خودکشی‌های اخیر در زندان‌ها، نتیجه مستقیم سیاست‌های غیرانسانی و شرایط غیرقابل‌تحمل حاکم بر زندان‌هاست
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۱۷ آبان‌ماه ۱۴۰۴ – در ادامه موج نگران‌کننده افزایش خودکشی میان زندانیان در ایران، گزارش‌ها حاکی از مرگ دو زندانی محکوم به اعدام در اثر خودکشی در زندان‌های وکیل‌آباد مشهد و قزلحصار کرج است. این دو مورد تازه، بار دیگر زنگ خطر وضعیت بحرانی روحی و روانی زندانیان و نبود نظارت انسانی در زندان‌ها را به صدا درآورده است.
خودکشی در زندان وکیل‌آباد مشهد
روز پنجشنبه ۱۵ آبان‌ماه، علی میرزا نیازی، زندانی ۳۹ ساله محکوم به اعدام، در زندان وکیل‌آباد مشهد از طریق بلعیدن قرص و مصرف متادون اقدام به خودکشی کرد. او ساعاتی بعد به بیمارستان منتقل شد اما شامگاه همان روز جان خود را از دست داد.
این زندانی که به اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر بازداشت و توسط دادگاه انقلاب مشهد به اعدام محکوم شده بود، بنا بر گفته منابع آگاه، از مدت‌ها پیش در وضعیت روحی بسیار وخیمی به سر می‌برد و بارها از فشارهای روانی، تهدید و رفتار تحقیرآمیز مأموران زندان شکایت کرده بود. گفته می‌شود وی در ماه‌های اخیر بارها درخواست ملاقات با خانواده و وکیل خود را داده بود اما این درخواست‌ها بی‌پاسخ مانده است.
تنها یک روز پیش از این حادثه، شامگاه چهارشنبه ۱۴ آبان‌ماه ۱۴۰۴، هادی رضایی، دیگر زندانی محکوم به اعدام در زندان قزلحصار، با بلعیدن مواد مخدر از نوع “شیشه” دست به خودکشی زد. او پس از انتقال به بیمارستان، صبح روز پنجشنبه جان باخت.
هادی رضایی، اهل کوهدشت، حدود سه سال پیش به اتهام سرقت بازداشت و از سوی دستگاه قضایی به اعدام محکوم شده بود. او در واحد سه زندان قزلحصار نگهداری می‌شد. منابع محلی می‌گویند رضایی پیش از مرگ، در وضعیت روحی نامناسبی قرار داشت و از تهدیدهای مکرر مسئولان زندان و بلاتکلیفی طولانی‌مدت در انتظار اجرای حکم رنج می‌برد.
تجمع اعتراضی مردم اهواز در واکنش به خودسوزی اعتراضی احمد بالدی
بازداشت مجدد مرتضی دولت پور در قم؛ احضار به دادگاه انقلاب
فشار سیستماتیک و بی‌توجهی نهادهای مسئول
فعالان حقوق بشر و ناظران قضایی می‌گویند خودکشی‌های اخیر در زندان‌ها ، نتیجه مستقیم سیاست‌های غیرانسانی و شرایط غیرقابل‌تحمل حاکم بر زندان‌هاست. آنان تأکید می‌کنند که رفتار تحقیرآمیز، سلول‌های انفرادی طولانی‌مدت، بلاتکلیفی قضایی، تهدید و فشارهای روانی مداوم، زندانیان را به مرحله‌ای از استیصال می‌کشاند که مرگ را تنها راه رهایی می‌دانند.
یک منبع مطلع در گفت‌وگو با یک نهاد حقوق بشری اعلام کرد: «در بسیاری از زندان‌ها، مأموران با ایجاد رعب، توهین، و حتی ضرب‌وشتم، زندانیان را به جایی می‌رسانند که خودکشی را انتخاب می‌کنند. مقامات زندان عملاً با رفتارهایشان، زندانیان را به سمت مرگ سوق می‌دهند.»
خودکشی دو زندانی محکوم به اعدام در زندان‌های وکیل‌آباد و قزلحصار، نمونه‌ای آشکار از نقض فاحش حقوق بنیادین انسان‌ها در نظام زندانبانی دیکتاتوری حاکم بر ایران است. این موارد نه‌تنها نتیجه فشار روانی، بلکه حاصل ساختاری است که در آن بی‌توجهی و رفتار غیرانسانی مأموران، زندانیان را به مرگ سوق می‌دهد.
ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی – حق حیات: هر انسانی حق ذاتی زندگی دارد و دولت موظف است از جان افراد تحت بازداشت محافظت کند. مرگ زندانیان در نتیجه خودکشی ناشی از فشار، نقض مستقیم این ماده است.
ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی – منع شکنجه و رفتار غیرانسانی: رفتار تحقیرآمیز، تهدید و فشار روانی بر زندانیان مصداق شکنجه روانی است و مسئولیت مستقیم آن بر عهده مقامات زندان است.
قواعد نلسون ماندلا (سازمان ملل متحد) – الزام به مراقبت پزشکی و حفظ سلامت روان زندانیان: کوتاهی در ارائه خدمات درمانی و روان‌درمانی در زندان‌ها، نقض صریح استانداردهای بین‌المللی زندانبانی است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر