۲۷ تیر, ۱۴۰۴دسته‌بندی افشای شکنجه گران
الله کرم عزیزی نه‌تنها مسئول مستقیم شکنجه‌های جسمی و روحی زندانیان است، بلکه به‌عنوان عامل سازمان‌یافته فساد در زندان‌ها نیز شناخته می‌شود
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۲۷ تیرماه ۱۴۰۴ – گزارش‌های مستند و شهادت‌های متعدد زندانیان و منابع حقوق بشری نشان می‌دهد که زندان‌های قزلحصار و رجایی‌شهر کرج به نمادهایی از نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر در ایران تبدیل شده‌اند. در مرکز این اتهامات، نام الله کرم عزیزی، رئیس کنونی زندان قزلحصار و رئیس سابق زندان رجایی‌شهر، قرار دارد؛ فردی که سال‌هاست به بی‌رحمی، سرکوب خشونت‌آمیز و ایجاد شرایط غیرانسانی برای زندانیان سیاسی و عقیدتی شهرت دارد. در دوره مدیریت او، زندانیان در شرایطی اسفناک، بدون دسترسی کافی به آب آشامیدنی، تهویه و امکانات درمانی، در سلول‌های پرجمعیت محبوس می‌شوند و کوچک‌ترین اعتراض با سرکوب شدید مواجه می‌شود.
بر اساس شهادت‌های موثق، الله کرم عزیزی نه‌تنها مسئول مستقیم شکنجه‌های جسمی و روحی زندانیان است، بلکه به‌عنوان عامل سازمان‌یافته فساد در زندان‌ها نیز شناخته می‌شود. واردات و توزیع مواد مخدر صنعتی، فروش گوشی‌های همراه به چندین برابر قیمت، مصادره کمک‌های خیران و تحقیر مداوم زندانیان و خانواده‌هایشان، بخشی از سیستم اقتصادی غیرشفافی است که تحت مدیریت او جریان دارد.
این شرایط باعث شده زندانیان سیاسی، که بسیاری از آنها تنها به دلیل بیان عقاید خود زندانی شده‌اند، در وضعیت جهنمی به سر ببرند. همین رویکرد سرکوبگرانه و غیرانسانی سبب شد که نام زندان‌های تحت مدیریت الله کرم عزیزی در فهرست تحریم‌های ایالات متحده، اتحادیه اروپا و استرالیا قرار گیرد و مقامات بین‌المللی او را به‌عنوان یکی از چهره‌های شاخص نقض حقوق بشر معرفی کنند.
زندان قزلحصار، با بیش از ده‌هزار زندانی، اکنون به یکی از بزرگ‌ترین مراکز رنج و شکنجه بدل شده و همچنان گزارش‌ها از بدتر شدن وضعیت حکایت دارد؛ وضعیتی که با معیارهای بین‌المللی حقوق بشر فاصله‌ای نجومی دارد.
الله‌کرم عزیزی، یکی از چهره‌های بدنام مدیریت زندان‌های کشور، بارها در صحنه‌های اجرای حکم اعدام زندانیان حضور مستقیم داشته و نظارت کامل بر روند اجرای این احکام را برعهده گرفته است. گزارش‌ها و شهادت زندانیان حاکی از آن است که وی نه تنها در پشت پرده صدور و تأیید احکام اعدام نقش دارد، بلکه شخصاً برای ایجاد فضای رعب و وحشت در میان زندانیان، در هنگام اجرای حکم حاضر می‌شود.
یکی از اسناد تکان‌دهنده، فیلمی است که به‌طور مخفیانه از حضور الله کرم عزیزی در زمان اعدام پنج زندانی در زندان رجایی‌شهر ثبت شده است. در این فیلم، او تا آخرین لحظه اجرای حکم اعدام در صحنه باقی می‌ماند. این حضور آشکار، نشان‌دهنده نقش مستقیم و بی‌پرده او در روند سرکوب و قتل سازمان‌یافته زندانیان است و تأکیدی است بر رویکرد خشن و غیرانسانی مدیریت زندان‌های تحت اختیار او.
الله کرم عزیزی، رئیس کنونی زندان قزلحصار و رئیس سابق رجایی‌شهر کرج، متهم است که در دوران مدیریت خود شرایطی غیرانسانی بر زندانیان تحمیل کرده است.
در زندان قزلحصار، زندانیان در گرمای طاقت‌فرسا و با تراکم بالای جمعیتی نگهداری می‌شوند. قطعی ۷ تا ۸ ساعته آب آشامیدنی و محرومیت از سیستم‌های سرمایشی، نفس‌کشیدن را برای بیش از ۱۰هزار زندانی دشوار کرده است.
یکی از زندانیان در شهادتی گفته است:
« الله کرم عزیزی شرایطی جهنمی ایجاد کرده؛ او مسئول مستقیم شکنجه‌های روحی و جسمی و حتی قتل زندانیان است.»
این اتهامات در رجایی‌شهر نیز تکرار شده بود. در سال‌های ریاست الله کرم عزیزی، نیروهای گارد ویژه شبانه به بندهای زندانیان یورش می‌بردند و با باتوم‌های فلزی آنها را از خواب بیدار و مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دادند. در یکی از این حملات، محمد عامری، بر اثر ضربات باتوم جان باخت و اعتراض گسترده زندانیان بند شش این زندان را برانگیخت.
یکی از وجوه تاریک و کمتر مطرح شده مدیریت الله کرم عزیزی، نقش مستقیم و فعال او در ایجاد و حفظ شبکه گسترده تجارت مواد مخدر داخل زندان‌های قزلحصار و رجایی‌شهر است. بر اساس گزارش‌ها و شهادت‌های متعدد زندانیان، این فرد نه تنها به چشم‌انداز ظالمانه‌اش در سرکوب زندانیان شهرت دارد، بلکه به عنوان یکی از ارکان اصلی فساد و قاچاق مواد مخدر در داخل زندان‌ها شناخته می‌شود.
تحت ریاست الله کرم عزیزی، زندان قزلحصار به پایگاهی برای واردات گسترده و توزیع مواد مخدر صنعتی و سنتی تبدیل شده است. این مواد که از طریق شبکه‌های تحت کنترل مقامات زندان وارد می‌شوند، به قیمت‌های بسیار بالاتر در اختیار زندانیان قرار می‌گیرند و بخش قابل توجهی از درآمدهای کلان این تجارت غیرقانونی نصیب خود مقامات زندان، به ویژه الله کرم عزیزی می‌شود.
این تجارت غیرقانونی نه تنها سلامت جسمانی و روانی زندانیان را به مخاطره می‌اندازد، بلکه به شکل سیستماتیک به عنوان ابزاری برای کنترل و سرکوب زندانیان به کار گرفته می‌شود. گفته می‌شود که مقامات زندان به‌ویژه الله کرم عزیزی به‌طور هدفمند از این مواد مخدر برای تضعیف مقاومت و روحیه زندانیان استفاده می‌کنند و افرادی که سالم و ورزشکار هستند را با مواد مخدر مانند متادون و شیشه هدف قرار می‌دهند تا کنترل آنها را آسان‌تر کنند.
علاوه بر واردات مواد مخدر، فروش گوشی‌های همراه به قیمت‌های چندین برابر نرخ بازار و مصادره کمک‌های خیرین به فروشگاه زندان، بخشی از سازوکار مالی غیرشفاف و سودجویانه‌ای است که تحت نظارت مستقیم الله کرم عزیزی اداره می‌شود. این اقدامات باعث شده است که زندان به مکانی تبدیل شود که در آن علاوه بر شکنجه جسمی و روحی، شکنجه اقتصادی نیز در جریان است و زندانیان و خانواده‌هایشان به شدت تحت فشار مالی و روانی قرار دارند.
یک زندانی سابق می‌گوید:
«برای خرید آب و مواد غذایی، مسئولان زندان به ما توهین می‌کردند و می‌گفتند: شما حق ندارید زیاد خرید کنید، مواد بکشید کافی است!»
نقش الله کرم عزیزی در این تجارت فساد‌آلود، یکی از مهم‌ترین عوامل ادامه وضعیت اسفبار زندان‌ها است و بارها از سوی نهادهای حقوق بشری و مراجع بین‌المللی به عنوان یکی از مسببان اصلی بحران انسانی در زندان‌های ایران معرفی شده است.
زندانیان محبوس در زندان‌های قزلحصار و رجایی‌شهر کرج، تحت مدیریت الله کرم عزیزی، با شرایطی بسیار سخت و غیرانسانی دست و پنجه نرم می‌کنند که مرزهای تحمل بشری را به‌شدت جابه‌جا کرده است. گزارش‌های متعدد حاکی است که این دو زندان به‌عنوان مراکز تجمع گسترده زندانیان سیاسی و عقیدتی، با وضعیتی بحرانی و غیرقابل قبول مواجه‌اند که سلامت جسمی و روانی هزاران نفر را تهدید می‌کند.
یکی از مهم‌ترین مشکلات، تراکم بیش از حد جمعیت زندانیان است. بیش از ده‌هزار نفر در فضای محدود زندان قزلحصار نگهداری می‌شوند، جایی که ظرفیت اسمی بسیار کمتر از این میزان است. این تراکم شدید، شرایط بهداشتی را به‌طور فاجعه‌باری تخریب کرده و بیماری‌های مسری را به سرعت در بین زندانیان شیوع می‌دهد. سیستم تهویه و سرمایشی زندان‌ها یا کاملاً غایب است یا به‌شدت ناکارآمد، به‌طوری که در فصل گرما، هوای داخل سالن‌ها به حدی گرم و طاقت‌فرسا می‌شود که نفس کشیدن برای زندانیان تقریباً غیرممکن می‌گردد.
علاوه بر این، قطعی مکرر و طولانی مدت آب در زندان قزلحصار که تا ۷ تا ۸ ساعت در روز ادامه دارد، شرایط زندگی را به‌شدت دشوار کرده است. نبود آب کافی، مشکلات جدی در تأمین بهداشت فردی و عمومی ایجاد کرده و موجب نارضایتی و ناامیدی گسترده در بین زندانیان شده است. در چنین شرایطی، بسیاری از زندانیان از ابتلا به بیماری‌های پوستی و عفونی رنج می‌برند و دسترسی به خدمات درمانی نیز بسیار محدود و با تأخیر همراه است.
از سوی دیگر، زندانیان از حداقل امکانات سرمایشی و گرمایشی محروم هستند. نبود سیستم‌های سرمایشی در فصل گرما و سرمای شدید در فصل زمستان، آسیب‌های جسمی جدی به آنان وارد کرده است. گزارش‌ها حاکی است که بسیاری از زندانیان به دلیل این شرایط سخت، دچار مشکلات تنفسی، گرمازدگی و سرماخوردگی‌های مزمن می‌شوند که در نبود مراقبت‌های پزشکی مناسب، وضعیت آنها وخیم‌تر می‌شود.
به‌علاوه، فشار روحی ناشی از این وضعیت غیرانسانی، همراه با ترس مستمر از ضرب و شتم و شکنجه توسط نیروهای گارد ویژه، بار روانی غیرقابل تحملی بر زندانیان وارد کرده است. بسیاری از زندانیان از عدم امکان برقراری تماس با خانواده و محرومیت از دیدارهای منظم شکایت دارند که باعث تشدید احساس انزوا و اضطراب شده است.
شهادت‌های زندانیان نشان می‌دهد که حتی کوچک‌ترین اعتراض‌ها به این وضعیت اسفناک با سرکوب شدید مواجه می‌شود. نیروهای گارد ویژه زندان‌ها بارها به طور ناگهانی و در ساعات خواب زندانیان، با باتوم و گاز اشک‌آور به بندها یورش برده و زندانیان را مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند. این حملات به‌ویژه علیه زندانیان سیاسی با خشونتی مضاعف صورت گرفته و زندانیانی که اعتراض می‌کنند، به سلول‌های انفرادی منتقل می‌شوند و از مراقبت‌های پزشکی محروم می‌مانند.
نمونه بارز این وضعیت، مرگ محمد عامری است؛ زندانی سیاسی که پس از ضربات شدید باتوم به زمین افتاد و با آسیب شدید جمجمه و خونریزی مغزی، بدون دریافت مراقبت پزشکی لازم، جان خود را از دست داد. این اتفاق اعتراضات گسترده‌ای را در داخل زندان به‌دنبال داشت و به نمادی از بی‌رحمی و نقض حقوق زندانیان بدل شد.
در مجموع، شرایط زندان‌های تحت مدیریت الله کرم عزیزی نه تنها نقض آشکار حقوق بشر محسوب می‌شود، بلکه به یک بحران انسانی جدی تبدیل شده که نیازمند توجه و اقدام فوری نهادهای حقوق بشری و جامعه جهانی است.
اعدام ۳ زندانی در زندان‌های کرمانشاه، خرم‌آباد و رشت، انتقال یک زندانی به سلول انفرادی
نامه سعید ماسوری از زندان قزلحصار؛ جنایتی در حال وقوع است
در سال‌های اخیر، با افزایش گزارش‌های مستند و مستمر درباره نقض حقوق بشر در زندان‌های قزلحصار و رجایی‌شهر، جامعه بین‌المللی واکنش‌های جدی و تحریم‌های متعددی را علیه این مراکز و مقامات مسئول اعمال کرده است. این تحریم‌ها نه تنها نشانه‌ای از محکومیت رفتارهای غیرانسانی و ضدحقوق بشری است، بلکه به عنوان ابزاری برای اعمال فشار بر حاکمیت دیکتاتوری مذهبی جهت توقف سرکوب و بهبود شرایط زندانیان به کار گرفته شده است.
یکی از نخستین و مهم‌ترین اقدامات، تحریم زندان رجایی‌شهر توسط وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا در سال ۱۳۹۶ بود. این تحریم به دلیل ارتباط مستقیم این زندان با پرونده‌های نقض گسترده حقوق بشر، به ویژه سرکوب و شکنجه زندانیان سیاسی صورت گرفت. وزارت خزانه‌داری آمریکا با هدف محدود کردن منابع مالی و جلوگیری از بهره‌برداری‌های غیرقانونی، تحریم‌هایی علیه این زندان اعمال کرد که پیامدهای قابل توجهی در سطح بین‌المللی داشت.
در ادامه، اتحادیه اروپا نیز در فروردین ماه ۱۴۰۰ با توجه به سرکوب‌های خونین معترضان در جریان اعتراضات آبان ۹۸ و نقش فعال زندان‌های قزلحصار و رجایی‌شهر در این سرکوب‌ها، این دو زندان را در فهرست تحریم‌های خود قرار داد. این اقدام اتحادیه اروپا، همراه با تحریم‌های آمریکا، نشان‌دهنده هم‌صدایی کشورهای غربی در محکومیت سیستماتیک نقض حقوق بشر در این مراکز بود.
پس از اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ که با موج گسترده‌ای از دستگیری‌ها و بازداشت‌ها همراه بود، فشارهای بین‌المللی بر زندان‌ها و مسئولان آن تشدید شد. در پی این تحریم‌ها، شخص الله کرم عزیزی، رئیس زندان قزلحصار و رئیس سابق زندان رجایی‌شهر، به عنوان یکی از چهره‌های اصلی نقض حقوق بشر، از سوی دولت‌های استرالیا و آمریکا مورد تحریم قرار گرفت. این تحریم‌ها شامل مسدود شدن دارایی‌های او در خارج از کشور و محدودیت‌های سفر بوده است که نشان از شدت نگرانی و انزجار جامعه جهانی از رفتارهای وی دارد.
یکی از آخرین تحریم‌های مهم، مربوط به اول دی‌ماه ۱۴۰۳ است که وزارت امور خارجه ایالات متحده زندان قزلحصار را به دلیل نقض آشکار حقوق بشر در فهرست تحریم‌های واشنگتن قرار داد. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، در بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد که این زندان محل نقض فاحش حقوق بشر، رفتارها و مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز علیه کسانی است که تنها به دنبال استفاده از حق آزادی بیان خود هستند. بلینکن به‌طور خاص به ضرب و شتم شدید زندانیان سیاسی اشاره کرد که در اعتراض به افزایش اعدام‌ها در زندان دست به اعتصاب غذا زده بودند و این اقدامات را غیرقابل قبول و مصداق نقض حقوق بشر دانست.
این تحریم‌ها در کنار محکومیت‌های گسترده سازمان‌های حقوق بشری، موجی از توجه جهانی را به وضعیت اسفناک زندانیان در این دو زندان و نقش مستقیم الله کرم عزیزی در این شرایط ایجاد کرده است. فشار بین‌المللی همچنان ادامه دارد و انتظار می‌رود که این اقدامات، دست‌کم بخشی از این بحران حقوق بشری را کاهش دهد و توجه جهانی را به ضرورت تغییر وضعیت زندان‌ها جلب کند.
با این حال، همچنان گزارش‌های جدیدی از بدتر شدن شرایط در زندان‌های قزلحصار و رجایی‌شهر منتشر می‌شود و به نظر می‌رسد که واکنش‌های بین‌المللی هنوز نتوانسته‌اند تغییرات ملموسی در وضعیت حقوق بشر در این مراکز ایجاد کنند. این امر ضرورت ادامه فشارها و پیگیری‌های بیشتر از سوی جامعه جهانی را بیش از پیش برجسته می‌کند.
یورش به زندانیان سیاسی و سرکوب اعتراضات داخلی
در ماه‌های اخیر، اعتراضات مسالمت‌آمیز زندانیان سیاسی علیه موج اعدام‌ها در قالب کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» با سرکوب شدید مواجه شده است.
در ۲۵ تیرماه ۱۴۰۴، نیروهای گارد ویژه به دستور الله کرم عزیزی به بند ۴ قزلحصار یورش بردند و تلاش کردند سعید ماسوری، از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی ایران را به مکانی نامعلوم منتقل کنند. مقاومت دسته‌جمعی زندانیان مانع این اقدام شد اما به دنبال آن، خطوط تلفن بند قطع و زندانیان مجازات شدند.
در زندان‌های قزلحصار و رجایی‌شهر، نقض گسترده و مستمر حقوق بشر توسط مقامات مسئول، به‌ویژه تحت مدیریت الله کرم عزیزی، رخ داده است. این نقض‌ها نه تنها با قوانین داخلی بلکه با تعهدات بین‌المللی کشور در حوزه حقوق بشر مغایرت جدی دارد. موارد عمده نقض حقوق بشر به شرح زیر است:
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
ممنوعیت شکنجه و رفتار یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز
— ضرب و شتم‌های مکرر زندانیان، شکنجه‌های جسمی و روحی، و استفاده از سلول‌های انفرادی به عنوان شکنجه روانی، مصداق بارز این ماده است.
ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
آزادی از بازداشت یا حبس خودسرانه
— بازداشت‌های غیرقانونی و نگهداری طولانی مدت زندانیان سیاسی بدون محاکمه عادلانه نقض این ماده است.
ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
حق برخورداری از دادرسی منصفانه و علنی
— پرونده‌سازی‌های ساختگی و محرومیت از رسیدگی پزشکی و حقوق قانونی زندانیان، مصداق نقض این ماده است.
ماده ۱۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
حق حریم خصوصی و محافظت در برابر مداخلات خودسرانه
— تفتیش‌های مکرر و تحقیرآمیز، محرومیت از تماس با خانواده و نظارت شدید و غیرقانونی بر زندانیان، نمونه‌هایی از این نقض است.
ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
حق داشتن استانداردهای مناسب زندگی از جمله تغذیه، پوشاک، مسکن و خدمات پزشکی
— محرومیت از امکانات سرمایشی، گرمایشی، قطع مکرر آب، کمبود مواد غذایی و محرومیت از درمان پزشکی، به وضوح این ماده را نقض کرده است.
ماده ۳۱ کنوانسیون علیه شکنجه و سایر رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز:
تعهد به جلوگیری از شکنجه و برخوردهای غیرانسانی
— مسئولیت مستقیم مقامات زندان در شکنجه زندانیان و عدم رسیدگی به شکایات، نقض آشکار این ماده است.
این موارد تنها نمونه‌ای از نقض حقوق انسانی در زندان‌های مذکور است و نشان‌دهنده وضعیتی بحرانی و غیرقابل پذیرش در حوزه حقوق بشر است که نیازمند رسیدگی فوری و فشارهای بین‌المللی برای توقف این روند است.
الله کرم عزیزی، به‌عنوان مدیری ارشد در دو زندان بدنام ایران، مسئول مستقیم شکنجه، قتل و سوء‌استفاده اقتصادی از زندانیان شناخته می‌شود. واکنش‌های جهانی، از تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا گرفته تا محکومیت سازمان‌های حقوق بشری، نشان‌دهنده ابعاد گسترده این نقض حقوق بشر است.
در حالی که زندانیان سیاسی همچنان در شرایط جهنمی به سر می‌برند، پرونده الله کرم عزیزی می‌تواند نمونه‌ای شاخص از لزوم پاسخگویی مقامات مسئول در سطح بین‌المللی باشد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر