محمد مقیسه قاضی که طعمه احکام مرگ خود شد، مروری بر پرونده نقض حقوق بشر وی

۲ بهمن, ۱۴۰۳دسته‌بندی افشای شکنجه گران, گزارش ویژه

لیست بخش‌های مختلف

1. نقش محمد مقیسه در اعدام‌های دهه ۱۳۶۰

2. سرکوب معترضان سیاسی و اجتماعی در دوران معاصر

3. محاکمه معترضان پس از انتخابات ۱۳۸۸

4. سرکوب فعالان حقوق زنان و اقلیت‌های دینی

5. محاکمه کارگران معترض:

6. اتهامات مربوط به نقض حقوق بشر

7. عدم رعایت اصول دادرسی عادلانه

8. صدور احکام اعدام برای کودکان و نوجوانان

9. شکنجه و اعترافات اجباری:

10. صدور حکم اعدام برای زندانیان سیاسی

11. واکنش‌های بین‌المللی

12. شهادت‌های زندانیان سابق

محمد مقیسه جلادی که قربانی جنایت‌های خویش شد، مروری بر پرونده نقض حقوق بشر وی

محمد مقیسه، مشهور به ناصریان، یکی از قضات پرنفوذ در دستگاه قضایی است که نام وی با نقض گسترده حقوق بشر، سرکوب مخالفان سیاسی، و اجرای احکام ناعادلانه گره خورده است. او به دلیل نقش مستقیم خود در سرکوب معترضان، صدور احکام سنگین، و مشارکت در اعدام‌های دسته‌جمعی دهه ۱۳۶۰، به‌عنوان یکی از چهره‌های جنجالی و مخوف نظام قضایی شناخته می‌شود.

قاضی محمد مقیسه با نام مستعار ناصریان، رئیس شعبه و دادرس دیوان عالی کشور بود. وی یکی از قضات مرگ در سال ۶۷ و عامل صدور احکام قتل عام زندانیان در زندان های اوین و گوهردشت بود.

وی پس از آن نیز همچنان تحت عنوان قاضی در دادگاه های انقلاب اقدام به صدور اعدام و احکام می کرد.

قاضی مقیسه در سال ۹۹ به دیوان عالی کشور منتقل شده و در این ارگان به کار اشتغال داشت.

محمد مقیسه (ناصریان) در لیست تروریستی اتحادیه اروپا و خزانه داری آمریکا قرار داشت.

نقش محمد مقیسه در اعدام‌های دهه ۱۳۶۰

محمد مقیسه در حال تهدید متهمان در دادگاه

محمد مقیسه در دهه ۱۳۶۰ به‌عنوان معاون زندان اوین فعالیت داشت و نقشی کلیدی در اعدام‌های گسترده آن دوران ایفا کرد. این اعدام‌ها عمدتاً شامل زندانیان سیاسی بودند که اغلب بدون محاکمه عادلانه و بر اساس اتهامات مبهم به مرگ محکوم می‌شدند. ناصریان یکی از اعضای هیأت مرگ بود که به دستور مستقیم آیت‌الله خمینی برای تسریع در اعدام زندانیان سیاسی تشکیل شد.

به گفته شاهدان عینی، مقیسه شخصاً در جلسات بازجویی و شکنجه زندانیان حضور داشت و بسیاری از زندانیان را به اعدام محکوم می‌کرد. وی حتی از اعمال فشارهای روانی و فیزیکی برای گرفتن اعترافات اجباری از زندانیان دریغ نمی‌کرد.

سوابق محمد مقیسه به شرح زیر است:

دادیار زندان اوین, تهران (۱۳۶۰ تا سال ۱۳۶۴)

دادیار ناظر زندان قزل حصار, کرج ( ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۵ )

دادیار ناظر زندان گوهردشت, کرج ( ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷)

سرپرست زندان گوهردشت, کرج ( ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷)

دادیار ناظر زندان اوین, تهران (۱۳۶۷ تا ۱۳۶۹)

رئیس دادسرای ارشاد, تهران، ناحیه ۲۱ (۱۳۷۰ – ۱۳۸۰)

رئیس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب, تهران 1380تا ۱۳۹۹)

رئیس شعبه ۵۳ دیوان عالی کشور ( تا زمان مرگ)

سرکوب معترضان سیاسی و اجتماعی در دوران معاصر

محمد مقیسه پس از اعدام‌های دهه ۱۳۶۰، به‌عنوان قاضی در دادگاه‌های انقلاب تهران فعالیت خود را ادامه داد. وی به‌ویژه در پرونده‌های سیاسی، احکام سنگین و بی‌رحمانه‌ای صادر کرده است. نمونه‌های برجسته‌ای از این اقدامات عبارتند از:

محاکمه معترضان پس از انتخابات ۱۳۸۸

مقیسه نقش مهمی در محاکمه و صدور احکام سنگین برای معترضان جنبش سبز ایفا کرد. بسیاری از فعالان سیاسی و مدنی از جمله روزنامه‌نگاران، دانشجویان و فعالان حقوق بشر در دادگاه‌های وی به حبس‌های طولانی‌مدت یا حتی اعدام محکوم شدند.

سرکوب فعالان حقوق زنان و اقلیت‌های دینی

محمد مقیسه بارها احکام سنگین علیه فعالان حقوق زنان و اعضای اقلیت‌های دینی نظیر بهائیان و دراویش گنابادی صادر کرده است. وی در بسیاری از موارد این افراد را به “تبلیغ علیه نظام” یا “اقدام علیه امنیت ملی” متهم کرده است.

محمد مقیسه نقش گسترده‌ای در نقض حق آزادی دین و مذهب و حقوق شهروندی اقلیت‌های دینی در ایران داشت. او بسیاری ازپیروان اقلیت‌های دینی در ایران را صرفا به دلیل اعتقادات مذهبی‌شان به مرگ یا زندان محکوم کرده است. تنها در مرداد ۱۳۸۹، مقیسه ۷تن از مدیران جامعه بهاییان ساکن ایران از جمله مهوش ثابت، بهروز توکلی، سعید رضایی، وحید تیزفهم، عفیف نعیمی، فریبا کمال‌آبادی و جمال‌الدین خانجانی را به اتهام «جاسوسی، اقدام علیه امنیت ملی و محاربه» جمعا به ۱۴۰ سال زندان محکوم کرد.

این افراد در دوران بازداشت و محاکمه مجاز به دیدار با وکیل خود نبوده‌اند. مقامات قضایی هیچ گونه شواهد یا مدرکی دال بر اتهامات وارده به این افراد در دادگاه ارائه نکرده بودند.

محمد مقیسه در سال ۹۱ نیز ۷بهایی دیگر به نام‌های سیامک صدری، کمال کاشانی، فواد فهندژ،فرهمند ثنایی، فرهاد فهندژ، پیام مرکزی و کوروش زیاری را به ۴۵ سال زندان محکوم کرد.

پیش از آن در پرونده مربوط به زندانیان اهل سنت در سال ۱۳۸۹، محمد مقیسه تنها در بهمن ماه آن سال به عنوان رییس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران ۱۰ تن از این زندانیان سنی مذهب به اعدام محکوم کرد.

او در خرداد ماه ۹۵ نیز هفت زندانی اهل سنت دیگر را نیز به اعدام محکوم کرد. به گزارش هرانا این هفت نفر شامل داود عبداللهی، کامران شیخه، فرهاد سلیمی، انور خضری، خسرو بشارت، قاسم آبسته و ایوب کریمی در دادگاه فرصت و شرایط دفاع از خود را نداشته و از حق انتخاب وکیل نیز محروم بوده‌اند. همچنین اتهامات «اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام، عضویت در گروه‌های سلفی، افساد فی‌الارض و محاربه» در حالی متوجه این افراد بوده که آنها مشارکت در فعالیت‌های مسلحانه را رد کرده و اعتقادات مذهبی خود را دلیل بازداشت و محاکمه عنوان کرده‌اند.

محاکمه کارگران معترض:

مقیسه در پرونده‌های مربوط به اعتراضات کارگری، از جمله اعتراضات کارگران هفت‌تپه، احکام شدیدی نظیر شلاق، حبس‌های طولانی‌مدت و جریمه‌های سنگین صادر کرده است.

هلاکت رازینی و مقیسه دو تن از ناقضان حقوق بشر در تهران

اتهامات مربوط به نقض حقوق بشر

محمد مقیسه بارها از سوی سازمان‌های حقوق بشری داخلی و بین‌المللی به نقض حقوق بشر متهم شده است. این اتهامات شامل موارد زیر می‌شود:

عدم رعایت اصول دادرسی عادلانه

بسیاری از متهمان در دادگاه‌های تحت نظارت مقیسه، بدون دسترسی به وکیل یا داشتن فرصت دفاع مناسب محاکمه شده‌اند.

صدور احکام اعدام برای کودکان و نوجوانان

مقیسه در برخی موارد، حتی برای متهمان زیر سن قانونی نیز حکم اعدام صادر کرده است.

شکنجه و اعترافات اجباری:

گزارش‌های متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد مقیسه در پرونده‌های خود به اعترافات اخذشده تحت شکنجه استناد کرده است.

صدور حکم اعدام برای زندانیان سیاسی

برخی از احکام اعدام که توسط محمد مقیسه صادر و اجرا شده است عبارتند از:

محمد مقیسه در بهمن ماه آن سال۱۳۸۹ به عنوان رییس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران ۱۰ تن از این زندانیان سنی مذهب را به اعدام محکوم کرد. او در خرداد ماه ۹۵ نیز هفت زندانی اهل سنت دیگر را نیز به اعدام محکوم کرد. به گزارش هرانا این هفت نفر شامل داود عبداللهی، کامران شیخه، فرهاد سلیمی، انور خضری، خسرو بشارت، قاسم آبسته و ایوب کریمی در دادگاه فرصت و شرایط دفاع از خود را نداشته و از حق انتخاب وکیل نیز محروم بوده‌اند.

محمد مقیسه در مرداد ماه سال ۹۵ حکم اعدام ۲۰زندانی سیاسی سنی مذهب را صادر کرد. شهرام احمدی، خالد ملکی، مختار رحیمی، بهمن رحیمی، آرش شریفی، کاوه ویسی و کاوه شریفی از جمله زندانیان سیاسی اهل سنت هستند که با احکام صادره از سوی مقیسه اعدام شدند.

سال‌های آغازین حضور محمد مقیسه در قوه قضاییه همزمان با کشتار زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ بوده و به شهادت تعدادی از شاهدان کلیدی این اعدام‌ها، محمد مقیسه با نام‌های مستعار «حاج ناصر و ناصریان» نقش اصلی را در اعدام و کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ در زندان گوهردشت کرج به عنوان دادیار و سرپرست این زندان داشته است.

مقیسه به عنوان قاضی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران نیز تاکنون احکام اعدام فراوانی را صادر کرده که چند نمونه آن پیشتر مورد اشاره قرار گرفت.

او همچنین در سال ۸۸ جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقایی را به اتهام «محاربه» از طریق «همکاری با سازمان مجاهدین» به مرگ محکوم کرد. در بیانیه دادستانی تهران در مورد این دو فرد آمده که آنها در جریان اعتراضات سال ۸۸ به توزیع تصاویر و پلاکارد مربوط به سازمان مجاهدین و همچنین تهیه فیلم و عکس از درگیری‌ها اقدام کرده‌اند. بر اساس گزارش‌ها اعدام آنها ناگهانی و بدون اطلاع خانواده و وکلای آنها بوده است.

محمد مقیسه در فشار بر زندانیان نیز نقش موثری داشته است. او بسیاری از زندانیان را تاکنون از حقوق اولیه خود از جمله دسترسی به امکانات بهداشتی و درمانی، حق مرخصی و حق ملاقات با خانواده یا تماس تلفنی محروم کرده است. صدور احکام حبس در تبعید، عدم اجازه دسترسی به وکیل یا نپذیرفتن وکالت برای زندانی و نگهداری زندانی در زندان‌های انفرادی به مدت طولانی از دیگر اقدامات ضد حقوق بشری محمد مقیسه است.

واکنش‌های بین‌المللی

عملکرد محمد مقیسه واکنش‌های گسترده‌ای از سوی جامعه بین‌المللی برانگیخته است. اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا او را به دلیل نقض حقوق بشر در لیست تحریم‌های خود قرار داده‌اند. این تحریم‌ها شامل مسدودسازی دارایی‌ها و ممنوعیت سفر به کشورهای عضو این اتحادیه‌ها است.

شهادت‌های زندانیان سابق

بسیاری از زندانیان سابق و خانواده‌های قربانیان شهادت داده‌اند که مقیسه نه تنها به‌عنوان قاضی، بلکه به‌عنوان بازجو و عامل شکنجه نیز عمل کرده است. یکی از این زندانیان سابق می‌گوید: “محمد مقیسه هیچ رحمی به زندانیان نداشت. او با بی‌رحمی حکم اعدام یا زندان‌های طولانی‌مدت صادر می‌کرد و حتی از شکنجه برای گرفتن اعترافات اجباری حمایت می‌کرد.”

وی در دادگاه مسعود کاظمی که او را به جرم نشراکاذیب دستگیر کرده بودند، به او میگوید: «شماها نفس کشیدنتون حرامه، دست‌هاتون بشکنه، باروت باید ریخت در دهانتان و منفجرتان کرد، قلم‌هاتون را باید شکست،»

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک

اشتراک: