وضعیت بحرانی زندانیان بیمار زن و مرد در زندان اوین، از تومور مغزی تا دیابت

۱۲ دی, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر

زندانیان سیاسی بیمار با سنین بالای شصت سال در زندان اوین در شرایطی بسیار بحرانی محبوس هستند. در بین زندانیان سیاسی دو زندانی ۹۴ ساله، یک زندانی ۸۲ ساله و تعدادی در سنین بالای ۷۰ سال قرار دارند

کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۱۲ دی‌ماه ۱۴۰۳ – زندانیان سیاسی بیمار با سنین بالای شصت سال در زندان اوین در شرایطی بسیار بحرانی محبوس هستند. در بین زندانیان سیاسی دو زندانی ۹۴ ساله، یک زندانی ۸۲ ساله و تعدادی در سنین بالای ۷۰ سال قرار دارند.

زندانیان سیاسی از جمله زنان در زندان اوین، با وجود بیماری‌های جدی و شرایط دشوار جسمی، از رسیدگی‌های پزشکی محروم هستند. این افراد با طیفی از بیماری‌های شدید دست‌وپنجه نرم می‌کنند و در نبود امکانات مناسب درمانی، سلامت و جانشان در معرض خطر است.

علاوه بر این مشکل کمبود بودجه در آزمایشگاه زندان اوین باعث محدودیت خدمات و تحمیل هزینه‌ها به زندانیان و خانواده‌های ایشان شده است.

معضل دیگر زندانیان دشواری‌های درمان مربوط به بیماری‌های بینایی، دهان و دندان است که به این موضوع در آخر گزارش پرداخته شده است.

کانون حقوق بشر ایران با توجه به اطلاعاتی که از وضعیت زنان زندانی سیاسی در بند زنان اوین، و مردان زندانی سیاسی در بندهای ۴ و ۸ زندان اوین به دست آورده، اقدام به تنظیم این گزارش کرده است.

در ادامه، وضعیت وخامت بار بیماری های برخی از این زندانیان آورده شده است.

زنان زندانی سیاسی از تومور مغزی تا دیابت محبوس در بند زنان اوین

راحله راحمی‌پور، با بیش از ۷۰ سال سن، مبتلا به تومور مغزی است. با توجه به سن بالا و بیماری جدی، نیازمند مراقبت‌های فوری پزشکی است که در زندان فراهم نیست.

فاطمه (حوری) ضیائی آزاد، ۶۵ ساله مبتلا به ام‌اس و عفونت شدید ریوی است که درمان بیماری‌هایش را پیچیده کرده است. وی مشکلات حرکتی شدیدی دارد و نیاز به مراقبت فوری دارد.

اعظم خضری جوادی، با بیش از ۶۵ سال سن، سکته در زندان، آرتریت روماتوئید، دیسک کمر و سیاتیک شرایط او را بحرانی کرده است. وی به سختی قادر به حرکت بوده و دردهای مزمن زندگی او را مختل کرده است.

مریم بانو نصیری، ۶۴ ساله، آپنه خواب، بیماری‌های ریوی و زخم معده او را در شرایط بحرانی قرار داده است. وی به درمان‌های تخصصی نیاز فوری دارد.

مهوش شهریاری، ۷۳ ساله، با مشکل ریوی و بیماری قلبی که منجر به عمل قلب باز شده، وضعیت بسیار ناپایداری دارد. بی‌توجهی به شرایط وی می‌تواند پیامدهای جدی داشته باشد.

زهرا صفایی ، ۶۳ ساله، با بیماری قلبی، فشار خون بالا و مشکلات آرتروز، شرایط دشواری را در زندان تحمل می‌کند و نیاز به درمان جدی دارد.

آذر کوروندی، ۶۱ ساله، مبتلا به دیابت، دیسک شدید کمر، دردهای ارتوپدی و چربی خون است. شرایط او به‌خصوص در زندان بسیار حاد شده است.

ناهید خداجو، با بیش از ۶۰ سال سن، مشکلات دیسک کمر و آرتروز باعث شده که وی به درمان مداوم و فیزیوتراپی نیاز داشته باشد، اما این امکانات در زندان فراهم نیست.

مرضیه فارسی، ۶۰ ساله، پس از درمان سرطان سینه، از سردردهای شدید و ناتوان‌کننده رنج می‌برد.

پریوش مسلمی، ۴۶ ساله، با مشکلات قلبی و آرتروز شدید در لگن، کمر و زانو، به سختی قادر به حرکت است. او نیاز به نظارت پزشکی مستمر دارد.

وریشه مرادی، ۳۹ ساله، دیسک کمر، هموروئید شدید و کم‌خونی وضعیت او را دشوار کرده است. دردهای مداوم و بی‌توجهی پزشکی، شرایط او را وخیم‌تر کرده است.

معصومه عسگری، ۵۵ ساله، دیسک شدید کمر، آرتروز پیشرفته و مشکلات اعصاب او را زمین‌گیر کرده است. وی از نظر جسمی و روحی در وضعیت بحرانی قرار دارد. خانم عسگری پیش از این در تصادفی شدید دچار صدمات جدی در دو پا شده که هنوز بهبود نیافته است.

شرایط بحرانی زندانیان سیاسی بیمار در بند ۴ زندان اوین

ابراهیم قدرت‌الله، ۹۴ ساله، مبتلا به آلزایمر شدید است و هیچ چیز را به یاد نمی‌آورد. او به دلیل شرایط جسمی و سنی، تحمل زندان را ندارد.

عبدالله افتخاری، ۹۴ ساله، با بیماری پروستات، توانایی جسمی برای تحمل حبس ندارد و نیازمند درمان فوری است.

ابوالفضل قدیانی، ۷۹ ساله مبتلا به مشکلات حاد قلبی و ضعف شدید جسمانی، دارای شش فنر در رگ‌های قلب، ضعف سیستم ایمنی و مشکلات عضلانی، سرگیجه مداوم و عدم تعادل، نیاز به رسیدگی پزشکی فوری دارد.

عطاءالله ظفر، ۷۴ ساله، این زندانی بهایی با نارسایی قلبی، شرایط زندان را غیرقابل‌تحمل می‌داند. او پس از سکته در سال ۱۴۰۱، دوباره بازداشت شده و تحت فشار برای توبه قرار گرفته است.

سیدعلی اصغر شیری‌یزدی، ۷۴ ساله، با نارسایی کلیه و چربی خون، نیاز به درمان‌های تخصصی دارد که در زندان به او ارائه نمی‌شود.

علی معزی، ۷۱ ساله، مبتلا به سرطان مثانه، آرتروز زانو و بیماری‌های متعدد دیگر است. عدم درمان، او را در معرض خطر جدی قرار داده است.

میریوسف یونسی، ۷۰ ساله، ناشنوایی، دردهای مزمن و دیابت کنترل‌نشده، تحمل زندان را برای او بسیار سخت کرده است.

بهروز احسانی، ۷۰ ساله، با مشکلات تیروئید و ناشنوایی، نیاز به تجهیزات پزشکی و درمان دارد که از او دریغ شده است.

ابوالحسن منتظر، ۶۷ ساله، مبتلا به بیماری‌های متعدد از جمله دیابت، فشار خون، و مشکلات قلبی است و شرایط او وخیم گزارش شده است.

اسدالله هادی، ۶۶ ساله، مشکلات قلبی و ضعف ستون فقرات او را در وضعیت دشواری قرار داده است. او نیاز به فیزیوتراپی و آب‌درمانی دارد.

خسرو رهنما، ۶۵ ساله به بیماری‌های مغز و اعصاب، پروستات، زخم معده، عفونت دندان و دردهای ارتوپدی از جمله درد زانو و کمر مبتلاست و از دسترسی به خدمات پزشکی مناسب محروم بوده است

ولی‌الله قدمیان، ۶۵ ساله، این زندانی بهایی با بیماری ریوی شدید در شرایط بحرانی قرار دارد.

سیامک امینی، ۶۲ ساله، دریچه مصنوعی قلب و مشکلات پروستات نیاز به جراحی فوری دارد، اما امکاناتی برای او فراهم نشده است.

سیدجواد منبری، ۶۲ ساله، با بیماری‌های متعدد شامل فشار خون، دیابت و مشکلات قلبی، نیاز به نظارت پزشکی دارد.

حمید خانی، ۶۱ ساله، مبتلا به دیابت شدید و مشکلات ناشی از جراحی‌های قبلی است و نیاز به کنترل مداوم پزشکی دارد.

کامران رضایی‌فر، ۵۹ ساله، بیماری معده ناشناخته باعث سوءهاضمه و دردهای مداوم شده و او نیازمند تشخیص و درمان تخصصی است.

محمدعلی محمودی، ۵۵ ساله، با نوعی سرطان خون و مشکلات شدید ریوی، حضور در زندان برای او معادل شکنجه است. با وجود رای پزشکان مبنی بر عدم تحمل کیفر، دستگاه قضاییه او را آزاد نمی کنند.

محمد نجفی، ۴۸ ساله، مبتلا به مشکلات قلبی، فشار خون بالا، دیابت، و بیماری‌های مرتبط با مغز و اعصاب است او با علائمی نظیر سرگیجه‌های مکرر، حالت تهوع، و ضعف عمومی مواجه بوده است.

محمد غفاری، زندانی مالی ۴۵ ساله، به بیماری‌های جدی همچون سیروز کبدی در مرحله چرب گرید ۳ و فشار خون بسیار بالا مبتلا است. علاوه بر این، وضعیت سلامت او به حدی وخیم است که اکنون مجبور به انجام دیالیز شده و به‌طور مستمر از درد و رنج شدید، تهوع و بی‌حالی مداوم رنج می‌برد.

داوود امین‌زاده، مبتلا به دیابت است و شرایط زندان وضعیت او را بدتر کرده است.

رضا رضایی، ۳۱ ساله، با صرع و مشکلات حرکتی، نیاز به جراحی فوری دارد، اما محدودیت‌های زندان مانع از درمان او شده است.

زندانیان سیاسی بند ۸ زندان اوین با انوع بیماری ها

کوشان (خالد) پیرزاد، بیماری‌های متعدد در ناحیه لگن، کمر، کبد و کلیه، او را نیازمند درمان‌های ویژه کرده است.

حسین کوشکی‌نژاد، مشکلات رباط صلیبی و زانو، او را از حرکت آسان محروم کرده است.

جمال عاملی، بیماری شدید خودایمنی و عارضه پوستی وضعیت او را بسیار وخیم کرده است.

علی نارعان، مبتلا به دیسک کمر و زانو است و نیازمند فیزیوتراپی است.

رضا برمایه، پارکینسون شدید، توانایی حرکت را از او گرفته و وضعیت او در زندان روزبه‌روز وخیم‌تر می‌شود.

مهدی حسنی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، بیماری تنفسی و اسپاسم‌های عضلانی، او را در وضعیت بحرانی قرار داده است.

سیدمهدی وفایی، مشکلات ریه، دیسک کمر و خونریزی‌های گوارشی او را زمین‌گیر کرده است.

سیدعلیرضا وفایی، دیسک کمر و بیماری پوستی پاسوریازیس، او را به شدت ناتوان کرده است.

مجتبی تقوی، افسردگی شدید باعث تحلیل جسمی او شده است.

امین سخنور، از افسردگی و تحلیل عضلانی شدید رنج می‌برد.

مهران گلچین، سرطان روده، دیسک کمر و مشکلات قلبی او را در وضعیتی بسیار وخیم قرار داده است.

دشواری‌های درمان بیماری های بینایی، دهان و دندان

بهداشت دهان و دندان و دسترسی به خدمات درمانی در زندان اوین، برای زندانیان به یک چالش بزرگ و پرهزینه تبدیل شده است. اگرچه خدمات اولیه دندانپزشکی، مانند کشیدن دندان، رایگان است، اما برای هر نوع درمان دیگری مانند عصب‌کشی، ترمیم یا جرم‌گیری، زندانیان مجبور به پرداخت مبالغ سنگین هستند.

هزینه‌های گزاف خدمات دندانپزشکی

به گفته خانواده یکی از زندانیان، برای یک ترمیم ساده یا جرم‌گیری، هزینه‌ای بین ۲ تا ۳ میلیون تومان دریافت می‌شود. هزینه عصب‌کشی دندان نیز بین ۲ تا ۴ میلیون تومان است. اگر مشکل دندان جدی‌تر باشد، زندانیان باید به دندانپزشکی خارج از زندان اوین، مانند دندانپزشکی سعادت‌آباد مراجعه کنند که هزینه‌های درمان در آنجا بسیار بیشتر است.

به عنوان نمونه، یکی از زندانیان برای عصب‌کشی یک دندان کرسی، مجبور به پرداخت ۱۰ میلیون تومان شده است. این مبلغ جدا از هزینه عکس‌برداری و سایر هزینه‌های جانبی است.

مشکلات درمان بیماری‌های چشم

برای مشکلات بینایی نیز، شرایط مشابهی وجود دارد. هر یک یا دو ماه یک‌بار، یک اپتومتریست به زندان اوین مراجعه می‌کند و زندانیان با نوبت‌های طولانی مدت می‌توانند معاینه شوند. اگر عینک نیاز باشد، با هزینه شخصی زندانی و کیفیت پایین توسط همان اپتومتریست تهیه می‌شود. گاهی تحویل یک عینک بیش از یک ماه طول می‌کشد و حتی پس از این مدت، کیفیت عینک‌ها به‌قدری پایین است که زندانیان از آن ناراضی هستند.

برای مراجعه به چشم‌پزشک، زندانیان به بیمارستان فارابی منتقل می‌شوند که بسیار شلوغ و زمان‌بر است.

مشکلات اعزام و درمان‌های تخصصی

هر نوع درمان تخصصی مانند MRA، سونوگرافی یا مراجعه به پزشکان متخصص، نیازمند اعزام زندانیان به بیمارستان‌های دولتی شلوغ و با کیفیت پایین مانند بیمارستان‌های طالقانی، شهدای تجریش، رسول اکرم یا فارابی است. این اعزام‌ها نیز تنها با هزینه شخصی زندانی انجام می‌شود و اگر زندانی توان پرداخت نداشته باشد، از درمان محروم می‌شود.

تاخیرهای طولانی در روند درمان

یکی از مشکلات جدی دیگر، طولانی بودن زمان رسیدگی به درخواست‌های درمانی است. به عنوان مثال، یکی از زندانیان که با درد دندان به بهداری زندان اوین مراجعه کرده بود، دو هفته منتظر اعزام به دندانپزشکی زندان مانده است. پس از معاینه، برای او عکس‌برداری تجویز شده، اما دو و نیم ماه گذشته و هنوز برای گرفتن عکس اعزام نشده است. حتی در صورت گرفتن عکس، روند درمان ممکن است ماه‌ها به طول انجامد.

مشکلات تهیه دارو

برای تهیه دارو، زندانیان اغلب به خانواده‌هایشان وابسته‌اند. خانواده‌ها باید با مشکلات و دشواری‌های فراوان، داروهای مورد نیاز را از خارج زندان تهیه و به زندان برسانند.

پیام زندانیان: «درد ما را بشنوید»

این روایت‌ها تنها گوشه‌ای از مشکلات مربوط به بهداشت و درمان در زندان اوین است. روند طولانی، هزینه‌های سنگین و کیفیت پایین خدمات درمانی، شرایط سختی را برای زندانیان رقم زده است. بسیاری از زندانیان تنها به دلیل نداشتن توان مالی از درمان محروم می‌شوند و مجبورند با دردهای مزمن و بیماری‌های خود بسازند.

این گزارش، نشان‌دهنده شرایط اسفناک و غیرانسانی در زندان اوین است. محرومیت زندانیان از حداقل‌های درمانی و مراقبتی، نقض آشکار حقوق انسانی

آنهاست و نیاز به اقدام فوری از سوی مراجع مربوطه دارد.

بازداشت فایق قادرزاده جوان ۲۱ ساله در مهاباد

حمایت از وکلای مستقل، گامی در مسیر تحقق حقوق بشر – قسمت سوم: تاریخچه پیدایش کانون وکلا در ایران

نقض قوانین جهانی حقوق بشر با زندانی کردن بیماران

زندانی کردن بیماران، به ویژه آن‌هایی که به بیماری‌های سخت مبتلا هستند، نقض آشکار اصول بنیادین منشور جهانی حقوق بشر است. این عمل نه تنها خلاف اصول انسانی و اخلاقی است، بلکه با بسیاری از مواد این منشور نیز مغایرت دارد.

برخی از مهم‌ترین موادی که با این عمل نقض می‌شوند، عبارتند از:

حق حیات (ماده ۳): این ماده به صراحت بیان می‌کند که هر فرد حق زندگی دارد. زندانی کردن بیمار به ویژه در شرایطی که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب وجود نداشته باشد، این حق بنیادین را نقض می‌کند.

منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده ۵): این ماده هرگونه شکنجه یا رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. زندانی کردن بیمار در شرایط نامناسب و بدون دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، می‌تواند نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی محسوب شود.

اصل برابری (ماده ۷): این ماده بیان می‌کند که همه افراد برابر قانونند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار شوند. زندانی کردن بیمار به دلیل بیماری او، نوعی تبعیض محسوب می‌شود.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک

اشتراک: