۱۷ آذر, ۱۴۰۳دسته‌بندی گزارش ویژه
لیست بخش‌های مختلف
1. شرایط زندانیان در زندان قرچک ورامین
2. وضعیت بندها و امکانات
3. گرسنگی زندانیان و اعتراض‌های بی پاسخ
4. وضعیت درمانی و پزشکی در زندان قرچک ورامین – مرگ تدریجی در سایه بی‌توجهی
5. بیگاری تحت پوشش کارآفرینی
6. ملاقات‌ها در زندان قرچک ورامین
7. نقض کرامت انسانی در بالاترین سطح
8. نقض حقوق انسانی، وظیفه‌ای برای اقدام
9. فراخوان به پژواک نقض حقوق بشر در زندان‌ها
زندان قرچک ورامین تنها یک زندان نیست؛ بلکه نمونه‌ای آشکار از نقض حقوق بشر است. زنانی که در این زندان نگهداری می‌شوند، نه تنها از آزادی خود محروم هستند، بلکه کرامت، سلامتی و امیدشان نیز در این مکان مخدوش می‌شود
زندان قرچک ورامین یکی از غیرانسانی‌ترین مکان‌هایی است که زنان زندانی در ایران در آن نگهداری می‌شوند. این زندان، واقع در جاده ورامین، ابتدا به‌عنوان محلی برای نگهداری دام ساخته شد، اما اکنون به بازداشتگاه بیش از ۱۵۰۰ زن از سنین ۱۹ تا ۷۰ سال تبدیل شده است. زندانیانی که شامل محکومین سیاسی، جرایم مالی، اخلاقی و حتی جرایمی چون عدم رعایت حجاب هستند. این گزارش روایتی از شرایط تکان‌دهنده این زندان است که وجدان هر انسانی را به چالش می‌کشد.
شرایط زندانیان در زندان قرچک ورامین
زندان قرچک ورامین
زندان قرچک محل نگهداری حدود ۱۵۰۰ نفر زندانی زن است. این زندان شامل ۱۰ بند (سالن) است که هر سالن حدود ۱۰۰ تا ۱۲۰ زندانی را در خود جای داده است. هر سالن شامل کابین‌هایی است که در هر کابین ۱۲ نفر نگهداری می‌شوند. برای هر دو سالن، هواخوری مشترک در نظر گرفته شده است. همچنین، هر کابین یک تلفن برای تماس‌های ضروری دارد و داخل هر کابین یخچالی برای استفاده زندانیان موجود است. در سالن ۳، تنها یک یخچال برای تمامی زندانیان این سالن در نظر گرفته شده است.
وضعیت بندها و امکانات
زندان قرچک ورامین دارای بندهایی است که به طور خاص برای دسته‌بندی‌های مختلف زندانیان ایجاد شده‌اند. از جمله این بندها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
سالن ۱ تا ۹: این سالن‌ها به همراه مشاوره برای مادران زندانی تقسیم‌بندی شده‌اند.
بند ۹: این بند به عنوان سوییت شناخته می‌شود.
امکانات دیگر داخل زندان شامل دارالقرآن، باشگاه، آمفی‌تئاتر، اشتغال و کارگاه‌های مختلف است.
هر بند دارای ۶ تا ۷ حمام و مجموعه بهداشتی است. در حالی که آب گرم در دسترس است، آب مصرفی شور می‌باشد.
گرسنگی زندانیان و اعتراض‌های بی پاسخ
کیفیت غذا در زندان قرچک ورامین نه تنها پایین است، بلکه اغلب فاقد مواد مغذی ضروری است:
صبحانه: کره، مربا یا پنیر با کیفیت پایین.
نهار: غذاهایی مانند قیمه، عدس‌پلو یا سبزی‌پلو که که کیفیت پایینی دارند.
شام: معمولاً شامل غذاهایی بسیار ساده و بی‌ارزش مانند لوبیا یا سوسیس است.
زندانیان برای رفع نیاز خود مجبور به خرید از فروشگاه زندان هستند، اما قیمت‌ها در این فروشگاه سرسام‌آور است. برای مثال، یک کیلو گلابی که در خارج از زندان ۵۰ هزار تومان است، در زندان به قیمت ۱۲۰ هزار تومان فروخته می‌شود.
وضعیت درمانی و پزشکی در زندان قرچک ورامین – مرگ تدریجی در سایه بی‌توجهی
دسترسی به خدمات درمانی در زندان قرچک ورامین به‌شدت محدود است:
داروها تنها به تعداد بسیار محدود ارائه می‌شوند. برای مثال، اگر یک زندانی به آنتی‌بیوتیک نیاز داشته باشد، بیش از ۴ یا ۵ قرص دریافت نمی‌کند.
پزشکان تنها یک بار در ماه برای بیماری‌های عمومی و مامایی به زندانیان مراجعه می‌کنند.
در صورت بروز بیماری‌های جدی، زندانیان معمولاً برای انتقال به مراکز درمانی باید روزها و حتی هفته‌ها منتظر بمانند.
بیگاری تحت پوشش کارآفرینی
زندانیان زندان قرچک ورامین در کارگاه‌های خیاطی، قالی‌بافی و گلیم‌بافی مشغول به کار هستند. این کارها اگرچه به‌ظاهر فرصتی برای زندانیان است، اما در عمل به دلیل پرداخت دستمزدهای ناچیز (حدود یک میلیون تومان در ماه)، که یک بهره‌کشی است.
ملاقات‌ها در زندان قرچک ورامین
زندان قرچک ورامین
زندانیان تنها ماهی یک بار اجازه ملاقات کابینی و هر دو ماه یک بار اجازه ملاقات حضوری دارند. این محدودیت‌ها باعث ایجاد فشار روانی زیادی بر زندانیان و خانواده‌های آنان شده است. برای مادرانی که کودکان خردسال دارند، این فاصله زمانی به‌طور خاص غیرقابل تحمل است.
نقض کرامت انسانی در بالاترین سطح
مسئولان زندان قرچک ورامین، به‌جای مدیریت عادلانه، به آزار و اذیت زندانیان می‌پردازند:
رئیس زندان، صغری خدادادی، به‌دلیل رفتارهای تحقیرآمیز و اعمال فشار روانی بر زندانیان شناخته شده است.
قضات ناظر مانند کولیوند، اصغرلو، و عموزاده به‌دلیل برخوردهای خشن و غیرانسانی میان زندانیان به «جلاد» مشهور شده‌اند.
نقض حقوق انسانی، وظیفه‌ای برای اقدام
زندان قرچک ورامین تنها یک زندان نیست؛ بلکه نمونه‌ای آشکار از نقض حقوق بشر است. زنانی که در این زندان نگهداری می‌شوند، نه تنها از آزادی خود محروم هستند، بلکه کرامت، سلامتی و امیدشان نیز در این مکان مخدوش می‌شود.
این گزارش، زنگ هشداری برای جامعه بین‌المللی و مدافعان حقوق بشر است. سازمان‌های حقوق بشری باید به‌طور جدی برای تغییر وضعیت زندان قرچک و حفاظت از حقوق زنان زندانی وارد عمل شوند.
فراخوان به پژواک نقض حقوق بشر در زندان‌ها
آنچه در زندان قرچک ورامین رخ می‌دهد، تنها گوشه‌ای از پرده سیاه نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر در ایران است. روایت‌های بیرون آمده از این زندان، پژواک دردهای کسانی است که در پشت دیوارهای بلند بی‌عدالتی، در سکوت تحمیلی و فراموشی اجباری، به بند کشیده شده‌اند. این گزارش نه فقط سندی از رنج‌های بی‌پایان و مقاومت انسان‌هایی است که قربانی استبداد شده‌اند، بلکه ندایی است برای وجدان‌های بیدار، فراخوانی برای اقدام، و دعوتی به ایستادگی در برابر این فجایع انسانی.
ما نمی‌توانیم در برابر این بی‌عدالتی‌ها خاموش بمانیم. شکستن سکوت، نخستین گام در مسیر تغییر است. آگاهی، همبستگی، و شجاعت برای ایستادگی در برابر حکومتی که حقوق و کرامت انسانی را پایمال می‌کند، وظیفه‌ای است که بر دوش همه ما سنگینی می‌کند. تغییر زمانی ممکن می‌شود که هر فرد و هر جامعه، در برابر ظلم و فساد ساختاری بایستد، صدای مظلومان را به گوش جهانیان برساند، و برای بازگرداندن عدالت و انسانیت، یکپارچه و خستگی‌ناپذیر تلاش کند. آینده‌ای روشن تنها در سایه تعهد جمعی به آرمان‌های آزادی و کرامت انسانی قابل تحقق است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر