--> زندانی سیاسی منوچهر فلاح، بازداشت و بلاتکلیفی شش‌ماهه پس از پایان دوران محکومیت ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

زندانی سیاسی منوچهر فلاح، بازداشت و بلاتکلیفی شش‌ماهه پس از پایان دوران محکومیت

۱ آبان, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر


زندانی سیاسی منوچهر فلاح به اتهام «توهین به خامنه‌ای و تبلیغ علیه نظام»، توسط شعبه ۳ دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی مهدی راسخی به ۲۲ ماه و ۱۷ روز زندان محکوم شد. بر اساس قانون تجمیع احکام، اشد مجازات او یک سال و ۳ماه بوده که به پایان رسیده است

به گزارش کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه اول آبان‌ماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی منوچهر فلاح پس از گذشت ۶ماه از پایان دوران محکومیتش همچنان در بازداشت و بلاتکلیفی در زندان لاکان رشت است.

به گزارش یک منبع مطلع، وی پرونده دیگری در دست بررسی دارد و به این دلیل او را در بازداشت موقت نگاه داشته و اجازه آزادی با وثیقه به او نمی‌دهند.

او در این پرونده متهم به آسیب رساندن به ساختمان‌های دادگستری و اطلاعات سپاه گیلان است.

درباره زندانی سیاسی منوچهر فلاح

زندانی سیاسی منوچهر فلاح در تاریخ ۲۷خرداد ۱۴۰۲، بازداشت شد. برای وی بعد از طی مراحل بازجویی توسط بازپرس پرونده وثیقه صادر شد. اما مقامات دادگاه و زندان لاکان رشت از ثبت نهایی وثیقه ممانعت به عمل آوردند.

منوچهر فلاح به اتهام «توهین به خامنه‌ای و تبلیغ علیه نظام»، توسط شعبه ۳ دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی مهدی راسخی به ۲۲ ماه و ۱۷ روز زندان محکوم شد. بر اساس قانون تجمیع احکام، اشد مجازات او یک سال و ۳ماه بوده که به پایان رسیده است.

بر علیه این زندانی سیاسی پرونده دیگری نیز گشوده شده که با وجود گذشت ۱۴ ماه از بازداشت، همچنان در دادگاه کیفری گیلان در حال بررسی است و او در خصوص این پرونده بلاتکلیف است.

اعدام ۵زندانی در زندان‌های اصفهان، ملایر و جیرفت

محکومیت ۲زندانی سیاسی مرتضی پروین و طاهر نقوی مجموعا به ۱۲سال زندان


بلاتکلیفی زندانیان و نقض آشکار اصول بنیادین حقوق بشر

نگهداری یک زندانی در حالت بلاتکلیفی، یعنی عدم مشخص بودن وضعیت قانونی فرد و عدم اطلاع وی از دلایل بازداشت و مدت زمان آن، نقض آشکار و جدی چندین اصل بنیادین حقوق بشر است.

بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر اسناد بین‌المللی حقوق بشر، هر فردی حق دارد:

از امنیت شخصی برخوردار باشد: بازداشت خودسرانه و بدون دلیل قانونی، نقض آشکار این حق است.

از یک دادرسی عادلانه برخوردار باشد: حق دانستن اتهامات وارده، حق دسترسی به وکیل و حق دفاع از خود، از جمله حقوقی است که در این زمینه تضمین شده است.

در اسرع وقت از اتهامات خود مطلع شود: بلاتکلیفی در بازداشت، این حق را نقض می‌کند.

از آزادی برخوردار باشد مگر اینکه با حکم قانونی محکوم شود: هر فردی تا زمانی که جرم او ثابت نشده، بی‌گناه محسوب می‌شود.

نگهداری یک زندانی در حالت بلاتکلیفی، نقض آشکار و جدی حقوق بشر است و می‌تواند طبق مواد زیر به عنوان یک جنایت بین‌المللی تلقی شود.

ماده۵: هیچکس نباید تحت شکنجه یا مجازات یا رفتار یا کیفر ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد. بلاتکلیفی طولانی‌مدت و عدم دسترسی به دادرسی عادلانه می‌تواند به عنوان نوعی شکنجه روانشناختی تلقی شود.

ماده۷: همه افراد در برابر قانون برابرند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار گردند. بلاتکلیفی می‌تواند نشان‌دهنده تبعیض علیه برخی زندانیان باشد.

ماده۹: هیچکس نباید به طور خودسرانه از آزادی یا حق خود محروم شود. بازداشت خودسرانه و بدون دلیل قانعی، نقض آشکار این ماده است.

ماده ۱۰: هر کس حق دارد که در همه حال، در برابر هر اتهامی که علیه او مطرح می‌شود، به طور عادلانه مورد رسیدگی قضایی قرار گیرد. بلاتکلیفی، حق دادرسی عادلانه و سریع را از زندانی سلب می‌کند.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک



اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ