۱۵ دی, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
زندانی سیاسی ایوب پرکار، ۶۹ ساله، نزدیک به ۱۷ سال زندان بدون یک روز مرخصی را گذرانیده است
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۱۵ دی‌ماه ۱۴۰۳ – زندانی سیاسی ایوب پرکار که هفدهمین سال بازداشت خود در زندان شیبان اهواز را می‌گذراند با چندین بیماری سخت درگیر است. زندانی سیاسی ایوب پرکار، ۶۹ ساله، نزدیک به ۱۷ سال زندان بدون یک روز مرخصی را گذرانیده است. او هم اکنون در زندان شیبان اهواز با چند بیماری سخت درگیر است.
زندانی سیاسی ایوب پرکار، متولد ۱۳۳۴، از روستای پیرلوحه تبریز، ساکن آریاشهر تهران روز ۱۴ دی ۱۳۸۷ دستگیر شد. وی در ۷ آذر ۱۳۸۸در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران بصورت غیرعلنی توسط قاضی پورعباسی به اعدام محکوم و سپس با حکم شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر به اتهام محاربه از طریق همکاری با مجاهدین خلق به ۲۰ سال حبس محکوم گردید.
اعدام یک زندانی در زندان سپیدار اهواز
پیوستن زندان سپیدار اهواز به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»
ایوب پرکار روز ۲۵ مهر ۸۹، از زندان اوین به زندان فجر بهبهان تبعید گردید. به گفته منبع مطلع، او را پس از حدود ۳ سال در تاریخ ۸ مرداد ۹۲، به زندان کارون اهواز منتقل کردند که حدودا ۲.۵ سال در زندان کارون اهواز بود.
زندانی سیاسی ایوب پرکار سرانجام در تاریخ ۱۰ بهمن ۹۴، به زندان شیبان اهواز منتقل شد. وی تا کنون بیش از ۸سال است که در زندان شیبان می‌باشد.
ایوب پرکار بیش از ۱۶سال در زندان است و تاکنون هیچگونه درخواستی جهت مرخصی و عفو و آزادی نداشته زیرا اساساً به زندانی شدن خود معترض می‌باشد.
آقای پرکار در حال حاضر از ساییدگی شدید زانو و بیماری واریکوسل گرید۳ رنج می برد. این در شرایطی است که زندان شیبان اهواز فاقد امکانات کافی برای رسیدگی پزشکی به زندانیان بیمار است. او هم چنین از اعزام به مراکز درمانی بیرون از زندان به دستور مقامات زندان شیبان اهواز محروم بوده است.
به گفته هم بند‌های سابق وی، ایوب پرکار در اخلاق و مهربانی، جذبه شخصیتی و فروتنی شهره است و همواره به ارزش‌های انسانی مقید بوده است.
زندانی سیاسی ایوب پرکار، متولد ۱۳۳۴، پیش از بازداشت خلبان جنگنده بود. او ۱۵ سال زندانش را در زندانهای اوین، زندان بهبهان، کارون اهواز، کانون شوشتر و زندان شیبان اهواز محبوس بوده است.
او در دی ماه سال ۸۷ در ارتباط با مجاهدین خلق دستگیر و تحت شکنجه قرار گرفت. دلیل بازداشت وی جست‌وجوی غیرقانونی ایمیل‌های شخصی و تماس های تلفنی او بوده که نشان می داد با برخی وابستگانش در مجاهدین تماس گرفته بوده است.
زندانی سیاسی ایوب پرکار در زمان جنگ ایران و عراق به مدت ۴ سال به عنوان خلبان در ارتش کار می‌کرد. اما پس از پایان جنگ به دلیل مخالفت با دولت از ارتش اخراج شد.
ایوب پرکار طی دوران زندان بارها جهت انجام مصاحبه تلویزیونی و ندامت از عقایدش تحت فشار بوده و هر بار این پیشنهاد را رد کرده است.
زندانی کردن بیماران و رسیدگی نکردن به بیماری‌های آنها ، نقض آشکار اصول بنیادین منشور جهانی حقوق بشر است. این عمل نه تنها خلاف اصول انسانی و اخلاقی است، بلکه با بسیاری از مواد این منشور نیز مغایرت دارد.
برخی از مهم‌ترین موادی که با این عمل نقض می‌شوند، عبارتند از:
حق حیات (ماده ۳): این ماده به صراحت بیان می‌کند که هر فرد حق زندگی دارد. زندانی کردن بیمار به ویژه در شرایطی که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب وجود نداشته باشد، این حق بنیادین را نقض می‌کند.
منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده ۵): این ماده هرگونه شکنجه یا رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. زندانی کردن بیمار در شرایط نامناسب و بدون دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، می‌تواند نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی محسوب شود.
اصل برابری (ماده ۷): این ماده بیان می‌کند که همه افراد برابر قانونند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار شوند. زندانی کردن بیمار به دلیل بیماری او، نوعی تبعیض محسوب می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر