۱۳ مرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی گزارش ویژه
تحول دیگر که بر شدت نگرانی‌ها افزوده، تعطیلی بی‌سابقه کارخانه‌های داخل زندان دیزل آباد کرمانشاه است. کارخانه‌هایی که تا دیروز با اجبار زندانیان را به کار وادار می‌کردند، از روز دوشنبه به صورت کامل تعطیل شده‌اند
کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۱۳ مردادماه ۱۴۰۴ – در تحولی غیرمنتظره و مشکوک در زندان دیزل آباد کرمانشاه، منابع مطلع از داخل این زندان گزارش داده‌اند که در روز یکشنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۴، اطلاعیه‌هایی غیررسمی و شفاهی از سوی برخی مسئولان زندان به زندانیان اعلام شده که حاکی از تغییراتی ناگهانی و گسترده در وضعیت این زندان است. به گفته این منابع، آزادی گروهی از زندانیان، تعطیلی کامل کارخانه‌های زندان، و حضور غیرعادی برخی مأموران، فضایی از اضطراب و سوءظن را در میان زندانیان ایجاد کرده است.
بر اساس گزارش‌های دریافتی، مسئولان زندان دیزل آباد کرمانشاه به زندانیانی که کمتر از یک سال محکومیت دارند و فاقد شاکی خصوصی هستند وعده آزادی «در آینده نزدیک» داده‌اند. همچنین به برخی زندانیانی که دارای شاکی خصوصی هستند، گفته شده که با وثیقه‌هایی سبک می‌توانند از زندان آزاد شوند. این نوع اطلاع‌رسانی ناگهانی، در شرایطی که روال معمول قضایی چنین آزادی‌هایی را مستلزم بررسی‌های پیچیده و زمان‌بر می‌داند، موجب افزایش تردیدها در میان زندانیان شده است.
یکی از زندانیان در تماسی کوتاه با خانواده‌اش گفته است: «هیچ‌کس نمی‌داند چرا یکباره دارند حرف از آزادی می‌زنند. تا دیروز حتی درخواست مرخصی هم رد می‌شد، حالا یک‌دفعه می‌گویند به زودی آزاد می‌شویم.»
تعطیلی ناگهانی کارخانه‌های زندان
تحول دیگر که بر شدت نگرانی‌ها افزوده، تعطیلی بی‌سابقه کارخانه‌های داخل زندان دیزل آباد کرمانشاه است. کارخانه‌هایی که تا دیروز با اجبار زندانیان را به کار وادار می‌کردند، از روز دوشنبه به صورت کامل تعطیل شده‌اند. مسئولان زندان بدون ارائه توضیحی قانع‌کننده، تنها به زندانیان اعلام کرده‌اند: «ما از فردا نمی‌آییم کارخانه، شما هم نیایید!»
این تعطیلی ناگهانی که بدون اطلاع قبلی و بدون جایگزینی برنامه‌های کاری یا رفاهی برای زندانیان اتفاق افتاده، به‌ویژه در زندانی که اشتغال اجباری بخشی از رویه رایج آن است، اقدامی بی‌سابقه به شمار می‌رود.
زندان دیزل آباد کرمانشاه یکی از مراکز اصلی نگهداری زندانیان سیاسی و امنیتی در غرب ایران است. طی سال‌های اخیر، این زندان همواره محل گزارش‌های متعدد از نقض حقوق بشر، ضرب‌وشتم زندانیان، فشار بر زندانیان سیاسی و اجرای احکام سنگین بدون شفافیت قانونی بوده است. برخی از کسانی که در جریان اعتراضات ۱۳۹۸، ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ در استان‌های غربی کشور بازداشت شدند، به این زندان منتقل شده‌اند.
در این میان، برخی فعالان حقوق بشر و خانواده‌های زندانیان، به شباهت‌هایی میان تحولات اخیر و حوادث پیش از اعدام‌های گسترده در دهه ۶۰ اشاره کرده‌اند. آنان نگرانند که وعده‌های آزادی و جابه‌جایی‌های اداری در پوشش تعطیلی، به‌منظور ایجاد آمادگی برای اقداماتی امنیتی در مقیاس گسترده‌تر باشد.
زمینه‌سازی رسانه‌ای مشکوک؛ یادآوری تاریخ تکراری؟
نکته قابل‌توجه دیگر در همین روزها، انتشار مقاله‌ای در خبرگزاری فارس است که با لحنی تهدیدآمیز و مشابه با فضاسازی‌های دهه ۶۰، خواستار برخورد قاطع با «محکومان امنیتی» و «اغتشاشگران» شده است. در آن مقاله، ضمن انتقاد از «سهل‌انگاری در اجرای احکام»، پیشنهادهایی مطرح شده بود که بسیاری از فعالان حقوق بشر آن را نشانه‌ای از آماده‌سازی افکار عمومی برای سرکوب یا حتی اعدام‌های جدید تعبیر کرده‌اند.
مقاله‌ای که آشکارا به اعدام‌های گسترده سال ۱۳۶۷ اشاره‌ای غیرمستقیم داشت، اکنون در کنار تحولات داخل زندان دیزل آباد کرمانشاه، بار دیگر زنگ خطر را برای تکرار آن فاجعه تاریخی به صدا درآورده است.
از نگاه ناظران مستقل، این نوع تحرکات ناگهانی -از جمله وعده آزادی گسترده، قطع فعالیت‌های روزمره زندان، کاهش ارتباط زندانیان با بیرون، و افزایش تحرکات نیروهای امنیتی- در تاریخ معاصر ایران، اغلب پیش‌درآمد رویدادهای خشونت‌آمیز یا سرکوب‌های گسترده بوده‌اند. تجربه تلخ سال ۱۳۶۷ هنوز در حافظه جمعی ایرانیان و سازمان‌های حقوق بشری زنده است؛ دورانی که اعدام‌های گسترده زندانیان سیاسی بدون حکم قضایی شفاف، تنها در چند هفته رخ داد.
زندان خورین ورامین در بحران آب، بهداشت و سلامت
اعدام ۱۰زندانی در زندان‌های اراک، کرمانشاه، خرم‌آباد و مرکزی کرج
با توجه به سابقه تاریک در برخورد با زندانیان سیاسی در ایران، به‌ویژه در زندان دیزل آباد کرمانشاه ، فعالان حقوق بشر از نهادهای بین‌المللی می‌خواهند فوراً درباره این تحولات تحقیق و از مقامات دیکتاتوری حاکم توضیح بخواهند.
سازمان عفو بین‌الملل، شورای حقوق بشر سازمان ملل، و نهادهای منطقه‌ای حقوق بشر باید از مقامات ایران بخواهند شفاف‌سازی کنند که علت این اقدامات چیست و سرنوشت زندانیان -به‌ویژه زندانیان سیاسی و عقیدتی- در این شرایط چه خواهد بود.
تحولات اخیر در زندان دیزل آباد کرمانشاه تنها یک هشدار محلی نیست، بلکه نشانه‌ای از بحرانی وسیع‌تر در سیاست‌های قضایی و امنیتی حکومت است. وعده آزادی‌های ناگهانی، در کنار تعطیلی ساختارهای روزمره زندان، بدون هیچ توجیه قانونی و شفاف، می‌تواند نشانه‌ای از طرح‌هایی پنهانی باشد.
در چنین فضایی، شفافیت، پاسخگویی و نظارت مستقل، نه فقط ضروری بلکه حیاتی است. جامعه جهانی باید با حساسیت و فوریت به این تحولات واکنش نشان دهد، پیش از آن‌که بار دیگر فاجعه‌ای انسانی در سکوت و تاریکی رخ دهد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر