مأموران امنیتی با وارد کردن سلاح به پرونده مهدی وفایی ثانی تلاش دارند او را به «محاربه» متهم کنند؛ اتهامی که در نظام قضایی حاکمیت می‌تواند به صدور حکم اعدام منجر شود
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۱۰ آبان‌ماه ۱۴۰۴ – وزارت اطلاعات با پرونده‌سازی و قراردادن سلاح در پرونده مهدی وفایی ثانی، قصد دارد او را به «محاربه» متهم کند؛ اقدامی که می‌تواند به صدور حکم اعدام منجر شود.
منابع آگاه به کانون حقوق بشر گزارش داده‌اند که نیروهای وابسته به وزارت اطلاعات با انتقال ناگهانی زندانی سیاسی مهدی وفایی ثانی از زندان اوین به بازداشتگاه اطلاعات قم، در حال پرونده‌سازی جدیدی علیه او هستند. بر اساس این گزارش، هدف اصلی این اقدام، انتساب اتهام محاربه و فراهم‌سازی زمینه صدور حکم اعدام است.
بر پایه اطلاعات منتشرشده از سوی منابع مطلع، مهدی وفایی ثانی که بیش از دو سال از محکومیت خود را در زندان اوین سپری کرده، روز هشتم مهرماه ۱۴۰۴ هنگام انتقال به سالن ملاقات برای دیدار با خانواده‌اش، بدون اطلاع قبلی از سوی مأموران ربوده و به بازداشتگاه اطلاعات قم منتقل شد. منابع تأیید کرده‌اند که بازجویان وزارت اطلاعات در این بازداشتگاه با اعمال فشارهای سنگین جسمی و روانی، او را تحت بازجویی‌های طولانی‌مدت قرار داده‌اند.
به گفته همان منابع، مأموران امنیتی با وارد کردن سلاح به پرونده این زندانی سیاسی تلاش دارند او را به «محاربه» متهم کنند؛ اتهامی که در نظام قضایی حاکمیت می‌تواند به مجازات مرگ منجر شود. گزارش‌ها حاکی است که وفایی ثانی در جریان بازجویی‌ها از دسترسی به داروهای ضروری خود برای درمان مشکلات گوارشی محروم شده و در شرایط جسمی ناپایدار به سر می‌برد.
منابع حقوق بشری می‌گویند این اقدام بخشی از سیاست سیستماتیک پرونده‌سازی علیه زندانیان سیاسی است که هدف آن، ایجاد رعب و خاموش‌سازی هرگونه صدای مخالف درون زندان‌هاست.
شرایط خانواده و فشار بر بستگان:
گزارش‌ها نشان می‌دهد فشارها تنها به خود مهدی وفایی ثانی محدود نیست. مادر او، خانم شیوا اسماعیلی، نیز در بند ۶ زندان اوین دوران محکومیت ده‌ساله خود را سپری می‌کند. بر اساس گزارش‌های تأییدشده، خانم اسماعیلی از بیماری شدید در ناحیه کمر رنج می‌برد، اما مقامات زندان از انتقال او به پزشک متخصص و دریافت درمان مناسب جلوگیری می‌کنند.
این وضعیت نشان می‌دهد که حاکمیت نه‌تنها زندانیان سیاسی بلکه خانواده‌های آنان را نیز تحت فشارهای مستمر قرار می‌دهد. سازمان‌های حقوق بشری پیش‌تر بارها هشدار داده بودند که در موارد مشابه، بازداشت و آزار خانواده‌ها به‌عنوان ابزار فشار برای وادار کردن زندانیان به اعتراف استفاده می‌شود.
اعدام ۷زندانی در زندان‌های کرمانشاه، گنبدکاووس، زنجان، بجنورد، سمنان ، نهاوند و قزوین
مرضیه فارسی؛ تشدید و گسترش سرطان و بیماری قلبی به دلیل عدم رسیدگی در زندان اوین
مهدی وفایی ثانی، متولد ۱۳۶۳ در تهران، در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او به اتهامات «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» به دلیل ارتباط با سازمان مجاهدین خلق متهم و به شش سال حبس تعزیری محکوم گردید.
این زندانی سیاسی پیش از انتقال، در بند ۷ زندان اوین نگهداری می‌شد و خانواده وی بارها از فشارهای امنیتی و قضایی شکایت کرده‌اند. مادر او، شیوا اسماعیلی، پس از بازداشت در اسفند ۱۴۰۱ و تحمل بازجویی‌های شدید، به ده سال زندان محکوم شده است. پسر عمویش، محمدجواد وفایی ثانی، در زندان وکیل‌آباد مشهد با حکم اعدام روبه‌رو است.
مطابق با میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هیچ فردی نباید تحت شکنجه، رفتار غیرانسانی یا محرومیت از درمان پزشکی قرار گیرد. در پرونده مهدی وفایی ثانی، چند اصل اساسی نقض شده است:
ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: ممنوعیت شکنجه و رفتار تحقیرآمیز؛ بازجویی‌های سنگین و محرومیت از دارو نقض مستقیم این ماده است.
ماده ۹: ممنوعیت بازداشت خودسرانه؛ انتقال ناگهانی و بدون حکم قضایی، مصداق بازداشت خودسرانه است.
ماده ۱۰: الزام به رفتار انسانی با زندانیان؛ شرایط بازداشتگاه قم و فشار بر خانواده نقض این اصل محسوب می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر