۳ بهمن, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
گفته می شود احتمال جابجایی زندانیان سیاسی بند ۲۱ واحد ۴ زندان قزلحصار، که پیش از این از زندان اوین به قزلحصار منتقل شده بودند، وجود دارد. این زندانیان طی ۱۸ ماه گذشته تاکنون سه بار از زندان گوهردشت به اوین، از اوین به بند امن زندان قزلحصار و از بند امن به واحد ۴ زندان قزلحصار تبعید و منتقل شده‌اند و وسایل آنان در هر جابجایی به غارت رفته است
کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۳ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ – استاندار کرج و مدیر کل سازمان زندانهای کرج ( اصغر فتحی) با جابجایی ۹۷۰ تن از زندانیان واحد ۴ زندان قزلحصار، موفق شدند زندانیان قزلحصار را به خاک سیاه بنشانند. این جابجایی از روز ۳۰ دی ۱۴۰۳، آغاز شد و طی روزهای بعد ادامه یافت.
جابجایی زندانیان بی‌پناه زندان قزلحصار تحت فشار و اعمال نفوذ مدیر کل زندانهای کرج با جابجایی حدود ۹۷۰ زندانی، برای گرفتن حداقل سرانه جا،«نیم متر مربع» فضا برای هر زندانی آغاز شد.
تنها در جابجایی دو سالن آغازین چیزی قریب به ۵۰۰ میلیون تومان وسایل زندانیان که با هزینه خود ایشان خریداری شده ، بجا ماند. ۲۴ یخچال ، ۱۵ تلویزیون ،۱۲ کولر ،قریب به ۳۵ فرش و انبوهی وسایل شخصی دیگر که همه چون خرابه‌های غزه برجا مانده بودند، توسط مقامات بالاکشیده شده و به اصلاح «ملاخور» گردید و خرج ناترازی بودجه استانداری و مدیر زندانهای کرج شد.
این زندانیان که صدایشان به جایی نمی رسد و به خاطر چند گرم مواد محبوسند، در زندان قزلحصار جایی برای خوابیدن، لباسی برای پوشیدن و حتی فضایی برای تنفس کردن ندارند. این امر هیچ اهمیتی برای استاندار کرج و مدیر کل زندانها ندارد چون حقوق زندانیان در زمره حقوق انسانی قرار نداشته و یا آقایان چنین اعتقادی ندارند.
برای استاندار کرج و مدیرکل زندانها، این وضعیت اهمیتی ندارد، چراکه حقوق انسانی زندانیان به‌وضوح نادیده گرفته می‌شود. این افراد نه‌تنها به این حقوق اعتقادی ندارند، بلکه با سوءاستفاده از شرایط زندانیان، به دنبال منافع شخصی و مالی خود هستند.
گزارشی از وضعیت اسفناک زندان نهاوند و نقض گسترده حقوق زندانیان
نگاهی به آمار اعدام، بازداشت و قتل‌های خودسرانه دردی‌ماه ۱۴۰۳
پیش از این دوازده تن از زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار باصدور یک بیانیه نسبت به بروز فاجعه انسانی در زندان قزلحصار هشدار دادند. این زندانیان سیاسی که در زندان قزلحصار بند ۴ محبوس هستند از واگذاری بخشی از زندان قزلحصار به زندان مرکزی کرج و فشارهایی که به زندانیان تحمیل می‌شود خبر دادند. در قسمتی از بیانیه این زندانیان آمده است:
«مقامات حکومت مستبد بر آن هستند که ۱۷۰۰ زندانی عموماً شاغل در واحد۴ زندان قزلحصار را به دیگر واحدهای این زندان منتقل کرده و این واحد را به زندان مرکزی استان البرز واگذار کنند!!
بحث تنها بر سر جلوگیری از فاجعه نیست ؛ چرا که “قزلحصار” خود فاجعه است ، و هم اکنون حدود ۱۲۰۰۰ زندانی به صورت “کتابی” در بندها، حسینیه‌ها و راهرو‌ها به شکلی غیرانسانی و فاجعه آمیز جای داده شده‌اند.
باید به این موضوع اشاره کرد که در خلوت‌گاه حکومتی که هیچ نظارتی بر آن نیست، زندانیان صرفاً یک سری آمار و ارقام دیده می‌شوند که نه دارای “کرامت انسانی” هستند، و نه “خانواده‌های چشم انتظار و نگران” دارند و نه “حقوق حداقلی انسانی” که باید رعایت شود.»
متن کامل این بیانیه در زیر آمده است:
ظهور ماهیت حکومت‌ها در زندان
فاجعه انسانی دیگری در زندان قزلحصار در راه است !!
حکومت‌ها را در خلوت آنها و بدون جِلوت بیرونی می‌توان شناخت ، جایی که هیچ نظارت بیرونی بر آنها وجود ندارد .
گرامشی فیلسوف ایتالیایی می‌گفت: “ماهیت هر حکومتی را از زندانهای آن باید شناخت، درست همان‌جایی که هیچ نظارتی بر آن وجود ندارد و ماهیت خود را به تمامی عیان می‌سازد.”
ظرفیت رسمی زندان قزلحصار حدود ۸۰۰۰ زندانی می‌باشد، آماری که هم اکنون فقط در یک واحد از چهار واحد آن (واحد ۱) جای گرفته‌اند، و واحدهای دیگر نیز بسیار بیش از ظرفیت رسمی، زندانی در خود جای داده اند . برای نمونه فقط در واحد۲ حدود ۱۶۰۰ زندانی محکوم به اعدام نگهداری می‌شود.
در چنین شرایطی مقامات حکومت مستبد بر آن هستند که ۱۷۰۰ زندانی عموماً شاغل در واحد۴ زندان قزلحصار را به دیگر واحدهای این زندان منتقل کرده و این واحد را به زندان مرکزی استان البرز واگذار کنند!!
باید به این موضوع اشاره کرد که در خلوت‌گاه حکومتی که هیچ نظارتی بر آن نیست، زندانیان صرفاً یک سری آمار و ارقام دیده می‌شوند که نه دارای “کرامت انسانی” هستند، و نه “خانواده‌های چشم انتظار و نگران” دارند و نه “حقوق حداقلی انسانی” که باید رعایت شود.
حاکمان و تصمیم گیرندگان بی‌درد با خود تصمیم گرفته‌اند و سخنگوی قوه‌قضائیه آنها در حالی که کمترین اطلاع و نگرانی از بابت فاجعه داخل زندانها ندارد، افاضه فرمود که فلان زندان را تعطیل می‌کنیم و مقدمات ساختن زندان دیگری را مشغول می‌شویم!!
گویی اساساً از نسبت بالای ورودی زندان در مقایسه با خروجی آن هیچ اطلاعی ندارند؛ که حتی با تخلیه‌ی تعدادی از زندانیان به بهانه “۲۲بهمن” و تخلیه اتباع افغانستانی ، کمتر از یک ماه طول نخواهد کشید که آمار زندانیان به بیش از آمار قبل از تخلیه، افزایش مییابد و فاجعه عمیق‌تر می‌شود.
این میزان اجحاف و تعدی که کمترین حقوق انسانی (جایی برای خواب و فضای برای حرکت) را برای زندانیان قائل نمی‌شود، به دلیل فقدان هرگونه نظارت بر زندانها می‌باشد. اگر جهان، خانواده زندانیان و مردم ایران اطلاع داشته باشند که نگهداری زندانیان به مانند چیدن کتاب در قفسه کتابخانه، در تخت‌های سه طبقه صورت می‌گیرد شاید کارزارهای گوناگون و مداومی در کنار کارزار «نه به اعدام علیه فاجعه اعدام‌های انبوه در ایران»، در اعتراض به شرایط مرگبار نگهداری زندانیان و اداره زندانها به راه می‌افتاد.
ما به عنوان زندانیان سیاسی واحد ۴ قزلحصار ضمن هشدار نسبت به پیامدهای فاجعه بار تصمیم اخیر [واگذاری واحد ۴ زندان قزلحصار به زندان مرکزی کرج] اعتراض و نگرانی شدید خود را به چنین روش‌ها و رفتارهای ناقض حقوق بشر اعلام می‌داریم.
اسامی امضا کنندگان:
۱- زرتشت احمدی راغب
۲- سپهر امام جمعه
۳- لقمان امین پور
۴- احمدرضا حائری
۵- میثم دهبان‌زاده
۶- آرشام رضائی
۷- رضا سلمان زاده
۸- صلاح‌الدین ضیائی
۹- حمزه سواری
۱۰- مصطفی رمضانی
۱۱- سعید ماسوری
۱۲- رضا محمدحسینی تامه
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jfif)
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر