پس از اجرای حکم، مأموران امنیتی خانواده‌های ۶ زندانی سیاسی اعدام شده را به مراکز اطلاعاتی، از جمله ستاد خبری اداره اطلاعات اهواز احضار کرده و آنان را از برگزاری هرگونه مراسم عزاداری، ختم یا حتی پخش قرآن در مساجد منع کردند
کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۱۳ مهرماه ۱۴۰۴ بنا به گزارش‌های رسیده، پس از اعدام مخفیانه شش زندانی سیاسی عرب در زندان سپیدار اهواز، بدون اطلاع خانواده‌ها و وکلای مدافعشان، مأموران وزارت اطلاعات روز شنبه ۱۲ مهرماه در تماس تلفنی با خانواده‌های آنان، تنها خبر اجرای حکم را اعلام کردند و هیچ‌گونه اطلاعاتی درباره زمان، محل دفن و جزئیات اعدام در اختیار خانواده‌ها نگذاشتند.
این شش زندانی سیاسی عبارت‌اند از: علی مجدم، محمدرضا مقدم، معین خنفری، حبیب دریس، عدنان غبیشاوی و سالم موسوی. آنان از اهالی خوزستان بوده و سال‌ها در بازداشتگاه‌های امنیتی و زندان سپیدار تحت شکنجه و بازجویی نگهداری می‌شدند.
پس از اجرای حکم، مأموران امنیتی خانواده‌های ۶ زندانی سیاسی اعدام شده را به مراکز اطلاعاتی، از جمله ستاد خبری اداره اطلاعات اهواز احضار کرده و آنان را از برگزاری هرگونه مراسم عزاداری، ختم یا حتی پخش قرآن در مساجد منع کردند.
به گفته منابع محلی، مقامات از بزرگان قبایل عرب منطقه نیز تعهد کتبی گرفته‌اند که هیچ‌گونه مراسم عمومی برگزار نشود و در صورت برقراری ارتباط با رسانه‌ها یا نهادهای حقوق بشری، با برخورد امنیتی مواجه خواهند شد.
یکی از بستگان اعدام‌شدگان گفته است:
«از ما تعهد گرفتند که حتی بر سر مزار نرویم. گفتند اگر مراسمی بگیرید یا خبرنگاری تماس بگیرد، همه بازداشت می‌شوید.»
اعدام بر پایه اعترافات تحت شکنجه
به گفته نزدیکان خانواده‌های این۶ زندانی سیاسی اعدام شده، احکام صادره علیه آنها بر پایه اعترافات اجباری تحت شکنجه‌های شدید فیزیکی و روانی بوده است. هیچ سند یا شاهد مستقلی برای اتهامات ارائه نشده و فیلم‌های امنیتی که در دادگاه نمایش داده شد، ارتباطی مستقیم با متهمان نداشته است.
خانواده‌ها می‌گویند، مأموران صرفاً گزارش‌های داخلی وزارت اطلاعات را مبنای صدور حکم قرار داده‌اند و در جریان دادرسی، حتی وکلای تسخیری نیز حق دسترسی به پرونده‌ها را نداشته‌اند.
آخرین تماس پیش از اعدام
برادر یکی از ۶زندانی سیاسی اعدام شده می‌گوید:
«برادرم روز پنج‌شنبه ۱۰ مهر تماس گرفت و گفت پولی بفرستیم تا از فروشگاه زندان وسایل بخرد. هیچ حرفی از اعدام یا خداحافظی نزد. فقط دو روز بعد خبر اعدامش را تلفنی دادند.»
به گفته او، تماس‌ها ناگهانی و کوتاه بود و خانواده‌ها حتی فرصت آخرین دیدار را نیافتند. هیچ اطلاع رسمی از سوی قوه قضاییه یا سازمان زندان‌ها نیز منتشر نشده است.
در این پرونده، مجموعه‌ای از نقض‌های آشکار حقوق بشر و اصول دادرسی عادلانه رخ داده است. بر اساس بررسی منابع حقوقی، مهم‌ترین موارد نقض عبارت‌اند از:
اعدام مخفیانه: اجرای حکم بدون اطلاع قبلی به خانواده و وکیل، برخلاف ماده ۴۹ آیین‌نامه اجرای احکام اعدام.
عدم تحویل پیکرها: خانواده‌ها از محل دفن عزیزانشان بی‌اطلاع‌اند و حق دریافت جسد از آنان سلب شده است.
ممنوعیت مراسم سوگواری: ممانعت از برگزاری ختم، تعزیه و حتی پخش قرآن در خانه‌ها یا مساجد.
تهدید خانواده‌ها: احضار، بازجویی و تهدید برای جلوگیری از ارتباط با رسانه‌ها و نهادهای بین‌المللی.
نبود دادرسی عادلانه: صدور احکام صرفاً بر پایه اعترافات اجباری و عدم دسترسی به وکیل مستقل.
اعدام ۷زندانی از جمله یک زن در زندان‌های قزوین، اراک، شیراز و زنجان
گرامیداشت روز جهانی معلم مشعل‌داران آگاهی جامعه
پیشینه بازداشت و اتهامات ۶زندانی سیاسی اعدام شده
شش زندانی سیاسی اعدام شده، در نیمه دوم بهمن ۱۳۹۷ و اوایل ۱۳۹۸ در شهرهای مختلف خوزستان بازداشت شدند. اتهامات آنان شامل محاربه، اقدام علیه امنیت ملی، تشکیل گروه، ارتباط با سازمان حرکت النضال و تبلیغ علیه نظام عنوان شده است.
پرونده آنان در شعبه چهارم دادگاه انقلاب اهواز به ریاست قاضی ادیبی بررسی و حکم اعدام صادر شد. پس از تأیید در دیوان عالی کشور، این احکام در تاریخ ۱۲ مهر ۱۴۰۴ در زندان سپیدار اجرا شد.
خانواده‌ها می‌گویند، هیچ‌گاه روند رسیدگی شفاف نبوده و وکلای مستقل اجازه حضور در دادگاه را نیافتند. حتی اطلاع از زمان اجرای حکم نیز به آنان داده نشد.
ادامه سیاست اعدام و سرکوب در خوزستان
خوزستان در سال‌های اخیر شاهد افزایش اعدام‌ها و بازداشت‌های گسترده فعالان عرب بوده است. سازمان‌های حقوق بشری از جمله عفو بین‌الملل بارها درباره اجرای احکام اعدام بر اساس اعترافات اجباری هشدار داده‌اند.
این نهادها می‌گویند که دیکتاتوری حاکم از اتهاماتی نظیر «محاربه» و «افساد فی‌الارض» برای سرکوب مخالفان سیاسی، فعالان قومی و مذهبی و اعتراضات مردمی استفاده می‌کند.
اعدام مخفیانه شش زندانی سیاسی در اهواز مصداق آشکار نقض حقوق بشر و بی‌اعتنایی به کرامت انسانی است. این اقدام نه‌تنها حق حیات را از آنان سلب کرده، بلکه مجموعه‌ای از حقوق اساسی در مراحل بازداشت، محاکمه، اعدام و پس از آن را نیز نقض کرده است.
۱. ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر – حق حیات:
هر فردی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد. اجرای مخفیانه حکم اعدام بدون اطلاع خانواده و وکیل، نقض صریح این ماده است.
۲. ماده ۵ – منع شکنجه و رفتار غیرانسانی:
اعتراف‌گیری تحت شکنجه و تهدید، مصداق رفتار ظالمانه و تحقیرآمیز است که این ماده آشکارا آن را منع کرده است.
۳. ماده ۱۰ – حق دادرسی عادلانه و علنی:
محاکمه زندانیان بدون دسترسی به وکیل مستقل و در جلسات غیرعلنی، ناقض حق برخورداری از دادرسی منصفانه است.
۴. ماده ۹ – منع بازداشت و تبعید خودسرانه:
بازداشت طولانی‌مدت و نگهداری در بازداشتگاه‌های امنیتی بدون حکم قضایی روشن، نقض این ماده است.
۵. ماده ۱۲ – حق حریم خصوصی و حمایت از خانواده:
تهدید، احضار و بازجویی از خانواده‌ها و ممانعت از برگزاری مراسم عزاداری، دخالت آشکار در زندگی خصوصی آنان محسوب می‌شود.
۶. ماده ۱۸ و ۱۹ – آزادی عقیده، بیان و اطلاع‌رسانی:
ممنوعیت تماس خانواده‌ها با رسانه‌ها و سازمان‌های حقوق بشری، سلب آزادی بیان و گردش آزاد اطلاعات است.
۷. ماده ۲۰ – آزادی تجمع و انجمن:
ممانعت از برگزاری مراسم ختم و عزاداری در اماکن عمومی، نقض آشکار حق تجمع مسالمت‌آمیز است.
۸. ماده ۱۱ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی – رفتار انسانی با محکومان:
محروم کردن خانواده‌ها از دریافت پیکر عزیزانشان و پنهان کردن محل دفن، برخلاف تعهدات به رفتار انسانی و کرامت‌محور با محکومان است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر