مهدی وفایی ثانی، زندانی سیاسی محبوس در بند ۷ زندان اوین، روز سه‌شنبه ۸ مهر ۱۴۰۴ به‌طور ناگهانی و بدون اطلاع قبلی به مکان نامعلومی منتقل شد. این اقدام نگرانی‌ها درباره امنیت و سرنوشت وی و وضعیت زندانیان سیاسی در ایران را شدت بخشیده است
کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۴ – مهدی وفایی ثانی، زندانی سیاسی محبوس در بند ۷ زندان اوین، روز سه‌شنبه ۸ مهر ۱۴۰۴ به‌طور ناگهانی و بدون اطلاع قبلی به مکان نامعلومی منتقل شد. این اقدام نگرانی‌ها درباره امنیت و سرنوشت وی و وضعیت زندانیان سیاسی در ایران را شدت بخشیده است.
مهدی وفایی ثانی، متولد ۱۳۶۳ در تهران، در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او به اتهامات «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» به دلیل ارتباط با سازمان مجاهدین خلق متهم و به شش سال حبس تعزیری محکوم گردید.
این زندانی سیاسی پیش از انتقال، در بند ۷ زندان اوین نگهداری می‌شد و خانواده وی بارها از فشارهای امنیتی و قضایی شکایت کرده‌اند. مادر او، شیوا اسماعیلی، پس از بازداشت در اسفند ۱۴۰۱ و تحمل بازجویی‌های شدید، به ده سال زندان محکوم شده است و برادرش، محمدجواد وفایی ثانی، در زندان وکیل‌آباد مشهد با حکم اعدام روبه‌رو است.
زندانیان زندان اوین خواهان بازگرداندن زنان زندانی سیاسی از زندان قرچک شدند
هشدار عفو بین‌الملل درباره خطر اجرای حکم اعدام، زندانیان محکوم به اعدام
منابع مطلع اعلام کرده‌اند که هیچ اطلاعاتی درباره مکان نگهداری مهدی وفایی ثانی پس از انتقال در دسترس نیست و خانواده وی از وضعیت او بی‌خبر هستند. این اقدام، نمونه‌ای دیگر از انتقال‌های ناگهانی و غیرشفاف زندانیان سیاسی در ایران است که نگرانی‌های بین‌المللی و داخلی را درباره سلامت جسمی و روانی آنان افزایش داده است.
کارشناسان حقوق بشر تأکید می‌کنند که این نوع اقدامات نه تنها حقوق فردی زندانی را نقض می‌کند، بلکه باعث فشار روانی مضاعف بر خانواده‌ها و نزدیکان آنان می‌شود. فقدان اطلاع‌رسانی و شفافیت درباره محل نگهداری زندانیان سیاسی، زمینه را برای نقض بیشتر حقوق بنیادین آنان فراهم می‌آورد.
انتقال ناگهانی و بدون اطلاع مهدی وفایی ثانی، مصداق نقض آشکار اصول حقوق بشر است:
حق امنیت شخصی (ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر): دستگیری و انتقال بدون اطلاع و بدون فرآیند قانونی، امنیت شخصی زندانی را به خطر می‌اندازد.
حق دسترسی به خانواده و وکیل (ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر): ممانعت از اطلاع‌رسانی و دسترسی به حمایت حقوقی، حقوق اساسی زندانیان سیاسی را زیر پا می‌گذارد.
حق حفاظت از سلامت و جان زندانیان (ماده ۳ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی): انتقال به مکان نامعلوم بدون دسترسی به مراقبت‌های پزشکی و شرایط انسانی، جان و سلامت زندانی را تهدید می‌کند.
کارشناسان معتقدند که چنین اقدامات غیرشفاف، بخشی از سیاست سرکوب سیستماتیک علیه زندانیان سیاسی در ایران است و نشان‌دهنده فقدان استقلال و شفافیت در دستگاه قضایی و نهادهای امنیتی است.
پیامدها و واکنش‌ها
انتقال ناگهانی مهدی وفایی ثانی موجب افزایش نگرانی‌ها درباره وضعیت سایر زندانیان سیاسی در زندان‌های ایران شده است. خانواده‌ها و فعالان حقوق بشر بارها نسبت به فشارهای روانی، محدودیت دسترسی به درمان و نگهداری در شرایط غیربهداشتی هشدار داده‌اند.
این اقدام همچنین بر افکار عمومی تأثیر منفی گذاشته و بر ضرورت نظارت مستقل بین‌المللی بر شرایط زندانیان سیاسی تأکید دارد. نهادهای حقوق بشری خواهان شفافیت کامل درباره محل نگهداری و وضعیت جسمی و روانی مهدی وفایی ثانی شده‌اند و خواستار آزادی زندانیان بیمار و رعایت استانداردهای بین‌المللی دادرسی هستند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر