۲ مرداد, ۱۴۰۴دستهبندی حقوق بشر
طبق اطلاعات رسیده از منابع مطلع، لیلا صارمی بلافاصله پس از بازداشت به زندان تیرچه بلوک بروجرد منتقل شده و در سلول انفرادی نگهداری میشود. او تاکنون از حق تماس با خانواده و دسترسی به وکیل محروم مانده است
کانون حقوق بشر ایران، ۲ مردادماه ۱۴۰۴ – در ادامه سیاست سرکوب و فشار بر خانوادههای دادخواه و زندانیان سیاسی، لیلا صارمی، مادر زندانی سیاسی فرزاد معظمی گودرزی، پس از بازداشت خشن و غیرقانونی، به سلول انفرادی زندان تیرچه بلوک بروجرد منتقل شد. این اقدام که در پی یورش سنگین نیروهای امنیتی به منزل این خانواده در بروجرد انجام شد، بار دیگر نگرانیهای گستردهای در مورد وضعیت سلامت و امنیت او ایجاد کرده است.
یورش خشونتآمیز مأموران امنیتیبامداد سهشنبه ۳۱ تیرماه ۱۴۰۴، دستکم ۱۷ مأمور امنیتی با استفاده از پنج خودروی پژو، به خانه خانواده معظمی گودرزی در بروجرد حمله کردند. شاهدان عینی گزارش دادهاند که مأموران بدون ارائه هیچگونه حکم قضایی، با خشونت وارد خانه شده و لیلا صارمی و همسرش احمد معظمی گودرزی را پس از ضربوشتم بازداشت کردند.
در جریان این یورش، مأموران تمامی وسایل الکترونیکی و ارتباطی خانواده را توقیف کرده و منزل را بهطور کامل مورد بازرسی قرار دادند. همسایگان این خانواده تأیید کردهاند که مأموران رفتار توهینآمیز و تحقیرکنندهای با اعضای خانواده داشته و فضای رعب و وحشت در محله ایجاد کردهاند.
انتقال لیلا صارمی به سلول انفرادی و محرومیت از حقوق اولیهطبق اطلاعات رسیده از منابع مطلع، لیلا صارمی بلافاصله پس از بازداشت به زندان تیرچه بلوک بروجرد منتقل شده و در سلول انفرادی نگهداری میشود. او تاکنون از حق تماس با خانواده و دسترسی به وکیل محروم مانده است.
زندانیان این زندان نیز تأیید کردهاند که صارمی در وضعیت نامساعد روحی و جسمی در انفرادی دیده شده و تحت بازجوییهای فشرده قرار دارد. این اقدام، بهعنوان شکلی از فشار روانی و شکنجه سفید، با هدف ارعاب و اعمال فشار بر فرزندش فرزاد معظمی گودرزی ارزیابی میشود.
بازداشت شاهین ذوقی تبار، زندانی سیاسی سابق در تهران
آخرین وضعیت مسعود جامعی، علیرضا مرداسی و فرشاد اعتمادی فر؛ سه زندانی سیاسی محکوم به اعدام
ادامه حبس و شکنجه فرزاد معظمی گودرزیفرزاد معظمی گودرزی، فرزند لیلا صارمی، متولد ۱۳۷۷ و ساکن بروجرد، از شهریورماه ۱۴۰۲ در زندان فشافویه تهران محبوس است. او در زمان بازداشت بهشدت مورد ضربوشتم قرار گرفت و ماهها در سلول انفرادی بدون دسترسی به وکیل و مراقبتهای پزشکی نگهداری شد.
به گفته منابع نزدیک به خانواده، فرزاد در دوران بازداشت تحت انواع شکنجههای جسمی و روانی قرار گرفت، حتی برای مدتی در قفس زندانی شد و دچار حملات عصبی مکرر شد. در نهایت، شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی سیدعلی مظلوم، در ۱۸ مهرماه ۱۴۰۳، او را به پنج سال زندان تعزیری به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» محکوم کرد.
پیشینه دادخواهی خانواده معظمی گودرزیخانواده معظمی گودرزی پیشتر نیز بهدلیل فعالیتهای دادخواهانه و مطالبه عدالت مورد تهدید و فشار امنیتی قرار گرفته بودند. فرزاد معظمی گودرزی پسرعموی رضا معظمی گودرزی، از جانباختگان قیام آبان ۱۳۹۸ است. این خانواده از زمان کشته شدن رضا، بارها در رسانهها و شبکههای اجتماعی خواستار روشنشدن حقیقت و پاسخگویی عاملان سرکوب شده بودند.
منابع آگاه میگویند بازداشت و انتقال لیلا صارمی به سلول انفرادی، اقدامی آشکار برای انتقامگیری از این خانواده دادخواه و شکستن مقاومت فرزاد معظمی گودرزی است تا او را مجبور به سکوت و اعترافات اجباری کنند.
محرومیت از حقوق اولیه و نقض فاحش قوانین
بازداشت لیلا صارمی بدون ارائه حکم قضایی و انتقال او به انفرادی، نقض آشکار اصول قانونی و حقوق بشری است. بر اساس قوانین داخلی، متهمان باید در اسرع وقت به وکیل و تماس با خانواده دسترسی داشته باشند؛ اما در این پرونده، هیچکدام از این حقوق رعایت نشده است.
علاوه بر این، گزارشها حاکی از آن است که خانواده معظمی گودرزی حتی از اطلاع از محل نگهداری لیلا صارمی محروم شدهاند و تهدید شدهاند در صورت اطلاعرسانی عمومی، با پروندهسازی جدید مواجه خواهند شد.
نقض حقوق بشر در بازداشت لیلا صارمیدر روند بازداشت و انتقال لیلا صارمی، موارد متعددی از نقض حقوق بشر مشاهده میشود که شامل موارد زیر است:
بازداشت خودسرانه: بدون ارائه حکم قضایی و تنها بر اساس دستور نهادهای امنیتی.
نقض حق دسترسی به وکیل: او از هرگونه مشاوره حقوقی و ملاقات با وکیل محروم است.
حبس در سلول انفرادی: اقدامی که در حقوق بینالملل بهعنوان شکنجه روانی شناخته میشود.
فشار بر خانواده زندانی سیاسی: استفاده از بستگان بهعنوان ابزار تهدید و گروگانگیری.
تفتیش غیرقانونی منزل و توقیف وسایل شخصی: بدون ارائه مجوز قضایی، نقض آشکار حریم خصوصی.
ضرورت واکنش جامعه بینالمللی
در شرایطی که فشارها بر خانوادههای دادخواه و زندانیان سیاسی روزبهروز افزایش مییابد، سکوت جامعه جهانی میتواند به تداوم این روند سرکوبگرانه مشروعیت ببخشد. سازمانهای حقوق بشری وگزارشگر ویژه خانم مایساتو باید از تمامی ابزارهای حقوقی و دیپلماتیک برای توقف این روند استفاده کنند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر