۱۸ تیر, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
معصومه صنوبری، زندانی سیاسی محبوس در زندان فردیس کرج، پس از سردادن شعارهای اعتراضی در جریان مراسم عاشورا، از سوی مسئول بند زنان مورد ضرب‌وشتم شدید قرار گرفت. این رویداد بار دیگر نگرانی‌ها درباره وضعیت زندانیان سیاسی و رویکرد خشونت‌آمیز نهادهای امنیتی در زندان‌ها را افزایش داده است
کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۱۸ تیرماه ۱۴۰۴۴ – بر اساس اطلاعات دریافتی، روز یکشنبه ۱۵ تیر ۱۴۰۴، در جریان برگزاری مراسم مذهبی عاشورا در هواخوری بند زنان زندان فردیس کرج (معروف به زندان کچویی)، پس از پایان مراسم، گروهی از زندانیان با سردادن شعارهایی نظیر «مرگ بر خامنه‌ای»، «لعنت بر خمینی» و «درود بر حسین» اعتراض خود را نسبت به عملکرد حاکمیت ابراز کردند.
در پی این اقدام اعتراضی، «کولیوند»، رئیس بخش زنان زندان، معصومه صنوبری را که از جمله شعاردهندگان شناخته شده بود، به دفتر بند احضار و با خشونت شدید مورد ضرب‌وشتم قرار داد. این منبع تأیید کرده که معصومه صنوبری با کبودی‌های متعدد در ناحیه صورت و بدن به بند بازگشت و تا ساعت‌ها قادر به ایستادن نبوده است.
معصومه صنوبری، مادر یک دختر نوجوان و اهل تبریز، از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ در کرج است. وی در تاریخ ۲۲ آذر ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و ابتدا به اداره اطلاعات کرج منتقل شد. پس از گذراندن ۴۰ روز بازجویی فشرده، در دی‌ماه همان سال به زندان فردیس منتقل گردید.
او در دادگاه انقلاب کرج به اتهام «عضویت در سازمان مجاهدین خلق»، «شرکت در تجمعات غیرقانونی» و «تبلیغ علیه حاکمیت» به ۹۰ ماه حبس تعزیری و برای اتهامی دیگر به ۱۸ ماه زندان محکوم شد؛ مجموعاً ۹ سال حبس قطعی.
احضار دوباره یونس آزادبر به دادگاه: تداوم سرکوب سیستماتیک مخالفان در دیکتاتوری مذهبی
۲۷ سال پس از حمله به کوی دانشگاه؛ چرا همچنان باید از آن سخن گفت؟
معصومه صنوبری پیش از این نیز در سال‌های گذشته بارها هدف سرکوب قرار گرفته بود. در اسفند ۱۳۹۷، در شهر ایلخچی، به‌دست نیروهای اطلاعات سپاه بازداشت و مورد شکنجه‌های شدید قرار گرفت. به گفته منابع آگاه، او پس از شلاق‌خوردن‌های پیاپی، دچار آسیب جدی در پا، تاری دید و ناتوانی در حرکت شد.
در بهمن ۱۳۹۸، بدون دریافت احضاریه قضایی، از منزل خواهرش در تبریز بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات منتقل شد. او در سال ۱۴۰۰ با سپردن وثیقه آزاد شد، اما همچنان تحت نظر نیروهای امنیتی بود.
در مهرماه ۱۳۹۹، او در زندان تبریز به ویروس کرونا مبتلا شد؛ بدون آن‌که قرنطینه یا رسیدگی پزشکی مناسبی برایش فراهم شود
اعتراض در زندان، جرم مضاعف برای زندانیان سیاسی
اقدام معصومه صنوبری و دیگر زنان زندانی در سردادن شعارهای سیاسی در مراسم مذهبی، از نظر نهادهای امنیتی، جرم مضاعف تلقی شده و واکنش شدید نشان می‌دهد که حاکمیت از هرگونه نماد هم‌افزایی میان اعتراضات مدنی و شعائر مذهبی، واهمه جدی دارد.
این رویکرد نشان می‌دهد که حتی در مناسبت‌های مذهبی، که می‌تواند بستری برای بیان صلح‌آمیز مطالبات باشد، حکومت دست به سرکوب می‌زند تا کنترل مطلق را در زندان‌ها حفظ کند.
رفتار با معصومه صنوبری در زندان فردیس کرج، به‌وضوح با اصول بنیادین حقوق بشر مغایرت دارد. بر اساس اسناد بین‌المللی، موارد زیر از نقض‌های حقوقی ثبت‌شده در این پرونده به‌شمار می‌روند:
نقض حق آزادی بیان (ماده ۱۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی): شعار دادن در محیط زندان، حتی اگر محتوای سیاسی داشته باشد، نباید مجوزی برای خشونت فیزیکی باشد.
نقض ممنوعیت شکنجه و رفتار تحقیرآمیز (ماده ۷ همان میثاق): ضرب‌وشتم یک زندانی، بدون محاکمه یا رسیدگی قضایی، نمونه‌ای آشکار از شکنجه بدنی است.
نقض حق سلامت جسمی و روانی (ماده ۱۲ میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی): عدم رسیدگی فوری به وضعیت جسمانی پس از ضرب‌وشتم، و محرومیت از مراقبت پزشکی.
نقض حق دسترسی به وکیل و روند دادرسی عادلانه (ماده ۱۴ میثاق حقوق مدنی و سیاسی): صدور احکام سنگین بدون دفاع مؤثر حقوقی.
نقض اصل منع بازداشت خودسرانه (ماده ۹ همان میثاق): بازداشت‌های قبلی بدون دستور قضایی معتبر، از جمله بازداشت بهمن ۱۳۹۸.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر