نسیمه اسلام زهی، زن ۴۱ ساله بلوچ از اهالی بخشان سراوان در استان سیستان‌وبلوچستان، همراه با همسرش ارسلان (عبدالرحمان) شیخی اهل کردستان، در شهریور ۱۴۰۲ در منزل خود در ملارد کرج بازداشت شدند
سه زندانی اهل سنت به اعدام محکوم شدند
کانون حقوق بشر ایران، ۱۳ مهرماه ۱۴۰۴ – در ادامه روند صدور احکام سنگین برای زندانیان اهل سنت، سه زندانی با نام‌های نسیمه اسلام زهی، ارسلان شیخی و فردی به نام حسن از سوی دادگاه انقلاب تهران به اتهام «محاربه» به اعدام محکوم شدند.
به گفته منابع مطلع، این حکم در حالی صادر شده است که روند بازداشت، بازجویی و محاکمه آنان با نقض گسترده اصول دادرسی عادلانه همراه بوده است.
نسیمه اسلام زهی، زن ۴۱ ساله بلوچ از اهالی بخشان سراوان در استان سیستان‌وبلوچستان، همراه با همسرش ارسلان (عبدالرحمان) شیخی اهل کردستان، در شهریور ۱۴۰۲ در منزل خود در ملارد کرج بازداشت شدند.
در جریان یورش نیروهای امنیتی، گزارش شده که همسر او مسلح بوده و در جریان درگیری، یکی از مأموران اطلاعاتی کشته و دیگری زخمی شده است. پس از این حادثه، نیروهای امنیتی نسیمه و همسرش را همراه با فرزند خردسالشان بازداشت و به زاهدان منتقل کردند.
به گفته منابع محلی، در گزارش‌های امنیتی عنوان شده است که آنان در زمان بازداشت سلاح همراه داشتند و متهم به «عضویت در داعش» شدند. پس از بازجویی اولیه در زاهدان، پرونده برای پیگیری بیشتر به دادسرای امنیت تهران منتقل گردید.
بازجویی در بند ۲۰۹ و زایمان در زندان
نسیمه اسلام زهی پس از انتقال به تهران، سه ماه در سلول انفرادی بازداشتگاه وزارت اطلاعات، موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، تحت بازجویی قرار گرفت و سه ماه دیگر نیز در سلول‌های چندنفره همین بازداشتگاه نگهداری شد.
او در زمان بازداشت باردار بود و فرزندش تسنیم را در زندان به دنیا آورد.
به گفته نزدیکانش، دختر دو ساله دیگر او به نام عایشه هنگام بازداشت از مادر جدا و به بهزیستی منتقل شد. خانواده با پیگیری‌های مداوم موفق شدند سرپرستی این کودک را بازپس گیرند و قرار است به‌زودی عایشه به خواهر نسیمه تحویل داده شود.
نسیمه و نوزادش تا مدتی در قرنطینه اوین همراه با چند زندانی اهل سنت دیگر از ملیت‌های مختلف (پاکستانی، افغانستانی و ارمنستانی) در شرایط بسیار نامناسب بهداشتی نگهداری می‌شدند.
شش زندانی سیاسی در انتظار اعدام پس از محاکمه نیم‌ساعته!
وخامت حال منوچهر فلاح، زندانی سیاسی محکوم به اعدام در زندان لاکان رشت
انتقال اجباری به قرچک ورامین
در خردادماه ۱۴۰۴ و در جریان ناآرامی‌ها و اعتراضات موسوم به «جنگ ۱۲ روزه اوین»، نسیمه اسلام زهی به همراه تعدادی از زندانیان سیاسی زن به زندان قرچک ورامین منتقل شد.
منابع حقوق بشری از شرایط سخت و فشارهای روحی و جسمی بر او و دیگر زنان اهل سنت در این زندان خبر داده‌اند.
در تاریخ ۲۳ فروردین ۱۴۰۴، نسیمه اسلام زهی، همسرش ارسلان شیخی و چند متهم دیگر در دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی و قاضی عموزاد محاکمه شدند.
در این جلسه، هیچ‌یک از متهمان اجازه تعیین وکیل تعیینی نداشتند و تنها وکلای تسخیری منصوب از سوی دادگاه از آنان دفاع کردند.
به گفته منابع نزدیک به خانواده، فرزند شیرخوار نسیمه در هنگام برگزاری دادگاه همراه او بود.
در جریان محاکمه، اتهام اصلی علیه این سه متهم، مشارکت در عملیات مسلحانه و بمب‌گذاری در یک اتوبوس شهری عنوان شده است.
در نهایت، شعبه ۱۰ دادگاه کیفری تهران با استناد به ماده ۲۸۶ قانون مجازات اسلامی، هر سه متهم را به اتهام «محاربه از طریق اقدام علیه امنیت ملی و عملیات تروریستی» به اعدام محکوم کرد.
جدایی و بی‌خبری از همسر
ارسلان شیخی، همسر نسیمه، پس از انتقال به تهران ابتدا به زندان تهران بزرگ منتقل شد اما در ادامه به بند ۲۰۹ زندان اوین انتقال یافت.
منابع مطلع می‌گویند او تا زمان برگزاری دادگاه، هیچ تماس یا ملاقات با همسرش نداشته است. این جدایی اجباری و قطع ارتباط میان زوج زندانی، یکی از روش‌های معمول فشار روانی از سوی نیروهای امنیتی تلقی می‌شود.
نقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر
رفتار خشن، بازداشت در زمان بارداری و نگهداری در سلول انفرادی به مدت طولانی، نقض آشکار ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر است که شکنجه و رفتار غیرانسانی را ممنوع می‌داند.
نقض ماده ۹ و ۱۰: بازداشت خودسرانه و دادرسی ناعادلانه
نسیمه اسلام زهی بدون ارائه حکم قضایی معتبر و در شرایطی بازداشت شد که از حق دسترسی به وکیل، دادرسی علنی و دفاع مؤثر محروم بود. این موارد نقض مستقیم مواد ۹ و ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی محسوب می‌شود.
نقض ماده ۲۵: حمایت از مادران و کودکان
زایمان در زندان، عدم دسترسی به امکانات پزشکی و جدا کردن فرزند خردسال از مادر، نقض صریح حقوق مادران زندانی و کودکان آنان است. سران حکومت با امضای کنوانسیون حقوق کودک موظف به تضمین امنیت، سلامت و کرامت کودکان هستند، اما در این پرونده تمام این تعهدات نادیده گرفته شده‌اند.
پرونده نسیمه اسلام زهی تنها نمونه‌ای از ده‌ها مورد نقض سیستماتیک حقوق بشر علیه زنان، اقلیت‌های مذهبی و قومی و زندانیان اهل سنت در کشور است.
او زنی بلوچ، مادر دو کودک خردسال و اکنون در خطر اجرای حکم اعدام است؛ حکمی که در روندی فاقد شفافیت و عدالت صادر شده است.
نهادهای حقوق بشری خواستار لغو فوری این حکم و برگزاری دادگاهی علنی و مستقل با حضور وکیل تعیینی و ناظران بین‌المللی شده‌اند تا از تکرار چنین فجایعی جلوگیری شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر