دادگاه انقلاب اهواز سه شهروند عرب را با اتهامات امنیتی مبهم و بدون ارائه مستندات معتبر، مجموعاً به ۴۰ سال زندان و تبعید محکوم کرده است؛ در حالی‌که وضعیت جسمی یکی از آنان، حسین سحاگی، بحرانی گزارش می‌شود
کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۱۵ آبان‌ماه ۱۴۰۴ – در ادامه موج سرکوب در خوزستان، دادگاه انقلاب اهواز سه زندانی سیاسی عرب به نام‌های حسین سحاگی، جاسم لویمی و صالح سرخی را به اتهام «عضویت در گروه‌های تروریستی و تکفیری» مجموعاً به ۴۰ سال زندان و تبعید محکوم کرد.
بر اساس اطلاعات موثق، قاضی کتی، رئیس شعبه دوم دادگاه انقلاب اهواز، این احکام را صادر کرده است. طبق رأی صادره، حسین سحاگی و صالح سرخی هر یک به ۱۲ سال حبس تعزیری و دو سال تبعید، و جاسم لویمی به ۱۰ سال حبس و دو سال تبعید محکوم شده‌اند.
منابع آگاه تأکید کرده‌اند که مستندات پرونده صرفاً شامل چند تصویر دانلودشده از شبکه‌های اجتماعی در تلفن همراه متهمان بوده و هیچ مدرک معتبر قضایی دال بر ارتباط این افراد با گروه‌های مسلح ارائه نشده است.
رسیدگی به این پرونده در فضایی غیرشفاف و تحت فشار نهادهای امنیتی انجام شده است. گزارش‌ها نشان می‌دهد که متهمان در دوران بازداشت، بدون دسترسی به وکیل مستقل، تحت بازجویی‌های فشرده و طولانی‌مدت قرار گرفته‌اند. خانواده‌های آنان بارها درباره شکنجه، تهدید و اجبار به اعتراف‌سازی هشدار داده‌اند.
یک منبع نزدیک به خانواده حسین سحاگی گفته است:
«آن‌ها فقط با تکیه بر تصاویری که هرکس می‌تواند در فضای مجازی پیدا کند، این جوانان را به تروریسم متهم کردند. هیچ شاهد یا مدرک مستقلی وجود ندارد.»
حسین سحاگی، از اهالی اهواز و یکی از متهمان این پرونده، در حال حاضر در بند ۵ زندان شیبان اهواز نگهداری می‌شود. بنا بر گزارش‌ها، او پس از یک دوره وخامت جسمی و روحی شدید، مدتی در یکی از مراکز درمانی اهواز بستری بوده اما پیش از تکمیل درمان، ناگهان به زندان بازگردانده شده است.
هم‌بندی‌های او گفته‌اند که پیش از این، حسین از خوردن و آشامیدن خودداری می‌کرد و ارتباط کلامی‌اش را از دست داده بود. با وجود هشدارهای متعدد پزشکان، رئیس زندان شیبان اهواز، خسرو طرفی، نه‌تنها اقدامی برای درمان او انجام نداده بلکه با برخورد تحقیرآمیز و سرزنش‌آمیز، وضعیت او را بهانه‌ای برای فشار بیشتر قرار داده است.
بازداشت و فشارهای روانی
حسین سحاگی، فرزند ابراهیم، بیش از یک سال پیش همراه با جاسم لویمی توسط نیروهای پلیس فتا بازداشت و پس از بازجویی‌های سنگین در بازداشتگاه وزارت اطلاعات، به زندان شیبان اهواز منتقل شد. از همان زمان، آثار شکنجه و مشکلات روانی در او آشکار شده است، اما مقامات امنیتی و قضایی همواره این وضعیت را «بهانه‌تراشی» خوانده‌اند و از اعزام او به مراکز درمانی خودداری کرده‌اند.
خانواده سحاگی می‌گویند هر بار که برای پیگیری وضعیت فرزندشان به دادگاه انقلاب یا نهادهای قضایی مراجعه کرده‌اند، با پاسخ‌های سرد و تهدیدآمیز روبه‌رو شده‌اند. آن‌ها معتقدند که محرومیت درمانی و انفرادی طولانی‌مدت بخشی از سیاست سیستماتیک فشار بر زندانیان سیاسی در خوزستان است.
ابراز نگرانی مای ساتو از خطر اعدام شش زندانی سیاسی در زندان اوین
اعدام ۲۰ زندانی در شهر‌های شیراز، یزد، کرمانشاه، ایلام، مشهد، کاشان، رشت و اصفهان
رفتارهای صورت‌گرفته علیه این سه زندانی سیاسی، به‌ویژه حسین سحاگی، نقض فاحش اصول بنیادین حقوق بشر است و مصداقی روشن از سرکوب سیستماتیک علیه اقلیت‌های قومی و عقیدتی در ایران به‌شمار می‌رود.
مواد نقض‌شده از اسناد بین‌المللی:
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هیچ‌کس نباید در معرض شکنجه یا رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز قرار گیرد.
ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هیچ‌کس را نباید خودسرانه بازداشت، حبس یا تبعید کرد.
ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هر فرد حق دارد در دادگاهی مستقل و بی‌طرف، از محاکمه‌ای عادلانه برخوردار شود.
ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی حتی در شرایط اضطراری.
ماده ۱۰ همان میثاق: رفتار انسانی و محترمانه با همه زندانیان و بازداشت‌شدگان.
این موارد نشان می‌دهد که روند بازداشت، بازجویی، محاکمه و رفتار با متهمان در تضاد کامل با تعهدات بین‌المللی دیکتاتوری حاکم بر ایران قرار دارد. بی‌توجهی به سلامت جسمی و روانی زندانیان و صدور احکام سنگین بر پایه شواهد غیرقابل استناد، نقض آشکار اصول عدالت و کرامت انسانی است.
در حالی‌که وضعیت جسمی حسین سحاگی وخیم‌تر می‌شود، خانواده او و نهادهای حقوق بشری خواستار مداخله فوری جامعه جهانی و گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران برای توقف این روند غیرانسانی شده‌اند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر