مای ساتو در این مکاتبه تأکید کرده است که گزارش‌های متعدد حاکی از استفاده گسترده از شکنجه برای گرفتن اعترافات اجباری و نگهداری طولانی‌مدت زندانیان در سلول انفرادی است؛ اقداماتی که نقض صریح اصول بنیادین حقوق بشر محسوب می‌شوند
کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۱۵ آبان‌ماه ۱۴۰۴ – گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، مای ساتو، در مکاتبه‌ای رسمی با دیکتاتوری حاکم بر ایران، نسبت به خطر قریب‌الوقوع اعدام شش زندانی سیاسی هشدار داد و خواستار توقف فوری اجرای احکام شد.
مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، در بیانیه‌ای تازه نگرانی شدید خود را از وضعیت شش زندانی سیاسی به نام‌های بابک علیپور، وحید بنی‌عامریان، اکبر (شاهرخ) دانشورکار، پویا قبادی، ابوالحسن منتظر و سید محمد تقوی سنگدهی اعلام کرد. به گفته او، این افراد پس از محاکمه‌هایی که با شکنجه، حبس انفرادی طولانی‌مدت و محرومیت از حقوق دادرسی عادلانه همراه بوده، اکنون با خطر اعدام قریب‌الوقوع روبه‌رو هستند.
در مکاتبه اخیر با دولت جمهوری اسلامی ایران، نگرانی شدید خود را در مورد پرونده‌های بابک علیپور، وحید بنی عامریان، اکبر (شاهرخ) دانشورکار، پویا قبادی، ابوالحسن منتظر و سید محمد تقوی سنگدهی ابراز کردم. این افراد بنا به گزارش‌ها پس از روند دادرسی که با ادعاهای شکنجه، حبس انفرادی طولانی مدت و محرومیت از حقوق محاکمه عادلانه همراه بوده، با اعدام قریب‌الوقوع روبرو هستند.
ادعاهای مربوط به سهل‌انگاری پزشکی در بازداشت نیز نگران‌کننده است، از جمله عدم ارائه درمان کافی و قرار گرفتن در معرض شرایطی که ممکن است به معنای رفتار ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز باشد.
مجازات اعدام برای بغی (شورش مسلحانه) طبق میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی غیرقانونی است، که مجازات اعدام را فقط به «جدی‌ترین جرایم» مربوط به قتل عمد محدود می‌کند. من از مقامات مصرانه می‌خواهم که اعدام‌ها را در این موارد متوقف کنند و با هدف لغو آن، توقف موقت همه اعدام‌ها را اعمال کنند.
روندهای ناعادلانه و شکنجه در بازداشت
مای ساتو در این مکاتبه تأکید کرده است که گزارش‌های متعدد حاکی از استفاده گسترده از شکنجه برای گرفتن اعترافات اجباری و نگهداری طولانی‌مدت زندانیان در سلول انفرادی است؛ اقداماتی که نقض صریح اصول بنیادین حقوق بشر محسوب می‌شوند. او همچنین به «ادعاهای نگران‌کننده در مورد سهل‌انگاری پزشکی» در بازداشتگاه‌ها اشاره کرده و گفته است: «عدم ارائه درمان کافی و قرار گرفتن در معرض شرایطی که می‌تواند به معنای رفتار ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز باشد، جای نگرانی جدی دارد.»
اعدام ۲۰ زندانی در شهر‌های شیراز، یزد، کرمانشاه، ایلام، مشهد، کاشان، رشت و اصفهان
وخامت حال حمزه درویش در سلول انفرادی زندان لاکان رشت، ممانعت مسئولان از انتقال او به بیمارستان
نقض میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی
در بخش دیگری از نامه، مای ساتو مجازات اعدام برای اتهام «بغی» یا «شورش مسلحانه» را مغایر با ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی دانسته است؛ ماده‌ای که صراحتاً استفاده از مجازات اعدام را تنها برای «جدی‌ترین جرایم» یعنی قتل عمد مجاز می‌داند. به گفته او، اجرای چنین احکامی بدون اثبات جرم قتل، نقض فاحش تعهدات بین‌المللی دیکتاتوری حاکم بر ایران در زمینه حقوق بشر است.
مای ساتو در پایان از سران حکومت خواسته است تا فوراً اجرای احکام اعدام این زندانیان را متوقف کرده و با اعمال تعلیق موقت، زمینه گفت‌وگو برای لغو کامل مجازات اعدام را فراهم کند.
او تأکید کرده است: «اعدام نه عدالت است و نه بازدارنده؛ بلکه تنها تداوم چرخه خشونت و ابزاری برای ایجاد رعب و خاموش کردن صدای معترضین است.»
مای ساتو در گزارش‌های پیشین خود نیز نسبت به افزایش چشمگیر آمار اعدام‌ها در ایران هشدار داده و این روند را بخشی از سیاست سیستماتیک سرکوب سیاسی و مذهبی دانسته بود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر