۶ آبان, ۱۴۰۳دسته‌بندی گزارش ویژه
لیست بخش‌های مختلف
1. نامگذاری ۷ آبان به عنوان روز کوروش
2. کوروش کبیر جهانگشایی متفاوت از دیگر جهانگشایان
3. منشور کوروش بعنوان اولین اعلامیه جهانی حقوق بشر
4. ممانعت عوامل سرکوبگر از برگزاری مراسم در این روز تاریخی
5. ویدئوی بستن تمامی راه‌های منتهی به پاسارگاد توسط ماموران امنیتی در سال ۱۴۰۱
روز ۷ آبان، روز جهانی کوروش کبیر، حاکم دادگستر و الهام بخش حقوق بشر برای جهانیان
کوروش کبیر: بگذارید هر کسی به آئین خویش باشد. زنان را گرامی بدارید. فرودستان را دریابید و هر کس آزاد است به زبان قبیله خود تکلم کند. آدمی تنها در مقام خویش به منزلت خواهد رسید. گسستن زنجیرها آرزوی من است. رهایی بردگان و عزت بزرگان آرزوی من است.
کوروش کبیر، بنیان‌گذار امپراتوری هخامنشی و یکی از بزرگ‌ترین فرمانروایان تاریخ، به دلیل ویژگی‌های بارز و ارزشمندش همواره مورد احترام اقوام، ادیان، و ملل گوناگون بوده است. هوش سرشار، شجاعت، آزاداندیشی، دادگری، و انسان‌دوستی او تنها بخشی از خصوصیات برجسته این پادشاه هستند که او را در دل تاریخ به شخصیتی ماندگار تبدیل کرده‌اند. با این حال، آنچه کوروش را متمایز و فراتر از سایر فرمانروایان عصر خود کرده، نگاه عدالت‌محور او به حکومت و پایبندی به اصول انسانی و احترام به حقوق همگان بود. اندیشه‌ها و اعمال کوروش سرشار از توجه به حقوق افراد و احترام به افکار و ادیان مختلف بوده و این دیدگاه او را به رهبری منحصر به فرد تبدیل کرد.
جنگ‌های او برخلاف بسیاری از فرمانروایان، نه برای کشورگشایی یا ویرانگری، بلکه با هدف آزادی انسان‌های تحت ستم و دفاع از مظلومان صورت می‌گرفت. او برای از بین بردن ظلم و بی‌عدالتی به جنگ‌ها ورود می‌کرد و به جای آنکه سرزمین‌ها را با خشونت فتح کند، ابتدا قلوب مردم آن سرزمین‌ها را به دست می‌آورد.
این ویژگی‌های برجسته‌ی کوروش، مقایسه‌ای سازنده برای قیام‌آفرینان ایران امروز به ارمغان می‌آورد. جوانان، زنان و مردان ایرانی می‌توانند در چهره و شیوه‌ی حکمرانی کوروش، الگوی روشنی از عدالت و انسان‌دوستی را بیابند که نقطه‌ی مقابل رفتار و عملکرد برخی از نظام‌های حکومتی است که به جای احترام به مردم، با سیاست‌های سرکوبگرانه و بی‌توجهی به حقوق بشر شناخته می‌شوند. این مقایسه نشان می‌دهد که دادگری و عدالت می‌تواند الهام‌بخش مبارزات مردمی باشد و چراغ راهی برای آینده‌ای بهتر گردد.
نامگذاری ۷ آبان به عنوان روز کوروش
نامگذاری ۷ آبان به عنوان “روز جهانی کوروش” یادبودی است برای ورود کوروش کبیر به بابل در سال ۵۳۹ پیش از میلاد و آزادسازی یهودیان از اسارت. این روز به یاد ویژگی‌های منحصربه‌فرد و دیدگاه‌های انسانی کوروش به عدالت و آزادی نامگذاری شده است و او را به عنوان یکی از نخستین رهبران بزرگ تاریخ در رعایت حقوق مردم و ادیان گوناگون می‌ستاید.
ماجرای ورود کوروش به بابل زمانی آغاز شد که بخت‌النصر، پادشاه بابل، یهودیان را به اسارت برده و آنان را از سرزمین خود، فلسطین، دور کرده بود. بعد از گذشت ۷۰ سال، نماینده‌ای از قوم یهود نزد کوروش آمد و درخواست کمک کرد. کوروش، با تصمیم به آزادسازی مردم بابل، به آن شهر لشکر کشید. پس از ۱۶ روز محاصره، او در تاریخ ۲۷ اکتبر، بدون خونریزی و ویرانی، وارد بابل شد. کوروش سپس با بزرگواری و احترام، یهودیان را آزاد کرد و به آن‌ها اجازه داد که بین بازگشت به سرزمین اجدادی خود و ماندن در بابل تصمیم بگیرند. این عمل آزادسازی کوروش برای قوم یهود، از اولین نشانه‌های توجه به حقوق انسان‌ها و آزادی‌های فردی در تاریخ ثبت‌شده است و به نماد عدالت و انسانیت او تبدیل شد.
۷ آبان نه تنها یادبودی برای کوروش کبیر و روز ورود او به بابل است، بلکه گویای فرهنگ و دیدگاه‌های انسانی و عدالت‌گرایانه‌ای است که او به آن‌ها پایبند بود.
کوروش کبیر جهانگشایی متفاوت از دیگر جهانگشایان
کوروش کبیر به عنوان یک جهانگشای متفاوت در تاریخ به خاطر روش‌های خاص خود در گسترش قلمرو و ایجاد امپراطوری‌ای گسترده شناخته شده است. برخلاف دیگر جهانگشایان که عموماً به دنبال غارت، کشتار، و ایجاد وحشت بودند، کوروش بر آزادی و عدالت تأکید داشت و تلاش می‌کرد ملل مغلوب را در آزادی و آرامش نگه دارد.
یکی از اولین نبردهای کوروش برای سرنگونی حکومت ستمگر مادها در سال ۵۵۹ پیش از میلاد بود که با متحد کردن مادها و پارس‌ها، پایه‌گذاری یک امپراطوری نوین و بزرگ را رقم زد. ده سال بعد، او در نبردی دیگر، با حمله کرزوس، پادشاه لیدیا که در پی گسترش قلمرو خود به ایران بود، مقابله کرد. این نبرد که در سال ۵۴۹ پیش از میلاد رخ داد، به تصرف پایتخت لیدیا توسط کوروش و دفاع از سرزمین ایران انجامید.
از دیگر فتوحات مهم او، فتح بابل در سال ۵۳۹ پیش از میلاد بود. کوروش به دعوت مردمان تحت ستم بابل، به‌ویژه یهودیان در بند، به این کشور لشکر کشید و پس از فتح بابل بدون خونریزی، مردمان آن دیار را از اسارت نجات داد و آزادی دین و فرهنگ را برای آنان به ارمغان آورد.
در نهایت، کوروش با ساخت سدی آهنین در برابر اقوام مهاجم یاجوج و ماجوج در قفقاز، امنیت مردمان شمال غربی ایران را تأمین کرد. این اقدامات نه تنها کوروش را به عنوان یک فاتح بلکه به عنوان حاکمی دادگر و آزادی‌بخش در تاریخ جاودانه کرده است.
منشور کوروش بعنوان اولین اعلامیه جهانی حقوق بشر
«منم کوروش، شاه دادگر. ارتش بزرگ من به آرامی به بابل درآمد. نگذاشتم رنج و آزاری به مردم این سرزمین برسد. من همه شهرهای ویران‌شده را از نو ساختم. همه یوغ‌های ننگین بردگی را از مردمان بابل برداشتم. خانه‌های ویران شده‌شان را آباد کردم. به تیره‌بختی‌های این مردم پایان دادم.»
«بابل به دست من افتاد و چون به بابل شدیم، سربازان و پارسیان خویش را گفتم دست به هیچ دامنی دراز نکنید. زنان و کودکان در پناه من‌اند، پیران و پی‌بریدگان در پناه من‌اند، خاموشان و خستگان در پناه من‌اند، شکست‌خورگان در پناه من‌اند. سلوک سربازان من سلوک پارسیان سرزمین من‌اند و ما برای آزادی مردمان آمده‌ایم. تباهی و تیرگی از ما نیست. وحشت و شقاوت از ما نیست. غیض و غرامت از ما نیست. ما رسولان امان و آسودگی هستیم. ما آورندگان آزادی مردمان هستیم.»
«بگذارید هر کسی به آئین خویش باشد. زنان را گرامی بدارید. فرودستان را دریابید و هر کس آزاد است به زبان قبیله خود تکلم کند. آدمی تنها در مقام خویش به منزلت خواهد رسید. گسستن زنجیرها آرزوی من است. رهایی بردگان و عزت بزرگان آرزوی من است.»
منشور کوروش کبیر، با توجه به متن‌های موجود بر روی آن، بازتاب‌دهنده افکار و ارزش‌های عدالتخواهی و آزادی‌بخشی این پادشاه بزرگ است. این منشور که به عنوان نخستین سند حقوق بشر شناخته میشود، پس از حدود ۲۵۰۰ سال همچنان به‌عنوان الگویی برای حقوق انسانی مورد تحسین قرار می‌گیرد. در این منشور، کوروش نه تنها از برابری و احترام به حقوق مردم سخن می‌گوید، بلکه از آزادی دین، فرهنگ، و حق انتخاب افراد دفاع می‌کند.
این سند به‌طور تصادفی در سال ۱۸۷۹ میلادی توسط باستان‌شناس بریتانیایی هرمزد رسام در بابل کشف شد. در سال ۱۹۷۵ قطعه‌ای دیگر از این منشور یافت شد و در سال ۲۰۰۹ نیز دو قطعه کوچک دیگر آن پیدا شدند. این کشفیات نشان می‌دهند که در زمان کوروش، نسخه‌های زیادی از این منشور به نواحی مختلف ایران باستان که به “ساتراپی” معروف بودند، فرستاده شده است.
همین متن‌ها و کشفیات از منشور کوروش، سیمای یک فاتح را که برای گسترش عدالت و آزادسازی ملت‌ها تلاش می‌کرد، به او می‌بخشد. در نتیجه، کوروش کبیر نه تنها در ایران بلکه در سراسر جهان، به عنوان شخصیتی محبوب و عادل شناخته میشود. افکار و اعمال او همچنان الهام‌بخش انسان‌ها بوده و به نوعی پایه و مبنای برخی اصول و حقوق انسانی در جوامع امروزی به شمار می‌آیند.
ممانعت عوامل سرکوبگر از برگزاری مراسم در این روز تاریخی
برای نخستین بار در ۷ آبان ۱۳۹۵ عده زیادی از مردم در پاسارگاد در اطراف آرامگاه کوروش گردهم آمده و این روز را گرامی داشته و مراسم برپا نمودند که تجلیل از او همراه با شعارهای ضدحکومتی از قبیل « آزادی اندیشه با ریش و پشم نمیشه » بود. به همین دلیل در سال‌های بعد از جمله در سال ۱۳۹۶ با ایجاد راه بندان و تجمع و تمرکز انبوهی از نیروهای امنیتی در منطقه ؛ مانع از رسیدن مردم به آرامگاه و برپایی گردهمایی شدند.
به این ترتیب روزی را که مایه افتخار و سربلندی هر ایران و ایرانی است با ممانعت و مخالفت شدید عوامل حکومت مواجه شده است. روزی که جهانیان آنرا گرامی داشته و به نیکی از آن یاد می‌کنند اما حکومت ضد ایرانی و ضد مردمی با این نماد افتخار و سربلندی ایران به مخالفت و ضدیت پرداخته و مانع از برگزاری هرگونه مراسم و گردهمایی میشود.
ویدئوی بستن تمامی راه‌های منتهی به پاسارگاد توسط ماموران امنیتی در سال ۱۴۰۱
دلیل مخالفت‌های سران حکومت با گرامی‌داشت یاد کوروش کبیر
سران حکومت به دلیل دشمنی با آزادی و حق حاکمیت مردم، در جوهر و محتوا با هرگونه عنصر ملی گرایی و دادگری و عدالتخواهی و مردم گرایی و آزادی ؛ دشمنی دارد. کوروش کبیر بعنوان میراث ملی و افتخار فرهنگی ایرانی همواره خاری در چشم سران حکومت بوده است. گرامی‌داشت این روز در تضاد و دشمنی آشکار با هر گونه ظلم و ستم و استبداد و قتل و کشتار و بی عدالتی و تبعیض قومی و دینی و نژادی و … است برای همین رابطه این نظام با گرامی‌داشت این روز مانند رابطه آب و آتش است . جمع ضدین است و در تعارض آشکار با همدیگر هستند . اثبات و تایید و طرفداری از کوروش ؛ برابر با نفی و طرد و رد این نظام است . قدر مسلم این است که با چنین محتوایی هر تجمع و گردهمایی در این روز و به این مناسبت تبدیل به یک حرکت اعتراضی برعلیه این حکومت می‌گردد . اعتراضی که می‌تواند به قیام بدل گردد چیزی که این نظام از آن وحشت دارد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر