زندانی سیاسی افشین بایمانی حمله قلبی و محرومیت وی از مرخصی درمانی

۸ آبان, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر

پیش از این پزشکان متخصص بر لزوم انجام عمل جراحی فوری قلب زندانی سیاسی افشین بایمانی به دلیل گرفتگی عروق تاکید کرده بودند. اما مقامات زندان با کارشکنی چندین باره مانع از اعزام او به مرخصی درمانی شده بودند

به گزارش کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۸آبان‌ماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی افشین بایمانی عصر روز دوشنبه ۷ آبان ۱۴۰۳، دچار حمله قلبی شده و به مراکز درمانی خارج از زندان اعزام شد. زندانی سیاسی افشین بایمانی که به بیماری قلبی به دلیل انسداد چند رگ قلبش مبتلاست و ۲۵ سال است در زندان به سر می برد، محروم از مرخصی درمانی برای جراحی و رسیدگی به بیماری‌اش است.

پیش از این پزشکان متخصص بر لزوم انجام عمل جراحی فوری قلب وی به دلیل گرفتگی عروق تاکید کرده بودند. اما مقامات زندان با کارشکنی چندین باره مانع از اعزام او به مرخصی درمانی شده بودند.

پیش از این زندانی سیاسی افشین بایمانی در تیرماه ۱۴۰۳، به دستور دادستانی و مقامات زندان قزلحصار از اعزام به مرخصی درمانی محروم شده بود. وی به دلیل نارسایی‌های قلبی نیاز به عمل جراحی قلب دارد اما دادستانی با اعزام وی به مرخصی درمانی و یا اعزام به بیمارستان مخالفت کرده است. او به منظور کاهش مشکلات جسمی مجبور به مصرف بیش از حد دارو شده بود که برای سلامتی وی خطرات جدی در برخواهد داشت.

افشین بایمانی از جمله قدیمی ترین زندانیان سیاسی کشور است که شهریور سال گذشته به همراه ۱۲زندانی سیاسی دیگر به زندان قزلحصار کرج تبعید شد.

۲۵سال زندان و محرومیت از درمان

زندانی سیاسی افشین بایمانی ۲۵ سال است که در زندان به سر می‌برد. وی روز ۱۵ شهریور ۱۳۷۹ به دلیل کمک به برادر کوچکترش عبدالمهدی بایمانی که از هواداران مجاهدین خلق بود دستگیر و به حبس ابد محکوم شد.

مهدی بایمانی برادر افشین حین یک درگیری توسط نیروهای امنیتی کشته شد. اما جسد او را هرگز به خانواده اش تحویل ندادند. افشین بایمانی در جریان فراری دادن برادرش به همراه دختر ۹ ماهه و پسر ۳ساله‌اش بازداشت شد.

افشین ماه‌ها در سلولهای بند۲۰۹ زندان اوین تحت شکنجه و بازجویی قرار داشت. سپس به اتهام ارتباط با مجاهدین خلق به اعدام محکوم شد. حکمی که در دادگاه تجدید نظر نیز تایید شد. اما پس از ۶سال حکم او به حبس‌ابد تقلیل پیدا کرد.

اعدام زندانی دو تابعیتی جمشید شارمهد

اعدام یک زندانی در زندان شیبان اهواز

نقض قوانین جهانی حقوق بشر با زندانی کردن بیماران

زندانی کردن بیماران، به ویژه آن‌هایی که به بیماری‌های سخت مبتلا هستند، نقض آشکار اصول بنیادین منشور جهانی حقوق بشر است. این عمل نه تنها خلاف اصول انسانی و اخلاقی است، بلکه با بسیاری از مواد این منشور نیز مغایرت دارد.

برخی از مهم‌ترین موادی که با این عمل نقض می‌شوند، عبارتند از:

حق حیات (ماده ۳): این ماده به صراحت بیان می‌کند که هر فرد حق زندگی دارد. زندانی کردن بیمار به ویژه در شرایطی که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب وجود نداشته باشد، این حق بنیادین را نقض می‌کند.

منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده ۵):

این ماده هرگونه شکنجه یا رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. زندانی کردن بیمار در شرایط نامناسب و بدون دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، می‌تواند نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی محسوب شود.

اصل برابری (ماده ۷): این ماده بیان می‌کند که همه افراد برابر قانونند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار شوند. زندانی کردن بیمار به دلیل بیماری او، نوعی تبعیض محسوب می‌شود.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک

اشتراک: