۹ مرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
امروز، با گذشت چند روز از تبعید اجباری و رد پذیرش از سوی زندان مقصد، سؤال اصلی همچنان بی‌پاسخ مانده است: سعید ماسوری اکنون کجاست؟
کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۹ مردادماه ۱۴۰۴ – در ادامه تبعید و سرکوب گسترده زندانیان سیاسی در ایران، سعید ماسوری، زندانی سیاسی باسابقه با بیش از ۲۵ سال حبس، پس از انتقال اجباری از زندان قزلحصار به زاهدان، اکنون در وضعیت کاملاً نامعلوم قرار دارد.
زندان مرکزی زاهدان از پذیرش وی خودداری کرده و به صراحت اعلام کرده است:
«ما قادر به نگهداری زندانی سیاسی با این سابقه نیستیم.»
به‌دنبال این اتفاق، نه تنها مکان دقیق نگهداری این زندانی سیاسی مشخص نیست، بلکه خانواده او نیز به‌طور کامل از وضعیت و شرایط فعلی وی بی‌اطلاع هستند؛ موضوعی که موجب نگرانی جدی و درخواست کمک فوری از نهادهای حقوق بشری بین‌المللی شده است.
سعید ماسوری، از چهره‌های شناخته‌شده‌ی جنبش «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، روز یک‌شنبه ۵ مرداد ۱۴۰۴، در پی یورش گسترده نیروهای امنیتی به سالن واحد ۴ زندان قزلحصار، به طور ناگهانی به زندان زاهدان تبعید شد. این اقدام پس از ضرب‌وشتم شدید جمعی از زندانیان سیاسی، انتقال آنان به سلول‌های انفرادی، و اعدام دو زندانی سیاسی دیگر به نامهای مهدی حسنی و بهروز احسانی صورت گرفت.
منابع آگاه می‌گویند این تبعید در حالی انجام شد که هفته‌ها تلاش برای انتقال سعید ماسوری از سوی مقامات زندان با مقاومت خود او و هم‌بندیانش روبه‌رو شده بود. با این حال، پس از سرکوب روز شنبه ۴ مرداد، مسیر برای انتقال اجباری او باز شد.
زندان زاهدان: مقصدی که نپذیرفت
اما نکته‌ای بی‌سابقه در این میان، امتناع رسمی زندان زاهدان از پذیرش سعید ماسوری است. بر اساس منابع موثق، مقام‌های زندان زاهدان پس از انتقال او اعلام کردند:
«با توجه به سابقه‌ی فعالیت سیاسی گسترده و جایگاه خاص سعید ماسوری در میان زندانیان، امکان نگهداری وی در این زندان وجود ندارد.»
این اعلام رسمی در نوع خود کم‌سابقه است و حاکی از هراس امنیتی بالای نهادهای حکومتی از نفوذ و اثرگذاری سعید ماسوری حتی در درون زندان‌هاست.
از زمان رد پذیرش از سوی زاهدان، محل نگهداری او به‌کلی نامشخص است. برخی گمانه‌ها از انتقال او به بازداشتگاه امنیتی یا یکی از سلول‌های انفرادی مخفی در زاهدان یا کرمان حکایت دارد، اما هیچ منبع رسمی این اطلاعات را تأیید نکرده است.
در پی این بی‌خبری، خانواده‌ی سعید ماسوری روز سه‌شنبه ۷ مرداد با انتشار نامهای خطاب به خانم مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، هشدار دادند که «بی‌اطلاعی کامل از وضعیت و محل نگهداری وی اقدامی غیرقانونی و مصداق شکنجه روحی خانواده و خود زندانی است.»
در بخشی از این نامه آمده است:
«ما بشدت نگران سلامت و جان آقای ماسوری هستیم. قطع کامل ارتباط با ایشان و مخفی‌نگه‌داشتن محل نگهداری‌شان به‌صورت عامدانه و بدون اطلاع‌رسانی شفاف، نقض آشکار حقوق انسانی و اقدامی غیرقانونی است.»
آن‌ها همچنین خواستار دخالت فوری نهادهای بین‌المللی برای روشن شدن وضعیت او و فراهم شدن امکان تماس و ملاقات شده‌اند.
در بخشی از این نامه آمده است:
« در روزهای اخیر، بدون اطلاع قبلی و بدون ارائه هیچ‌گونه اطلاع رسمی به خانواده، آقای ماسوری از زندان قزلحصار منتقل شده‌اند. بر اساس اطلاعات غیررسمی و تأییدنشده، احتمال داده می‌شود که ایشان به زندان مرکزی زاهدان منتقل شده باشند. با این حال، هیچ مقام رسمی این موضوع را تأیید نکرده و هیچ راه ارتباطی با ایشان برای ما فراهم نشده است.
ما بشدت نگران سلامت و جان آقای ماسوری هستیم. قطع کامل ارتباط با ایشان و مخفی‌نگه‌داشتن محل نگهداری‌شان به‌صورت عامدانه و بدون اطلاع‌رسانی شفاف، نقض آشکار حقوق انسانی و اقدامی غیرقانونی است. همچنین، با توجه به شرایط زندان زاهدان و گزارش‌های منتشر شده درباره‌ی نگهداری زندانیان در سلول‌های انفرادی و شرایط غیرانسانی، ما از احتمال قرار گرفتن آقای ماسوری در انفرادی بسیار نگران هستیم.
این رفتارها، نقض میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) است که جمهوری اسلامی ایران نیز از امضاکنندگان آن است. از شما تقاضا داریم که به فوریت اقداماتی به عمل آورده و:
۱. محل دقیق نگهداری آقای ماسوری را پیگیری و اعلام نمایید؛
۲. از عدم نگهداری ایشان در سلول انفرادی یا شرایط بی‌رحمانه اطمینان حاصل کنید؛
۳. زمینه تماس و ملاقات ایشان با خانواده فراهم گردد؛
۴. امکان نظارت مستقل بر وضعیت سلامت جسمی و روانی ایشان فراهم شود.»
بازگرداندن برخی زندانیان سیاسی قزلحصار به بند بدنبال وخامت حال آنان
زندان قزلحصار؛ پنجمین روز اعتصاب غذای زندانیان سیاسی، دراعتراض به اعدام و سرکوب گسترده
ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR): ممنوعیت بازداشت یا انتقال خودسرانه بدون حکم قانونی.
ماده ۷ ICCPR: ممنوعیت شکنجه یا رفتار غیرانسانی. ضرب‌وشتم فیزیکی و بی‌خبری عمدی از مصادیق آن است.
ماده ۱۰ ICCPR: الزام به رفتار انسانی با زندانیان. نگهداری در محل نامعلوم و محرومیت از تماس با خانواده، نقض آشکار است.
قواعد نلسون ماندلا: عدم شفافیت در محل نگهداری، عدم دسترسی به تماس با خانواده، و احتمال نگهداری در انفرادی، خلاف استانداردهای بین‌المللی برخورد با زندانیان است.
درخواست اقدام فوری بین‌المللی
خانواده‌ی این زندانی سیاسی با استناد به تعهدات حقوق بشری دیکتاتوری حاکم و در پی ناپدیدسازی وی، از نهادهای بین‌المللی خواسته‌اند تا اقدامات فوری و مؤثری انجام دهند:
مشخص شدن فوری محل نگهداری سعید ماسوری
بررسی سلامت جسمی و روانی او توسط ناظران مستقل
امکان تماس و دیدار با خانواده
ممانعت از نگهداری او در سلول انفرادی یا شرایط بی‌رحمانه
سعید ماسوری
سعید ماسوری
سعید ماسوری یکی از قدیمی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین زندانیان سیاسی است که نقش مؤثری در شکل‌گیری و تداوم پویش «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» داشته است. این پویش که اکنون به هفته ۷۹ خود رسیده، در ده‌ها زندان کشور جریان دارد و یکی از مهم‌ترین نمادهای مبارزه مسالمت‌آمیز در برابر احکام اعدام است.
پیش از تبعید، او همراه با ده‌ها زندانی دیگر در اعتصاب غذای اعتراضی شرکت داشت که در پی حمله و خشونت گارد ویژه به واحد ۴ قزلحصار آغاز شد.
پرسش اصلی: سعید ماسوری کجاست؟
امروز، با گذشت چند روز از تبعید اجباری و رد پذیرش از سوی زندان مقصد، سؤال اصلی همچنان بی‌پاسخ مانده است: سعید ماسوری اکنون کجاست؟
تا زمانی که محل نگهداری او مشخص نشود، خطر ناپدیدسازی قهری، شکنجه، یا حتی تهدید جانی برای این زندانی سیاسی جدی است. سکوت مقامات، عدم شفافیت، و محدود کردن تماس‌های خانوادگی، همگی نشانه‌هایی از نقض سیستماتیک حقوق بشر و ضرورت اقدام فوری بین‌المللی‌اند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر