--> زندانیان زندان اوین خواهان بازگرداندن زنان زندانی سیاسی از زندان قرچک شدند ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

زندانیان زندان اوین خواهان بازگرداندن زنان زندانی سیاسی از زندان قرچک شدند



سی زندانی سیاسی زندان اوین با انتشار بیانیه‌ای نسبت به وضعیت ضدانسانی زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین اعتراض کردند. این زندانیان ضمن یادآوری جان‌باختن سمیه رشیدی، خواهان بازگرداندن فوری زنان منتقل‌شده به قرچک و رسیدگی فوری به وضعیت درمانی زندانیان شدند

جان باختن سمیه رشیدی و اعتراض زندانیان اوین

کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۴ – در پی مرگ سمیه رشیدی، زندانی زن در قرچک، موجی از نگرانی و اعتراض در میان زندانیان سیاسی شکل گرفت. امضاکنندگان بیانیه اعلام کرده‌اند که مسئولیت مستقیم این فاجعه بر عهده مقامات قضایی و مسئولان زندان است که با بی‌توجهی به وضعیت زندانیان، از ابتدایی‌ترین وظایف خود در قبال سلامت آنان سر باز می‌زنند.

به گفته آنان، مرگ‌های پیاپی در زندان‌ها ناشی از ناکارآمدی ساختاری و فقدان نظارت مستقل است و این چرخه خطرناک تا زمانی که تغییر بنیادینی در سیاست‌های زندان‌ها ایجاد نشود، ادامه خواهد داشت.






خواسته‌های مشخص زندانیان سیاسی

خبر جان باختن زندانی زن ، سمیه رشیدی بار دیگر ثابت کرد که مقامات مسئول زندان و قوه قضائیه با بی توجهی به امر رسیدگی به شرایط زندانیان به خصوص بیماران خاص ، کوچکترین حقوق زندانی را ندیده می گیرند و بی کفایتی و اهمیت ندادن به ابتدایی ترین مسئولیت هایش در برابر زندانی، تکرار فجایعی این چنین را موجب می شود همانطور که هر ماه شاهد جان باختن عده ای و وقوع چنین فجایعی ناشی از ناکار آمدی ساختار رژیم و نقص آشکار حقوق بشر، وجدان هراسان آزاده ای را به درد می آورد.

ما امضاء کنندگان ذیل خواهان رسیدگی هر چه سریع تر به موارد هستیم:

۱.شناسایی و محاکمه ی مسببین این قتل در کوتاه ترین زمان.

۲. بازگرداندن زندانیان زن که پس از حمله به زندان اوین به زندان دیگری منتقل شدند.

۳. آزادی بی قید و شرط تمامی بیماران که، زندان شرایط ادامه ی معالجه و درمان به موقع آن ها را ندارد.

۴. تجهیز و راه اندازی درمانگاهی که جوابگوی نگهداری زندانیان بیمار و تحت درمان باشد.

۷ مهر ۱۴۰۴

۱. محمد علی محمودی ۲. سالار طاهر افشار ۳. اسماعیل اسلامی ۴. سیامک امینی ۵. ناصر امیرلو ۶. مهدی فراحی شاندیز ۷. حمید اردلان ۸. بیژن کاظمی ۹. پژمان توبره ریزی ۱۰. امیرحسین مرادی ۱۱. رضا اکبری منفرد ۱۲. مظلوم آرلی ۱۳. فصبح کارتاش ۱۴. مرتضی صیدی ۱۵. میریوسف یونسی ۱۶. مجتبی تقوی ۱۷. محسن رزم آئین ۱۸. محمد حسین عمیدی ۱۹. شاهین ذوقی تبار ۲۰. افشین رنگریز ۲۱. بهزاد زرگین ۲۲. علی بخاری ۲۳. رضا اهتمامی ۲۴. سید مهدی وفایی ثانی ۲۵. پوریان وحیدیان ۲۶. نصرالله فلاحی ۲۷. فرزاد معظمی گودرزی ۲۸. بهنام مهاجر ۲۹. مهدی عطایی ۳۰. رضا حسینی

امضاکنندگان تأکید کرده‌اند که سکوت در برابر مرگ‌های مشکوک در زندان‌ها به معنای مشروعیت‌بخشی به این روند است و مسئولیت بین‌المللی جامعه جهانی را یادآور شده‌اند.

هشدار عفو بین‌الملل درباره خطر اجرای حکم اعدام، زندانیان محکوم به اعدام

محکومیت شاهین ذوقی تبار به ۱۰ سال زندان؛ ادامه فشار بر زندانیان سیاسی

وضعیت بحرانی زندان قرچک ورامین

زندان قرچک ورامین بارها به‌عنوان یکی از بدنام‌ترین زندان‌های ایران معرفی شده است. این زندان به دلیل شرایط غیربهداشتی، نبود امکانات درمانی، تراکم جمعیت و رفتارهای غیرانسانی مأموران همواره در گزارش‌های حقوق بشری مورد انتقاد قرار گرفته است.

زندانیان زن سیاسی که پس از حمله به زندان اوین در سال ۱۴۰۱ به این زندان منتقل شدند، در محیطی نگهداری می‌شوند که فاقد حداقل استانداردهای انسانی است. گزارش‌ها حاکی است که زنان در قرچک با کمبود آب آشامیدنی سالم، غذای نامناسب، تهویه ناکافی و دسترسی محدود به خدمات پزشکی مواجه‌اند.

نقض حقوق بشر در زندان قرچک

کارشناسان حقوق بشر معتقدند شرایط حاکم بر زندان قرچک مصداق آشکار نقض تعهدات بین‌المللی ایران در زمینه حقوق بشر است. موارد اصلی نقض عبارت‌اند از:

ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (حق حیات): بی‌توجهی به درمان زندانیان و مرگ‌های ناشی از آن نقض مستقیم حق حیات است.

ماده ۷ میثاق (منع شکنجه و رفتار غیرانسانی): شرایط ضدبهداشتی، محرومیت از درمان و فشارهای روانی زندانیان مصداق رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز است.

ماده ۱۰ میثاق (رفتار انسانی با زندانیان): زندانیان باید در شرایطی انسانی نگهداری شوند، در حالی که گزارش‌ها نشان می‌دهد زنان زندانی در قرچک حتی از ابتدایی‌ترین امکانات محروم‌اند.

بیانیه سی زندانی سیاسی اوین نشان می‌دهد که وضعیت بحرانی زندان قرچک تنها محدود به یک زندانی یا یک حادثه نیست، بلکه ساختاری و فراگیر است. خواسته اصلی آنان بازگرداندن زنان زندانی سیاسی به اوین، رسیدگی فوری به بیماران و پایان دادن به بی‌توجهی سیستماتیک به جان زندانیان است.

این خبر بار دیگر توجه افکار عمومی و نهادهای بین‌المللی را به شرایط فاجعه‌بار زندان قرچک جلب کرده و بر ضرورت نظارت مستقل و اقدام فوری برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی تأکید دارد.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک

اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ