۲۱ تیر, ۱۴۰۴دسته‌بندی گزارش ویژه
زندان فشافویه به عنوان یکی از شلوغ‌ترین و غیربهداشتی‌ترین زندان‌های ایران شناخته می‌شود. عدم وجود امکانات اولیه بهداشتی، تهویه نامناسب، تغذیه ناسالم، و نبود رسیدگی پزشکی مناسب، وضعیت زندانیان را وخیم‌تر کرده است
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۲۱ تیرماه ۱۴۰۴ – در شرایطی که حق سلامت و درمان از حقوق اولیه هر انسان است، گزارش‌های جدید از زندان فشافویه حاکی از وضعیت نگران‌کننده بیش از ۲۰ زندانی بیمار در سالن ۴ تیپ ۲ این زندان است. این زندانیان، که عمدتاً در سنین بالا قرار دارند و از بیماری‌های مزمن و جدی رنج می‌برند، در فضایی غیر بهداشتی و بدون رسیدگی‌های پزشکی مناسب، با خطر جدی برای جان خود مواجه‌اند.
سن بالا و بیماری‌های متعدد؛ بحرانی انسانی در زندان فشافویه
در میان اسامی منتشرشده زندانیان در زندان فشافویه، نام‌هایی چون میریوسف یونسی (۷۲ساله)، رضا اهتمامی (۷۰ساله)، و رضا اکبری منفرد (۶۸ ساله) به چشم می‌خورد که با بیماری‌هایی مانند آرتروز، دیابت، فشار خون بالا، مشکلات قلبی و کولیت روده دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این بیماران به دلیل سن بالا نیازمند رسیدگی‌های ویژه پزشکی و محیطی آرام و بدون استرس هستند، اما در زندان فشافویه، نه تنها خدمات درمانی در اختیار آنان قرار نمی‌گیرد، بلکه از اعزام بسیاری از آن‌ها به مراکز تخصصی نیز جلوگیری شده است.
مجیدرضا مکی‌نیری (۶۴ساله) که از دیابت نوع ۲، تنگی نفس و فشار خون بالا رنج می‌برد، حتی از دریافت داروهای ضروری‌اش نیز محروم شده و به‌رغم نیاز به چکاپ قلبی، از هرگونه رسیدگی در زندان فشافویه محروم مانده است.
بیماری‌های عصبی، مغزی و خونی؛ وضعیت بحرانی تعدادی از زندانیان
بر اساس این گزارش، محمدعلی گرامی (۶۶ساله) و امیرارسلان شعبانی (۳۸ساله) از صرع شدید رنج می‌برند و نیاز به درمان تخصصی دارند. همچنین فرزاد معظمی گودرزی (۳۱ساله) با سردردهای عصبی و میگرن شدید مواجه است. حمید حاج جعفرکاشانی (۴۳ساله) نیز که تحت عمل جراحی ستون فقرات قرار گرفته، از میگرن‌های مزمن رنج می‌برد.
سیروس فتحی (۴۴ساله) مبتلا به بیماری مغز استخوان و کاهش شدید پلاکت خون است که نیاز به پیگیری درمانی تخصصی دارد. این در حالی‌ست که در محیط آلوده زندان فشافویه، هرگونه اختلال خونی می‌تواند پیامدهای مرگباری به‌دنبال داشته باشد.
محرومیت از درمان و دارو، نقض آشکار حقوق بشر
براساس قوانین داخلی و اسناد بین‌المللی نظیر مقررات نلسون ماندلا، محروم‌کردن زندانیان از دسترسی به خدمات درمانی، نقض جدی حقوق بشر محسوب می‌شود. با این حال، بسیاری از زندانیان مانند مهدی وفایی ثانی (۳۹ساله) به‌رغم مشکلات حاد گوارشی، تنفسی و دیسک کمر، از آذرماه ۱۴۰۳ بنا به دستور نهادهای امنیتی، از حق اعزام به مراکز درمانی خارج از زندان فشافویه محروم مانده‌اند.
رضا عاشورزاده (۵۴ساله) نیز با واریکوسل و واریس شدید روبه‌روست و به دلیل دردهای مزمن زانو، حتی در نشست‌وبرخاست دچار مشکل است، اما زندان از درمان تخصصی وی جلوگیری می‌کند.
لیست بیماران خاص سالن ۴ تیپ ۲ زندان فشافویه
.میریوسف یونسی- ۷۲ساله: آرتروز زانو و گردن – کولیت روده – دیابت
۲.رضا اهتمامی -۷۰ساله: آرتروز زانو و لگن و گردن- دیسک کمر- فشارخون و چربی خون بسبار بالا- تنگی عروق قلب (چپ)
۳.رضا اکبری منفرد- ۶۸ : ساله چربی خون- آرتروز مفاصل
۴.نصرالله فلاحی-۶۸ساله: مبتلا به سینوزیت- درد مفاصل- درد معده (هلیکوباکتری)- کولیت روده- آرتریدروماتویید- پوسیدگی دندان- لرزش و عدم تعادل- افت فشار خون- پروستات- ضعف و آستیگمات چشم
۵.محمدعلی گرامی-۶۶ ساله: صرع- آرتروز گردن
۶.سپهر ضیایی-۶۵ ساله: فتق(نیاز به عمل جراحی) – بیماری گوارشی- پروستات
۷.مجیدرضا مکی نیری-۶۴ساله: دیابت نوع۲- فشارخون- چربی خون- تنگی نفس. با توجه به وضعیت و سن نیاز به توجه ویژه و مراقبت مناسب و محیط بدون استرس و آرام دارد. داروهای دیابت او به دستش نمی‌رسد و نیاز به چکاپ وضعیت قلبی و عروقی دارد که محروم است از آن
۸.محمدحسن عمیدی- ۶۴ساله: آب مروارید و ضعیف بودن چشم- پروستات
۹.سیامک امینی-۶۰ساله: بیماری خونی – ضعف در ستون فقرات- ناتوان از نشستن
۱۰.کیوان رحیمیان-۶۰ساله: کبد- معده – پروستات
۱۱.محمدعلی محمودی- ۵۶ساله: سرطان خون (ائوزونوفیلی)- نارسایی قلبی- دیابت نوع۱- مشکلات تنفسی و سرفه های مکرر – مشکلات روان و اعصاب
۱۲.رضا عاشورزاده-۵۴ساله: آرتروز و درد شدید زانو و پا – واریکوسل- واریس- مشکل در نشست و برخاست بدلیل عارضه زانو. نیاز به ارتوپدی درمان زانو- زندان از هر اقدامی برای درمان واریکوسل و واریس وی سر باز می زند.
۱۳.علی بحیرایی-۵۰ ساله: بیماری چشمی- نیاز به اپتومتری و تعیین نوع و شماره عینک
۱۴.سیروس فتحی-۴۴ ساله: بیماری مغز استخوان و پلاکت پایین
۱۵.حمید حاج جعفرکاشانی-۴۳ساله: جراحی ستون فقرات – میگرن
۱۶.مهدی وفایی ثانی – ۳۹ساله: مشکلات شدید گوارشی شامل بیماری و ناراحتی از ناحیه اثنی عشر که معده و روده رفلکس شدید و تورم در قسمت شکم، مشکلات تنفسی، دیسک کمر و زانو و مهره های گردن
از آذر ماه ۱۴۰۳ بدستور وزارت اطلاعات، از اعزام این زندانی به مراکز درمانی جلوگیری شده است.
۱۷.امیرارسلان شعبانی-۳۸ساله: صرع شدید
۱۸.سیدمحسن رزم آیین- ۳۶ساله: یک کلیه دارد- آسیب دیدگی مهره کمر (زیرشکنجه) -شکستن دندان عقل (زیر مشت وزارت در بازجویی) – ضعیف بودن چشم و نیاز به تعویض عینک- درد معده (استفاده از قرص فاموتدین)
۱۹.پژمان توبره ریزی- ۳۲ ساله: نارسایی قلبی
۲۰.افشین رنگریز-۳۰ساله : بیماری دوقطبی
۲۱.فرزاد معظمی گودرزی-۳۱ساله: میگرن و سردردهای عصبی
۲۲.حامی بهادری-۲۸ساله: نقرس – حساسیت پوستی – هموروئید
۲۳.مرید شکیب: درد شدید در ستون فقرات- تازه عمل جراحی شده
شرایط بهداشتی وخیم در فشافویه؛ تشدید وضعیت جسمانی زندانیان
زندان فشافویه به عنوان یکی از شلوغ‌ترین و غیربهداشتی‌ترین زندان‌های ایران شناخته می‌شود. عدم وجود امکانات اولیه بهداشتی، تهویه نامناسب، تغذیه ناسالم، و نبود رسیدگی پزشکی مناسب، وضعیت زندانیان را وخیم‌تر کرده است. این محیط برای زندانیان با بیماری‌های تنفسی، گوارشی و قلبی به‌ویژه مهلک است.
کیوان رحیمیان (۶۰ساله) که از بیماری‌های کبد، معده و پروستات رنج می‌برد، و محمدعلی محمودی (۵۶ساله) با سرطان خون و نارسایی قلبی، هر دو در معرض خطر جدی هستند، اما از درمان تخصصی محروم‌اند.
نگهداری این بیماران در بند عمومی، که عمدتاً برای زندانیان عادی طراحی شده، با اصول تفکیک جرائم مغایرت دارد و سلامت آنان را بیشتر در معرض تهدید قرار می‌دهد. این وضعیت، به‌ویژه در مورد افراد سالخورده مانند نصرالله فلاحی، سپهر ضیایی و محمدحسن عمیدی که دارای بیماری‌های متعددی از جمله سینوزیت، مشکلات پروستات و نابینایی جزئی هستند، نگران‌کننده‌تر است.
فراخوان برای اقدام فوری
وضعیت این زندانیان خاص در زندان فشافویه، گواه روشنی بر بی‌توجهی سیستماتیک به حق سلامت و جان زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران است. جامعه بین‌المللی و نهادهای حقوق بشری باید ضمن اطلاع‌رسانی بر مقامات دیکتاتوری حاکم برای اعزام فوری بیماران به مراکز تخصصی و آزادی زندانیان با شرایط جسمی وخیم فشار وارد کنند.
وضعیت زندانیان بیمار در زندان فشافویه، به‌روشنی نقض چند ماده‌ی کلیدی از اعلامیه جهانی حقوق بشر است:
ماده ۳: «هر انسانی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد.»
محرومیت بیماران زندانی از درمان، جان آن‌ها را در معرض خطر مستقیم قرار داده و ناقض حق حیات و امنیت شخصی آنان است.
ماده ۵: «هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتار یا مجازات ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.»
رها کردن زندانیان بیمار بدون دارو، مراقبت پزشکی یا محیط بهداشتی، مصداق رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز است.
ماده ۲۵: «هر شخصی حق دارد از سطح زندگی مناسب برای سلامتی و رفاه خود، شامل مراقبت‌های پزشکی بهره‌مند شود.»
خودداری از اعزام بیماران به مراکز درمانی تخصصی و عدم دسترسی به داروهای حیاتی، نقض آشکار این ماده است.
ماده ۲۲: «هر انسانی به‌عنوان عضوی از جامعه، حق برخورداری از حمایت اجتماعی دارد.»
زندانیان، علیرغم محکومیت، همچنان باید از حمایت‌های اجتماعی پایه‌ای مانند درمان پزشکی برخوردار باشند؛ عدم ارائه‌ی آن نشانگر سلب کامل این حق است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر