--> نگهداری شبانه ۸ زندانی سیاسی در هوای سرد؛ شکنجه و قساوت مقامات زندان اوین ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

نگهداری شبانه ۸ زندانی سیاسی در هوای سرد؛ شکنجه و قساوت مقامات زندان اوین



نگهداری ۸ زندانی سیاسی در هوای سرد، نه تنها اقدامی غیرانسانی و مغایر با تعهدات بین‌المللی است، بلکه نشانه‌ای از قساوت و خشونت سیستماتیک در برابر هر صدای معترضی است

کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۱۰ مهرماه ۱۴۰۴ – در ادامه فشارهای سیستماتیک بر زندانیان سیاسی، منابع مطلع گزارش داده‌اند که ۸ زندانی سیاسی محبوس در بند ۷ اوین شب چهارشنبه ۹ مهر ۱۴۰۴ را در هوای سرد هواخوری گذرانده‌اند. این اقدام تنبیهی، در واکنش به اعتراض زندانیان نسبت به انتقال ناگهانی دو هم‌بندشان به انفرادی صورت گرفته و به عنوان نمونه‌ای دیگر از شکنجه‌های روانی و جسمی در زندان‌های ایران مطرح شده است.

اعتراض به انتقال ناگهانی و واکنش جمعی زندانیان

روز چهارشنبه ۹ مهر ۱۴۰۴، دو زندانی سیاسی، مهدی وفایی ثانی و قدرت کهریزی، بدون اطلاع قبلی و به شکلی ناگهانی از بند ۷ اوین خارج و به سلول‌های انفرادی اطلاعات منتقل شدند. منابع نزدیک به زندانیان احتمال داده‌اند که مقصد این انتقال، بازداشتگاه اطلاعات در قم بوده باشد.

در واکنش به این اقدام، حدود ۳۰ زندانی سیاسی در اقدامی اعتراضی از حضور در آمارگیری روزانه خودداری کردند. این حرکت مسالمت‌آمیز اما با واکنشی شدید و غیرانسانی مواجه شد. مأموران زندان به جای رسیدگی به اعتراض‌ها، تصمیم گرفتند ۸ تن از این معترضان، از جمله حسین شهسواری، حسین عمیدی، شاهین ذوقی‌تبار و پنج زندانی دیگر را شب تا صبح در هواخوری بند نگاه دارند. سرمای شبانه و نبود امکانات اولیه، شرایط طاقت‌فرسایی را بر آنان تحمیل کرد.

مهدی وفایی ثانی؛ خانواده‌ای تحت فشار چندلایه

زندانی سیاسی مهدی وفایی ثانی، متولد ۱۳۶۳، یکی از زندانیان سیاسی شناخته‌شده است که به اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به شش سال حبس تعزیری محکوم شده است. خانواده او سال‌هاست هدف فشارهای امنیتی قرار دارند. زندانی سیاسی شیوا اسماعیلی، مادر او، با حکم ۱۰ سال حبس در زندان به سر می‌برد. همچنین محمدجواد وفایی ثانی، از بستگان نزدیکش، در زندان وکیل‌آباد مشهد با حکم اعدام مواجه است. این فشارهای چندلایه، به نماد سرکوب خانوادگی و سیستماتیک در ایران تبدیل شده است.

قدرت کهریزی؛ قربانی پرونده‌سازی‌های امنیتی

زندانی سیاسی قدرت کهریزی نیز از جمله زندانیان سیاسی است که تنها پنج ماه تا پایان محکومیتش باقی مانده بود. اما او حالا با خطر پرونده‌سازی جدید و تمدید دوران زندانش روبه‌رو است. سرگذشت او از تراژدی‌های انسانی حکایت دارد؛ برادرش پس از امتناع از شلیک به مردم توسط نیروهای حکومتی کشته شد و پدرش نیز در شرایط فشار روحی طاقت‌فرسا درگذشت. در پی این وقایع، قدرت به همراه مادرش بازداشت و روانه زندان شد.

‌اعدام ۳زندانی در زندان‌های دزفول، زاهدان و قزلحصار

محرومیت درمانی حسین سحاگی؛ جان یک زندانی سیاسی در خطر است

نقض حقوق بشر در زندان اوین؛ مصداق شکنجه و رفتار غیرانسانی

اقدام به نگهداری ۸ زندانی سیاسی در سرمای شبانه هواخوری زندان اوین، نمونه‌ای آشکار از نقض گسترده حقوق بشر است. این رفتار نه‌تنها خلاف قوانین داخلی ایران درباره حفظ کرامت زندانیان است، بلکه آشکارا تعهدات بین‌المللی ایران در حوزه حقوق بشر را نیز نقض می‌کند. در ادامه، مهم‌ترین موارد نقض حقوق بشر در این واقعه آورده شده است:

ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر: حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی. با تهدید جان زندانیان در سرمای شبانه، امنیت جانی آنان به خطر افتاده است.

ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: منع شکنجه و رفتار بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز. نگه‌داشتن زندانیان در سرما، مصداق روشن شکنجه روانی و جسمی است.

ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: ممنوعیت بازداشت یا مجازات خودسرانه. مجازات جمعی زندانیان به دلیل اعتراض مسالمت‌آمیز، رفتاری خودسرانه و غیرقانونی است.

ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: لزوم رفتار انسانی و محترمانه با زندانیان. شرایط اعمال‌شده بر زندانیان سیاسی در اوین به‌طور آشکار این ماده را نقض می‌کند.

قواعد نلسون ماندلا (قواعد حداقل استاندارد برای رفتار با زندانیان): الزام به تأمین سرپناه مناسب، بهداشت، تغذیه و امنیت زندانیان. نگهداری اجباری در فضای باز بدون امکانات اولیه با این اصول در تضاد است.

این موارد نشان می‌دهد که برخورد با زندانیان سیاسی در اوین فراتر از محدودیت‌های قضایی بوده و در عمل به ابزاری برای اعمال فشار روانی و جسمی علیه مخالفان سیاسی تبدیل شده است.

بارز شدن ماهیت سرکوبگرانه سران حکومت

اتفاقات اخیر در بند ۷ اوین بار دیگر ماهیت سرکوبگرانه سیستم زندان‌های در دیکتاتوری حاکم را آشکار می‌کند. نگهداری ۸ زندانی سیاسی در هوای سرد، نه تنها اقدامی غیرانسانی و مغایر با تعهدات بین‌المللی است، بلکه نشانه‌ای از قساوت و خشونت سیستماتیک در برابر صدای معترضان است. پرونده مهدی وفایی ثانی و قدرت کهریزی نیز تصویری روشن از فشارهای همه‌جانبه بر زندانیان سیاسی و خانواده‌های آنان ارائه می‌دهد؛ تصاویری که هر روز بیش از پیش ضرورت پیگیری‌های بین‌المللی برای پایان دادن به این وضعیت را نمایان می‌سازد.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک


اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ