۱۴ آذر, ۱۴۰۳دستهبندی حقوق بشر
به گفته محمد حسین محبی زاده وی مجموعا به ۴۷ ماه حبس محکوم شده است
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۱۴آذرماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی محمد حسین محبی زاده به ۴۷ماه زندان محکوم شده است. وی جهت اجرای حکم روز شنبه ۱۷ آذرماه بایستی خود را به دایره اجرای احکام جوین معرف نماید. اتهامات وی عبارتند از: توهین به خمینی، توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام.
شعبه یک دادگاه انقلاب شهرستان جوین به ریاست قاضی محمد محمدزاده، محمد حسین محبی زاده را بابت اتهام توهین به خمینی به ۱۵ماه و یک روز حبس و بابت اتهام تبلیغ علیه نظام به ۷ماه و ۱۶روز حبس محکوم کرده است. طی یک حکم جداگانه توسط شبعه ۱۰۱ دادگاه کیفری دو شهرستان جوین وی به ۲۴ماه حبس محکوم شده است. این حکم توسط شبعه ۳۵دادگاه تجدیدنظر استان خراسان رضوی عینا تایید شده است.
به گفته محمد حسین محبی زاده وی مجموعا به ۴۷ ماه حبس محکوم شده است. وی در اردیبهشتماه ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از تودیع وثیقه ۲میلیارد تومانی آزاد شده بود. وی پیش از این نیز سابقه بازداشت و برخورد قضایی به دلیل فعالیتهای اعتراضی خود داشته است.
اعدام ۳زندانی از جمله یک زن در زندانهای ایلام، اصفهان و قزلحصار کرج
بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی زندان اوین در اعتراض به صدور حکم اعدام برای شش زندانی سیاسی
نقض قوانین حقوق بشر با بازداشت محمد حسین محبی زاده
بازداشت محمد حسین محبی زاده نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بینالمللی است. این قوانین بینالمللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شدهاند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 19 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را بهطور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جستوجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایدهها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمتآمیز:
ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 21 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمتآمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمتآمیز، نقض این حق محسوب میشود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 7 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارشهای زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشتشده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان میدهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده 10 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 14 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پروندهاش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بیطرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم میشوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح میکند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشتهای خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بینالمللی حقوق بشری محسوب میشود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بینالمللی بهشدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر