۸ بهمن, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
حافظ فروحی روز ۲۸ دی ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات سراسری، بازداشت شد. او تا روز ۲۴ شهریور ۱۴۰۲ بلاتکلیف ماند و بدون قبول وثیقه، در زندان لاکان رشت محبوس بود
کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۸ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ – در حالی که حکم دوران حبس حافظ فروحی روز ۲۸ دیماه ۱۴۰۳ خاتمه یافته است اما به بهانه های مختلف مانع آزادی وی می‌شوند.
حافظ فروحی روز ۲۸ دی ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات سراسری، بازداشت شد. او تا روز ۲۴ شهریور ۱۴۰۲ بلاتکلیف ماند و بدون قبول وثیقه، در زندان لاکان رشت محبوس بود. سرانجام پس از ۲۱ ماه بلاتکلیفی با ابلاغ حکم برای اولین بار، ۲۱ روز به مرخصی اعزام شد.
در روند دادرسی این زندانی نقض قوانین و فشارهای روانی صورت گرفته است. پرونده این زندانی، به دادگاه انقلاب و به دادگاه کیفری ارجاع داده شده است.
این زندانی سیاسی در دادگاه اول پس از اعتراض به حکم در دادگاه تجدید نظر به ۲سال حبس تعزیری و در دادگاه دوم به ۲سال و ۳ماه حبس تعزیری محکوم گردید که با استفاده از ماده ۴۴۲ این میزان حبس باید به یک چهارم تقلیل می‌یافت و تبدیل به ۲۰ ماه و ۷ روز می‌شد. در واقع حکم اشد باید لازم الاجرا می‌شد اما این قانون اجرا نشده است.
در صورتی که حکم اشد اجرایی می‌گردید، حکم حافظ فروحی، به ۲۴ ماه تبدیل شده و در تاریخ ۲۸ دیماه ۱۴۰۳ به اتمام می‌رسید.
در مراجعه آقای فروحی به مراجع ذیربط تنها پاسخی که به او داده می‌شود این است که «سرمان شلوع است»، «اینجا پرونده زیاد است» ، «باید منتظر بمانی»، «حاج آقا نیست» و یا «برو روز دیگری بیا».
روشن است که دست‌ها و قدرت‌های نهانی، قوانین همین حاکمیت را نقض کرده و با اعمال رفتارهای سلیقه ای با محکومین رفتار می‌شود تا آنها را تحت فشار بگذارند.
زندانی سیاسی حافظ فروحی در پیامی چنین نوشته است: «از همین لحظه مورخ ۸ بهمن۱۴۰۳ از ساعت ۱۱ صبح به این علت که بر اساس قوانین، مدت زمان حبس من به اتمام رسیده است ولی با ممانعت نیروهای امنیتی و کارشکنی غیرقانونی و واضح دادیار اجرای احکام مواجه شده و مرا محبوس کرده اند از همین لحظه اعلام اعتصاب غذای خشک و تر می‌نمایم و تا رسیدن به حق قانونی خود که آزادی کامل و بی قید و شرط می‌باشد به اعتصاب کامل ادامه خواهم داد.گفتنی است که ۵ روز بدون غذا و مایعات منجر به مرگ می‌شود و با توجه به اینکه هرگز هیچ بیماری نداشته و ندارم مسئولیت سلامت جان خود را بر عهده دادیاران اجرای احکام، قاضی پرونده در دادگاه کیفری، دادستان استان، نیروهای امنیتی و مقامات زندان می‌گذارم.
بیش از دو سال تمام صبر کرده ام ولی به نظر می‌رسد عده ای چند برابر صبر جانان در تلاشند که زندان‌های کشور از این که هست پرتر شود.
به امید رهایی دل همه ایرانیان از غم و آزادی همه زندانیان سیاسی»
افشای شرایط سخت زندان توسط زندانی سیاسی حافظ فروحی
نقض قوانین حقوق بشری با بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن حافظ فروحی
بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن حافظ فروحی، یکی از موارد نقض جدی حقوق بشر است که به‌طور مستقیم با اصول و تعهدات بین‌المللی در تضاد است. طبق قوانین حقوق بشری، هر فردی که بازداشت می‌شود، حق دارد در اسرع وقت از دلایل بازداشت خود مطلع شود و به‌طور عادلانه و بدون تأخیر به دادگاه معرفی شود. این حق در ماده 9 و 14 «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی» که از اسناد اصلی حقوق بشری سازمان ملل متحد است، به‌روشنی تصریح شده است.
ماده ۹ این میثاق، به‌طور خاص بر حق هر فرد بر آزادی و امنیت شخصی تأکید دارد و اعلام می‌دارد که هیچ‌کس نباید به‌طور خودسرانه بازداشت یا زندانی شود. همچنین، این ماده الزام می‌کند که هر فرد بازداشت‌شده باید به‌سرعت از دلایل بازداشت خود آگاه شود و در اسرع وقت در برابر یک مقام قضایی قرار گیرد تا مشروعیت بازداشت او بررسی شود. نگه داشتن فرد در بازداشت بدون اطلاع از اتهامات و بدون دسترسی به دادگاه، به‌طور مستقیم ماده 9 را نقض می‌کند.
ماده ۱۴ نیز بر حق برگزاری یک دادگاه منصفانه تأکید دارد و تصریح می‌کند که هر فردی باید فرصت دفاع از خود را داشته باشد و از یک دادگاه مستقل و بی‌طرف برخوردار باشد. بلاتکلیف نگه داشتن زندانی بدون محاکمه، نه تنها این ماده را نقض می‌کند، بلکه باعث رنج و بی‌عدالتی برای فرد بازداشت‌شده می‌شود.
در نهایت، چنین رفتارهایی نقض آشکار کرامت انسانی و عدالت است و بر اساس اصول بنیادین حقوق بشر، تمامی کشورها موظف به رعایت حقوق افراد بازداشت‌شده و ارائه یک فرآیند قضایی منصفانه و به‌موقع هستند. بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن افراد، به‌ویژه بدون دسترسی به وکیل و دادگاه، تجاوز به حقوق اساسی و خدشه‌دار کردن حاکمیت قانون است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر