۱۶ دی, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
پیمان فرح آور در شهریورماه سال ۱۴۰۳،توسط نیروهای امنیتی بازداشت و ابتدا به بازداشتگاه اداره اطلاعات منتقل شد. پس از اتمام مراحل بازجویی، وی به زندان لاکان رشت انتقال یافت
کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۱۶ دی‌ماه ۱۴۰۳ – پیمان فرح آور، شاعر گیلانی، علیرغم گذشت بیش از پنج ماه از زمان بازداشت، همچنان به‌صورت بلاتکلیف در زندان لاکان رشت محبوس است.
به گفته یک منبع مطلع، او با اتهاماتی سنگین از جمله بغی، محاربه، و تبلیغ علیه نظام مواجه شده، اما تاکنون جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده او برگزار نشده است.
پیمان فرح آور در شهریورماه سال ۱۴۰۳،توسط نیروهای امنیتی بازداشت و ابتدا به بازداشتگاه اداره اطلاعات منتقل شد. پس از اتمام مراحل بازجویی، وی به زندان لاکان رشت انتقال یافت.
فرح آور که پیش‌تر نیز به دلیل فعالیت‌های خود سابقه بازداشت داشته، شاعری است که اعتراضاتش را در قالب شعر بیان می‌کند. او در سال ۱۴۰۱ به دلیل اعتراض به فروش زمین‌های کشاورزان گیلانی به غیربومیان بازداشت شده بود. اشعار او که نقدهای تند و روشنگرانه‌ای علیه برخی سیاست‌ها و اقدامات ارائه می‌داد، با واکنش‌های منفی حکومت روبرو شد.
پیمان فرح آور در شهریور۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت شد. وی پس از دستگیری، تحت شکنجه شدید قرار گرفت، به طوری که بر اثر ضربات متعدد به شکم، دچار خونریزی داخلی شده است.
پیمان فرح آور، که حدود ۴۲ سال سن دارد، ۲۶ روز تحت بازجویی‌های مداوم در اداره اطلاعات رشت در سلول انفرادی بود. در این بازجویی‌ها، ماموران اطلاعاتی تلاش کردند تا وی را وادار به اعترافات اجباری علیه خود کنند.
این شاعر گیلانی که پدر یک پسر ۱۰ ساله است، به گفته نزدیکانش، تنها دغدغه‌اش حفاظت از فرهنگ بومی و حقوق کشاورزان منطقه بوده است.
خانواده و دوستان پیمان فرح آور نسبت به وضعیت او و تأخیر در برگزاری دادگاه ابراز نگرانی کرده‌اند. آنان خواستار رسیدگی فوری به پرونده این شاعر زندانی هستند.
زندانی سیاسی پوریا جواهری، اعتصاب غذا در اعتراض به ۲۵ماه بلاتکلیفی
زندانی سیاسی پیمان فرهنگیان کیست؟
بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن پیمان فرح آور، یکی از موارد نقض جدی حقوق بشر است که به‌طور مستقیم با اصول و تعهدات بین‌المللی در تضاد است. طبق قوانین حقوق بشری، هر فردی که بازداشت می‌شود، حق دارد در اسرع وقت از دلایل بازداشت خود مطلع شود و به‌طور عادلانه و بدون تأخیر به دادگاه معرفی شود. این حق در ماده 9 و 14 «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی» که از اسناد اصلی حقوق بشری سازمان ملل متحد است، به‌روشنی تصریح شده است.
ماده ۹ این میثاق، به‌طور خاص بر حق هر فرد بر آزادی و امنیت شخصی تأکید دارد و اعلام می‌دارد که هیچ‌کس نباید به‌طور خودسرانه بازداشت یا زندانی شود. همچنین، این ماده الزام می‌کند که هر فرد بازداشت‌شده باید به‌سرعت از دلایل بازداشت خود آگاه شود و در اسرع وقت در برابر یک مقام قضایی قرار گیرد تا مشروعیت بازداشت او بررسی شود. نگه داشتن فرد در بازداشت بدون اطلاع از اتهامات و بدون دسترسی به دادگاه، به‌طور مستقیم ماده 9 را نقض می‌کند.
ماده ۱۴ نیز بر حق برگزاری یک دادگاه منصفانه تأکید دارد و تصریح می‌کند که هر فردی باید فرصت دفاع از خود را داشته باشد و از یک دادگاه مستقل و بی‌طرف برخوردار باشد. بلاتکلیف نگه داشتن زندانی بدون محاکمه، نه تنها این ماده را نقض می‌کند، بلکه باعث رنج و بی‌عدالتی برای فرد بازداشت‌شده می‌شود.
در نهایت، چنین رفتارهایی نقض آشکار کرامت انسانی و عدالت است و بر اساس اصول بنیادین حقوق بشر، تمامی کشورها موظف به رعایت حقوق افراد بازداشت‌شده و ارائه یک فرآیند قضایی منصفانه و به‌موقع هستند. بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن افراد، به‌ویژه بدون دسترسی به وکیل و دادگاه، تجاوز به حقوق اساسی و خدشه‌دار کردن حاکمیت قانون است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر