۱۰ آبان, ۱۴۰۳دستهبندی حقوق بشر
در هفته اول آبانماه، افسر نگهبان زندان مرکزی کرج به نام پیشوایی با داد و بیداد و فحاشی وارد بند ۱۵ زندان که زندانیان سیاسی در آن محبوس هستند شده و اقدام به فحاشی و دادن فحشهای رکیک کرده است
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۹آبان ۱۴۰۳، بنا به گزارشهای ارسالی از زندان مرکزی کرج، افسر نگهبان بند زندانیان سیاسی در هفته اول آبانماه با فحاشی به زندانیان سعی در تحقیر و شکنجه روانی آنها داشت. بنا بر خبرهای رسیده، در هفته اول آبانماه، افسر نگهبان زندان مرکزی کرج به نام پیشوایی با داد و بیداد و فحاشی وارد بند ۱۵ زندان که زندانیان سیاسی در آن محبوس هستند، شده و سپس در آمارگیری عصر مجددا در حالی که هوا به شدت سرد بود این افسر نگهبان از زندانیان میخواهد که برای آمارگیری به بیرون بند بروند . زندانیان نمیپذیرند و به همین دلیل ساعتها زندانیان سیاسی را در کریدور نگه داشته و وقتی زندانیان به این وضعیت اعتراض میکنند دوباره شروع به فحاشی به آنها با فحشهای رکیک کرده که باعث اعتراض زندانیان میشود و آنها او را از بند بیرون میکنند.
این اقدامات در راستای تشدید فشار بر زندانیان سیاسی و تحقیر و شکنجه روانی آنها در زندان مرکزی کرج میباشد.
احضار ۳فعال صنفی معلمان در استان خوزستان به دادگاه انقلاب
اعدام ۳زندانی در زندانهای سپیدار اهواز و مرکزی کرج
زندانها در ایران همواره موضوعی حساس و مورد توجه سازمانهای حقوق بشری بودهاند. شرایط غیرانسانی، فشارهای روحی و جسمی، و نبود دسترسی به خدمات درمانی از جمله مواردی هستند که نگرانیهای عمیقی را درباره حقوق انسانی زندانیان بخصوص زندانیان سیاسی ایجاد کرده است.
شکنجه جسمی
شکنجه جسمی یکی از روشهای متداول برای فشار بر زندانیان، بهویژه زندانیان سیاسی، محسوب میشود. شکنجهگران، زندانیان را تحت شکنجههای مختلف قرار داده تا به جرایمی که مرتکب نشدهاند اعتراف کنند. به عنوان نمونه، عفو بینالملل در گزارشهای متعدد خود به مواردی از شکنجههای جسمی اشاره کرده است که هدف از آن گرفتن اعترافات دروغین و ایجاد ارعاب است. همچنین، برخی زندانیان از ضرب و شتم توسط ماموران در حین انتقال و بازرسیها رنج میبرند.
فحاشی و توهین به زندانیان سیاسی توسط ماموران زندان
فحاشی و توهین یکی دیگر از اشکال فشار بر زندانیان است. بسیاری از مأموران امنیتی با زبان توهینآمیز با زندانیان برخورد میکنند. آنها تلاش میکنند به این صورت روحیه آنها را تضعیف کنند.
این نوع رفتارها باعث ایجاد احساس تحقیر و بیارزشی در میان زندانیان میشود. بسیاری از آنها پس از آزادی نیز با مشکلات روانی جدی مواجه هستند که ناشی از تجربیات دردناک آنها در زندان است.
وضعیت اسفناک زندانیان سیاسی در ایران نیازمند توجه فوری جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری است. شکنجه، تجاوز جنسی، اخاذی و زورگویی تنها بخشی از مشکلاتی هستند که این زنان با آنها مواجه هستند. برای پایان دادن به این وضعیت، لازم است تا فشارهای بینالمللی بر روی حکومت ایران افزایش یابد تا این کشور مجبور شود به تعهدات بینالمللی خود در زمینه حقوق بشر عمل کند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر