۵ مرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
چند تن از مسئولان زندان مریوان با سوءاستفاده از موقعیت شغلی خود، تلاش می‌کنند روحیه زندانیان را بشکنند و آنان را در وضعیت روحی و روانی شکننده قرار دهند
کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۵ مردادماه ۱۴۰۴ – بر اساس اطلاعات موثق از داخل زندان مریوان، زندانیان این مرکز، به‌ویژه زندانیان سیاسی، تحت فشارهای روانی، تهدید، تحقیر و آزارهای مستمر قرار دارند. این اقدامات که توسط برخی مسئولان زندان به شکل سیستماتیک انجام می‌شود، نه‌تنها کرامت انسانی زندانیان را پایمال کرده، بلکه شرایطی خفقان‌آور و غیرانسانی را بر این زندان حاکم ساخته است.
منابع مطلع تأکید می‌کنند که چند تن از مسئولان زندان مریوان با سوءاستفاده از موقعیت شغلی خود، تلاش می‌کنند روحیه زندانیان را بشکنند و آنان را در وضعیت روحی و روانی شکننده قرار دهند. این اقدامات شامل تهدید، اجبار به رفتارهای تحقیرآمیز، آزار کلامی و ایجاد فضای رعب و وحشت است. مقاماتی که در این شکنجه زندانیان شرکت دارند عبارتند از:
فردین جهانی | مسئول حفاظت زندان مریوان
فردین جهانی، مسئول حفاظت زندان مریوان، به‌طور مستمر با ورود شبانه به بندهای زندانیان سیاسی، از الفاظ رکیک و توهین‌آمیز استفاده می‌کند و آنان را بدون دلیل مشخص مورد بازخواست و تهدید قرار می‌دهد. این رفتارها به‌ویژه در بند زندانیان سیاسی شدت یافته و به‌عنوان ابزاری برای ایجاد رعب و وحشت به کار گرفته می‌شود.
منصور خلوتی | مدیر داخلی زندان مریوان
منصور خلوتی، مدیر داخلی زندان، از خشونت روانی و رفتارهای تحقیرآمیز برای فشار بر زندانیان استفاده می‌کند. به گفته منابع موثق، او زندانیان را با دستبند به اجبار در بندهای مختلف می‌گرداند تا به شکل نمادین آنان را تحقیر کند. همچنین زندانیان مجبور می‌شوند تحت اجبار به کارهایی خلاف شأن انسانی تن دهند.
رضا رستمی | مسئول فرهنگی زندان مریوان
رضا رستمی، مسئول فرهنگی زندان، نقش پررنگی در فشارهای روانی بر زندانیان ایفا می‌کند. او زندانیان را تهدید می‌کند که در صورت عدم همکاری به‌عنوان مخبر یا عضویت اجباری در بسیج، برایشان پرونده‌سازی کرده و آنها را از حقوق اولیه زندان مانند مرخصی، ملاقات و دسترسی به امکانات بهداشتی محروم خواهد کرد. حتی زندانیان مجبور می‌شوند زندگینامه اعضای کشته‌شده نیروهای حکومتی را حفظ کنند؛ اقدامی که به‌عنوان ابزار تحقیر و اجبار روانی استفاده می‌شود.
سیاست سازمان‌یافته برای شکستن روحیه زندانیان
رفتارهای تحقیرآمیز و خشونت روانی در زندان مریوان را نمی‌توان تنها اقدامات فردی دانست؛ بلکه شواهد حاکی از یک سیاست سازمان‌یافته برای شکستن روحیه زندانیان سیاسی و وادار کردن آنان به تسلیم است. این نوع فشارها در مناطق تحت فشار مضاعف، به‌ویژه کردستان، با شدت بیشتری اجرا می‌شود و هدف آن ارعاب، خاموش‌کردن صداهای مخالف و جلوگیری از اعتراضات درون زندان است.
زندان قزلحصار؛ اعدام‌های ناگهانی و تبعید سعید ماسوری، یورش خونین گارد ویژه و سرکوب زندانیان سیاسی
افشای کروکی تیپ ۲ زندان فشافویه؛ زندانیانی که در سکوت زیر شکنجه‌اند + ویدئو
پیامدهای خطرناک فشار روانی و تحقیر
این فشارهای روانی و تحقیرهای مستمر، پیامدهای خطرناکی برای سلامت جسمی و روحی زندانیان دارد. زندانیان در چنین شرایطی دچار افسردگی، اضطراب شدید، اختلالات خواب و حتی اقدام به خودکشی می‌شوند. گزارش‌های متعددی از زندانیان سابق نشان می‌دهد که این سیاست‌ها تنها به هدف کنترل و خاموش‌سازی هرگونه مقاومت در زندان اعمال می‌شود.
رفتارهای گزارش‌شده در زندان مریوان نقض صریح چندین ماده از اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است:
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتارها و مجازات‌های غیرانسانی و تحقیرآمیز قرار گیرد.
→ در زندان مریوان، تحقیر سیستماتیک زندانیان، گرداندن با دستبند و اجبار به همکاری اجباری، مصداق روشن این نقض است.
ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: حق آزادی و امنیت شخصی باید تضمین شود.
→ تهدید، ارعاب و پرونده‌سازی علیه زندانیان نشانگر نقض این اصل بنیادین است.
ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر: حق آزادی عقیده و بیان نباید محدود شود.
→ فشار بر زندانیان سیاسی برای پذیرش همکاری اجباری یا عضویت در نهادهای حکومتی، آشکارا آزادی عقیده را سلب می‌کند.
لزوم واکنش فوری نهادهای حقوق بشری
شرایط زندان مریوان تنها نمونه‌ای از واقعیت تلخ حاکم بر زندان‌های ایران، به‌ویژه در مناطق کردستان، است. زندانیان سیاسی همچنان هدف فشارهای روانی و جسمی مضاعف قرار دارند و سکوت در برابر این جنایات می‌تواند زمینه‌ساز گسترش این سرکوب‌ها شود.
نهادهای حقوق بشری باید فوراً نسبت به این گزارش‌ها واکنش نشان دهند و فشارهای بین‌المللی را برای توقف این اقدامات غیرانسانی افزایش دهند. همچنین جامعه جهانی باید خواستار اعزام ناظران مستقل حقوق بشر به زندان‌های ایران شود تا ابعاد واقعی این نقض‌های گسترده افشا شود.
افرادی چون فردین جهانی، منصور خلوتی و رضا رستمی به‌عنوان عاملان اصلی این آزارها، باید افشا شده زیرا، مسئولیت نقض‌های جدی حقوق بشر بر عهده آنان است.
صدای زندانیان مریوان باید شنیده شود. انتشار این گزارش‌ها و بازتاب جهانی آن، گامی مهم در مسیر افشای سیاست‌های سرکوبگرانه و دفاع از کرامت انسانی زندانیان است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر