۶ آبان, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
این ۲زندانی، پیش از این به اتهام سرقت به قطع عضو از طریق قطع انگشتان دست راست محکوم شده بودند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۶آبان‌ماه ۱۴۰۳، با انتقال ۲زندانی محکوم به قطع عضو خطر اجرای حکم آنها افزایش یافته است. این دو زندانی شهاب تیموری و مهرداد تیموری می‌باشند که با هم برادر هم هستند. آنها پیش از این به اتهام سرقت به قطع انگشتان دست راست محکوم شده بودند.
این دو زندانی در تاریخ ۲آبان به سلول انفرادی منتقل شده‌اند. این انتقال پس از معاینه آنها توسط تیم پزشکی قانونی صورت گرفته است.
این اقدام معمولا پیش از اجرای قطع عضو صورت می‌گیرد تا زندانی بیماری جانبی نداشته باشد.
این ۲زندانی در مرداد ۱۳۹۸ در شعبه اول دادگاه کیفری یک در ارومیه به اتهام سرقت محکوم به قطع عضو از طریق قطع انگشتان دست راست شده‌اند. این حکم در فروردین ۱۳۹۹ پس از تایید دیوان عالی در حالت اجرایی قرار گرفته بود.
اعدام یک زندانی در بیرجند و انتقال ۳زندانی به سلول انفرادی در مرکزی کرج
زندانی سیاسی نایب عسکری، صدور حکم ۱۵سال زندان و پرداخت جزای نقدی
در حال حاضر ۷زندانی در زندان ارومیه محکوم به قطع عضو می‌باشند. این افراد عبارتند از:
مهرداد تیموری ۴۴ ساله، مهدی شرفیان ۴۲ساله، هادی رستمی ۳۸ ساله، مهدی شاهیوند ۴۷ ساله، شهاب تیموری ۴۰ساله، کسری کرمی ۴۵ساله، مرتضی اسماعیلیان ۴۸ساله.
حکم قطع انگشتان این افراد در بیشتر موارد به دلیل نقض در پرونده ناقض تشخیص داده شده اما به دلیل نیاز سران حکومت به ایجاد جو رعب و وحشت این احکام بار دیگر از سوی دیوان عالی تایید شده است.
اجرای حکم قطع عضو این زنـدانیان در حالی اجرایی می‌شود که سران حکومت در بزرگترین دزدی‌های قرن ایران میلیارد دلاری از ثروت‌های مردم را به سرقت برده‌اند. تاراج ثروت‌های مردم توسط ایادی حکومت زمینه فقر هر چه بیشتر مردم را فراهم کرده است. این فقر بازتاب‌های خاص خودش نظیر سرقت، قتل، فحشا و… را در جامعه به همراه دارد.
زنـدانیان یاد شده و همه کسانی که در زندان‌های این حکومت می‌باشند اولین قربانیان چپاول ثروت‌های مردم توسط سران حکومت و ایادی‌های آنها می‌باشند.
صدور حکم قطع عضو و مغایرت آن با قوانین حقوق بشری
حکم قطع عضو زندانیان متهم به سرقت با چندین اصل اساسی از قوانین و اسناد حقوق بشری بین‌المللی مغایرت دارد. این قوانین و معاهدات بر حق کرامت انسانی، ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی یا تحقیرآمیز تأکید دارند. موارد اصلی که با حکم قطع عضو در تضاد هستند عبارتند از:
اعلامیه جهانی حقوق بشر (۱۹۴۸):
ماده ۵ : «هیچ‌کس نباید مورد شکنجه یا مجازات‌ها یا رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز قرار گیرد.»
حکم قطع عضو می‌تواند به‌عنوان نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی تلقی شود که ناقض این ماده است.
کنوانسیون بین‌المللی علیه شکنجه و سایر مجازات‌ها یا رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز (۱۹۸۴):
ماده ۱ : شکنجه شامل هر عملی است که باعث درد یا رنج شدید جسمی یا روانی شود و به‌عنوان مجازات اعمال شود.
قطع عضو به‌عنوان مجازاتی فیزیکی که باعث درد و رنج شدید می‌شود، به‌وضوح نقض این کنوانسیون است.
میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (۱۹۶۶):
ماده ۷: «هیچ‌کس نباید مورد شکنجه یا مجازات‌ها یا رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.»
این میثاق که یکی از مهمترین اسناد بین‌المللی حقوق بشر است، نیز قطع عضو را به‌عنوان مجازاتی غیرانسانی و تحقیرآمیز محکوم می‌کند.
مقررات نلسون ماندلا (حداقل استانداردهای سازمان ملل برای رفتار با زندانیان):
این مقررات تأکید می‌کند که با زندانیان باید با کرامت رفتار شود و مجازات‌هایی مانند قطع عضو که سلامت جسمانی و روانی فرد را تهدید می‌کند، به‌طور کلی غیرقانونی و غیراخلاقی است.
در نتیجه، حکم قطع عضو متهمان به سرقت به‌عنوان نقض آشکار حقوق بشر، به‌ویژه در حوزه ممنوعیت شکنجه و رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز، مورد محکومیت نهادها و سازمان‌های بین‌المللی قرار می‌گیرد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر