صدور حکم زندان برای ۲زندانی سیاسی سلام سلطانی و امیر فقه

۱۷ آذر, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر

دو زندانی سیاسی سلام سلطانی و امیر فقه در بهار ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به نقطه نامعلومی منتقل شده بودند

به گزارش کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۱۷آذرماه ۱۴۰۳، دو زندانی سیاسی سلام سلطانی و امیر فقه هر یک به ۵سال زندان محکوم شدند. شعبه ۱۰۲ دادگاه کیفری پیرانشهر به ریاست قاضی امیر قهرمانی ساعتلو، با صدور احکام جداگانه، هر یک از این ۲زندانی سیاسی را به ۵سال زندان محکوم کرد. اتهام این دو زندانی همکاری با حزب دمکرات کردستان ایران بوده است.

دو زندانی سیاسی سلام سلطانی و امیر فقه در بهار ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به نقطه نامعلومی منتقل شده بودند. زندانی سیاسی سلام سلطانی در تاریخ ۱۷اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳، و امیر فقه در ۲خرداد ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی در روستای محل سکونت‌شان، خورنج، بازداشت شدند. آنها ابتدا به بازداشتگاه مخفی نیروهای امنیتی در ارومیه منتقل شده و پس از پایان دوران بازجویی به زندان مرکزی نقده منتقل شدند. این زندانیان مدت‌ها از حق تماس تلفنی و دسترسی به وکیل انتخابی محروم بودند.

محاکمه این دو زندانی سیاسی، به صورت ویدئویی برگزار شد و یک پرونده دیگر هم در دادگاه انقلاب مهاباد برای آنها گشوده شده است. زمان رسیدگی و اتهامات مطروحه در این دادگاه تا کنون مشخص نشده است.

پیام امیرحسین مرادی و علی یونسی به مناسبت ۱۶ آذر روز دانشجو

زندانی سیاسی حمزه درویش، افشای شکنجه‌های روحی و فیزیکی در نامه به گزارشگر ويژه حقوق بشر ایران

نقض قوانین حقوق بشر با بازداشت معترضان

بازداشت معترضان به وضعیت موجود در ایران نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بین‌المللی است. این قوانین بین‌المللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شده‌اند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:

حق آزادی بیان و عقیده:

طبق ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 19 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را به‌طور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جست‌وجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایده‌ها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.

حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز:

ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 21 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمت‌آمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمت‌آمیز، نقض این حق محسوب می‌شود.

ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:

ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 7 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارش‌های زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشت‌شده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان می‌دهد.

حق دادرسی عادلانه:

طبق ماده 10 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 14 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پرونده‌اش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم می‌شوند، که این امر نقض این حق است.

حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:

ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح می‌کند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشت‌های خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.

در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بین‌المللی حقوق بشری محسوب می‌شود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک

اشتراک: