۹ مرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
تنها یک هفته پیش از یورش دوم، بامداد سه‌شنبه ۳۱ تیرماه، مأموران امنیتی برای نخستین بار به خانه خانواده معظمی گودرزی یورش برده بودند. آنها در این یورش پدر و مادر خانواده را بازداشت و به زندان منتقل کرده بودند
کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۹ مردادماه ۱۴۰۴ – در ادامه‌ی موج فشارهای هدفمند نهادهای امنیتی علیه خانواده زندانیان سیاسی، منزل پدری فرزاد معظمی گودرزی، زندانی سیاسی محبوس، بامداد روز چهارشنبه ۸ مرداد ۱۴۰۴ برای دومین بار ظرف کمتر از ۱۰ روز، هدف یورش مأموران امنیتی قرار گرفت. این حمله در ساعت ۵ صبح توسط نیروهای اطلاعاتی و مأموران لباس‌شخصی در شهر بروجرد انجام شد و هدف آن، بازداشت رزیتا معظمی، خواهر فرزاد معظمی گودرزی، عنوان شده است.
بر اساس گزارش‌های تأییدشده از منابع مطلع، مأموران در این یورش نیز همچون دفعه پیش، هیچ‌گونه حکم قضایی ارائه نکرده و از پاسخگویی درباره علت تلاش برای بازداشت دختر خانواده امتناع کرده‌اند. ناظران این اقدامات را بخشی از پروژه فشار سازمان‌یافته بر فرزاد معظمی گودرزی، فعال سیاسی زندانی، ارزیابی می‌کنند.
فرزاد معظمی گودرزی، از جمله چهره‌های فعال در اعتراضات مردمی سال‌های اخیر بوده که در زندان، بارها با احکام ناعادلانه، تبعید، و محرومیت از حقوق اولیه مواجه شده است.
تنها یک هفته پیش از یورش دوم، بامداد سه‌شنبه ۳۱ تیرماه، مأموران امنیتی برای نخستین بار به خانه خانواده معظمی گودرزی یورش بردند. طبق گزارش منابع حقوق بشری، ۱۷ مأمور با پنج خودروی پژو به منزل این خانواده هجوم بردند و پس از ورود خشونت‌بار، لیلا صارمی و احمد معظمی گودرزی، والدین فرزاد را مورد ضرب‌وشتم قرار داده و بازداشت کردند.
شاهدان عینی گزارش داده‌اند که مأموران لباس‌شخصی با خشونت تمام وارد منزل شدند، اعضای خانواده را به شدت کتک زدند و بدون ارائه حکم قضایی، اقدام به تفتیش کامل خانه کرده‌اند. در جریان این تفتیش، لپ‌تاپ، تلفن‌های همراه و سایر وسایل شخصی خانواده توقیف شد.
این اقدام نه‌تنها غیرقانونی بلکه آشکارا نقض حقوق اولیه انسانی محسوب می‌شود. بازداشت والدین یک زندانی سیاسی آن هم بدون اتهام رسمی، مصداق گروگان‌گیری با هدف ایجاد فشار روانی و سیاسی است.
مطابق با اطلاعات منتشر شده از سوی منابع آگاه، خانم لیلا صارمی بلافاصله پس از بازداشت به بازداشتگاه موسوم به “تیرچه بلوک” در بروجرد منتقل و در سلول انفرادی نگهداری شده است. او نه‌تنها از دسترسی به وکیل محروم مانده، بلکه تاکنون هیچ تماسی با اعضای خانواده نداشته است.
زندانیان محبوس در زندان بروجرد تأیید کرده‌اند که لیلا صارمی در شرایط روحی و جسمی نامساعد قرار دارد و تحت بازجویی‌های فشرده قرار گرفته است. محرومیت از تماس، فشارهای روانی، نگهداری در انفرادی و بی‌اطلاعی مطلق خانواده، مصادیق بارز شکنجه سفید است و هدف آن، ایجاد ترس و سرکوب در سطح خانواده معظمی گودرزی و جامعه معترض است.
اجرای حکم غیرانسانی قطع عضو سه زندانی در زندان ارومیه
معرفی ۳نفر اصلی حمله به زندانیان سیاسی زندان قزلحصار
فرزاد معظمی گودرزی از جمله زندانیان سیاسی است که به دلیل فعالیت‌های سیاسی و حضور در اعتراضات سراسری، با برخوردهای شدید نهادهای امنیتی مواجه شده است. فشارهایی که این روزها به خانواده او تحمیل می‌شود، بخشی از سیاست گسترده‌تری است که در آن حکومت به دنبال کنترل و خاموش‌سازی صدای معترضان حتی از درون سلول‌ها است.
نام معظمی گودرزی در ماه‌های اخیر به‌عنوان نماد مقاومت در برابر دیکتاتوری و فشارهای امنیتی بر سر زبان‌ها افتاده و حال، نهادهای امنیتی با هدف تضعیف این مقاومت، خانواده او را هدف قرار داده‌اند.
بازداشت مادر؛ ابزار باج‌گیری اطلاعاتی؟
یکی از ابعاد تکان‌دهنده این پرونده، استفاده از بازداشت لیلا صارمی، مادر فرزاد، به‌عنوان ابزار باج‌گیری اطلاعاتی و روانی است. مأموران امنیتی در حمله اخیر به منزل این خانواده، تهدید کرده‌اند که خانم صارمی تا زمانی که دخترش خود را معرفی نکند، آزاد نخواهد شد.
این اقدام، مصداق بارز گروگان‌گیری حکومتی است. چنین رفتاری مغایر با موازین حقوق بشر است.
نگرانی فزاینده خانواده‌های زندانیان سیاسی
ادامه بازداشت خانم لیلا صارمی و تهدید به بازداشت سایر اعضای خانواده معظمی گودرزی، موجی از نگرانی در میان سایر خانواده‌های زندانیان سیاسی به‌وجود آورده است. بسیاری از نهادهای مدنی، فعالان حقوق بشر و سازمان‌های بین‌المللی در روزهای اخیر نسبت به روند فزاینده سرکوب خانواده‌های زندانیان سیاسی هشدار داده‌اند.
ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر
بازداشت خودسرانه ممنوع است؛ بازداشت لیلا صارمی و تلاش برای دستگیری رزیتا معظمی بدون حکم قانونی، نقض صریح این ماده است.
ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی
هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتار بی‌رحمانه و غیرانسانی قرار گیرد؛ نگهداری در سلول انفرادی و بازجویی‌های فشرده، مصداق شکنجه روانی (شکنجه سفید) است.
ماده ۱۴ همین میثاق
هر فرد حق دارد از دادرسی عادلانه و دسترسی به وکیل برخوردار باشد؛ عدم اطلاع‌رسانی به خانواده و محرومیت از وکیل برای لیلا صارمی نقض این حق است.
ماده ۱۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر
هیچ‌کس نباید در زندگی خصوصی، خانواده و مسکن خود مورد مداخله خودسرانه قرار گیرد؛ یورش به خانه بدون حکم قضایی، نقض آشکار این اصل است.
اصل فردی بودن مسئولیت کیفری (اصل بنیادین حقوق کیفری)
بازداشت بستگان به‌جای فرد مورد نظر (فرزاد معظمی) برای اعمال فشار، نقض این اصل اساسی حقوقی است که تنها فرد مرتکب باید پاسخگوی عمل خود باشد.
پرونده معظمی گودرزی و یورش‌های متوالی به منزل این خانواده در بروجرد، تصویر روشنی از وضعیت حاکم بر ایران ارائه می‌دهد؛ حکومتی که نه تنها زندانی سیاسی را سرکوب می‌کند، بلکه خانواده‌اش را نیز به گروگان می‌گیرد.
با افزایش فشارهای داخلی و خارجی، انتظار می‌رود نهادهای بین‌المللی حقوق بشر از جمله سازمان ملل، گزارشگران ویژه و نهادهای نظارتی، واکنش جدی‌تری نسبت به اینگونه نقض‌های آشکار حقوق بشر در ایران نشان دهند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر