۴ آبان, ۱۴۰۳دسته‌بندی اعدام
چهار زندانی بلوچ اهل سنت، عیدو شه‌بخش، عبدالغنی شه‌بخش، عبدالرحیم قنبرزهی گرگیج و سلیمان شه‌بخش توسط قاضی محمدرضا عموزاد در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «بغی» و «تشکیل و عضویت در گروه‌های مسلح مخالف نظام» به اعدام محکوم شدند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۴آبان‌ماه ۱۴۰۳، حکم اعدام ۴زندانی بلوچ اهل سنت، عیدو شه‌بخش، عبدالغنی شه‌بخش، عبدالرحیم قنبرزهی گرگیج(رحیم میربلوچ) و سلیمان شه‌بخش در دیوان عالی تایید و جهت اجرا به شعبه یکم اجرای احکام دادسرای امنیت تهران ارجاع دا ده شد.
چهار زندانی بلوچ اهل سنت، عیدو شه‌بخش، عبدالغنی شه‌بخش، عبدالرحیم قنبرزهی گرگیج و سلیمان شه‌بخش توسط قاضی محمدرضا عموزاد در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «بغی» و «تشکیل و عضویت در گروه‌های مسلح مخالف نظام» به اعدام محکوم شدند.
این چهار زندانی بلوچ اهل سنت در بند امن زندان قزلحصار کرج در شرایطی سخت در یک اتاق زندانی هستند. آنها پس از انتقال از زندان گوهردشت، به یک بند ایزوله که ۲اتاق بیشتر ندارد منتقل شده و بدون امکانات در این بند محبوس شدند.
بنا به اطلاعات رسیده پرونده ۴زندانی بلوچ سراسر از ابهام، ایراد و تناقض است. اما به دلیل فشار اطلاعات سپاه این پرونده باز و ۴ زندانی بلوچ محاکمه و به اعدام محکوم شده‌اند.
۲متهم اول این پرونده به نام‌های عیدو شه‌بخش و عبدالغنی شه‌بخش پیش از این در سال ۱۳۹۵ به این جرم دستگیر، محاکمه و از همه اتهامات تبرئه و آزاد شدند اما پس از مدتی توسط ماموران اطلاعات سپاه سیستان و بلوچستان بازداشت شدند.
سلیمان شه‌بخش، متهم ردیف ۴ نیز درهنگام جرم منتسبه تنها ۱۲سال داشته است وی متولد۱۳۷۵ می‌باشد. با توجه به قوانین قضایی جمهوری اسلامی، حتی اگر این جرم صحت داشته باشد مشمول قوانین «عمل مجرمانه کودک» محسوب شده و صدور حکم اعدام برای وی خارج از قوانین حقوقی و بین‌المللی می‌باشد.
در رابطه با اتهامات متهم ردیف ۳، عبدالرحیم قنبرزهی گرگیج، تنها مستندات کل پرونده، اعترافات اجباری وی است که در زیر شکنجه اخذ شده است. وی بی‌سواد است و ماموران شکنجه‌گر با فشار و شکنجه وی را مجبور به انگشت زدن بر پای برگه‌ها کرده‌اند.
شدت شکنجه‌های وی به حدی است که کارشناسان ضابط قضایی اجباری بودن اعترافات و وجود اجبار در اثر انگشت متهم را تاییدکرده‌اند. آنها در مدت زمان بازجویی و محاکمه از داشتن حق وکیل انتخابی محروم بوده‌اند.
اعدام ۵زندانی در زندان‌های قم، زنجان و ملایر
بازداشت محمدعلی مهرگانفر و دخترش هدی مهرگانفر
منشور جهانی حقوق بشر به عنوان یک سند بین‌المللی مهم، حقوق اساسی و بنیادین تمامی انسان‌ها را بدون در نظر گرفتن نژاد، رنگ، جنس، زبان، دین، عقیده سیاسی یا هر نظر دیگر، اصل و نسب ملی یا اجتماعی، دارایی، تولد یا هر وضعیت دیگری، تضمین می‌کند.
ماده سوم این منشور صراحتاً بیان می‌کند: هر فرد حق حیات دارد. این حق مشمول هیچگونه محرومیتی نمی‌شود مگر به موجب حکم صادره از دادگاهی صالح در اثر ارتکاب جرمی که مطابق قانون، جرم محسوب شود.
حکم اعـدام به عنوان بالاترین مجازات، به طور مستقیم با این ماده از منشور جهانی حقوق بشر در تضاد است. چرا که:
حق حیات: حق حیات به عنوان یک حق بنیادین و غیر قابل سلب مطرح می‌شود. حکم اعـدام این حق را سلب می‌کند.
عدم برگشت‌پذیری: در صورت اجرای حکم اعـدام، امکان جبران اشتباه قضایی وجود ندارد.
شکنجه و رفتار غیرانسانی: برخی از روش‌های اجرای حکم اعـدام به عنوان شکنجه و رفتار غیرانسانی تلقی می‌شوند که این خود مغایر با مفاد منشور جهانی حقوق بشر است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر