۱۹ مهر, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
هادی رستمی، صلاح کریمی و رضا رمضانی در اعتراض به شکنجه توسط ماموران و انتقال به سلول انفرادی اقدام به اعتصاب غذا نموده‌اند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۱۹ مهرماه ۱۴۰۳، سه زندانی در زندان مرکزی ارومیه بیش از ۱۳روز است که در اعتراض به شکنجه توسط ماموران و انتقال به انفرادی در اعتصاب غذا بسر می‌برند. هادی رستمی زندانی محکوم به قطع عضو که در تاریخ ۶مهرماه ۱۴۰۳، پس از ضرب و شتم توسط ماموران زندان به سلول انفرادی منتقل شده بود در اعتراض به شکنجه ماموران و انتقال به انفرادی اقدام به اعتصاب‌غذا نموده است. وی در حال حاضر سیزدهمین رو اعتصاب غذای خود را می‌گذراند. خانزادی رئیس زندان مرکزی ارومیه وی را تهدید به اجرای حکم قطع عضو کرده است.
رضا رمضانی و صلاح کریمی از تاریخ ۵مهر ۱۴۰۳، پس از مشاجره با ماموران زندان بوکان به صورت تنبیهی از زندان بوکان به ارومیه منتقل شده‌اند. آنها پیش از این به اتهام نزاع بازداشت شده بودند. ماموران زندان بوکان به دستور مقامات این زندان، زندانیان یاد شده را مورد ضرب و شتم قرار داده که در نتیجه شکنجه‌های اعمال شده این زندانیان دچار جراحت شده‌اند. مقامات زندان آنها را به صورت تنبیهی به سلول انفرادی در زندان اورمیه منتقل کرده‌اند.این ۲زندانی از تاریخ ۵مهرماه ۱۴۰۳، در اعتصاب غذا بسر می‌برند.
شرکت علی یونسی و امیرحسین مرادی در اعتصاب غذای کارزار سه شنبه های نه به اعدام
اعدام ۴زندانی از جمله یک کودک مجرم در قزلحصار و زندان مرکزی زاهدان
شکنجه زندانیان مغایر با تعدادی از قوانین و معاهدات بین‌المللی حقوق بشر است که بر منع مطلق شکنجه و رفتارهای غیرانسانی تأکید دارند. برخی از مهم‌ترین این قوانین عبارتند از:
اعلامیه جهانی حقوق بشر (۱۹۴۸): ماده ۵ این اعلامیه صریحاً می‌گوید: «هیچ‌کس نباید تحت شکنجه، یا مجازات‌ها و رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.»
کنوانسیون ضد شکنجه و سایر مجازات‌ها یا رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز (۱۹۸۴):
این کنوانسیون که توسط بسیاری از کشورها از جمله ایران تصویب نشده، به وضوح شکنجه را ممنوع می‌کند و کشورها را موظف می‌دارد تا هرگونه اعمال شکنجه را تحقیق و مجازات کنند.
میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (۱۹۶۶):
ماده ۷ این میثاق بیان می‌کند که «هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا مجازات یا رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.» ایران یکی از امضاکنندگان این میثاق است و به آن متعهد است.
قوانین بین‌المللی حقوق بشر: ممنوعیت شکنجه یک اصل اساسی حقوق بین‌الملل عرفی است که کشورها باید آن را رعایت کنند، حتی اگر به معاهدات خاصی نپیوسته باشند.
کنوانسیون ژنو (۱۹۴۹):
در زمینه جنگ‌ها و درگیری‌های مسلحانه، این کنوانسیون‌ها تضمین می‌کنند که اسیران جنگی و غیرنظامیان نباید تحت شکنجه یا رفتارهای غیرانسانی قرار بگیرند.
این قوانین به‌وضوح شکنجه را به عنوان نقض حقوق اساسی انسان‌ها شناسایی می‌کنند و کشورها را ملزم به جلوگیری و پاسخگویی به چنین رفتارهایی می‌نمایند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر