--> صدای مقاومت از بند لاکان؛ شعر جدید پیمان فرح آور، زندانی محکوم به اعدام ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

صدای مقاومت از بند لاکان؛ شعر جدید پیمان فرح آور، زندانی محکوم به اعدام

۲۰ تیر, ۱۴۰۴دسته‌بندی گزارش ویژه


https://youtu.be/iP9fhbfje9Q

این شعر پیمان فرح آور، که هم‌زمان هم پیام‌دار است و هم شاعرانه، روایتی است از زندگی در سایه مرگ، و از ایستادگی در مقابل ستم. پیمان فرح آور با زبان شعر، در دل سلول‌های انفرادی، به سلاح کلمات پناه برده و از پشت میله‌ها فریاد آزادی سر داده است


کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۲۰ تیرماه ۱۴۰۴ – در روزهای اخیر، شعری تازه از پیمان فرح آور، شاعر و زندانی سیاسی محکوم به اعدام در زندان لاکان رشت، در فضای مجازی منتشر شده که او آن را طی تماس تلفنی از بند میثاق این زندان خوانده است. این سروده، نه‌تنها صدایی شاعرانه از درون زندان، بلکه فریادی در برابر سرکوب، اعدام و بی‌عدالتی است.

پیمان فرح آور، متولد ۲ دی‌ماه ۱۳۶۷ در رشت، از شاعران شناخته‌شده گیلان است که در مرداد ۱۴۰۳ بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه اداره اطلاعات، به زندان لاکان رشت منتقل شد. او متهم به «بغی»، «محاربه» و «تبلیغ علیه نظام» شده و در دادگاهی به ریاست قاضی احمد درویش‌گفتار ـ بدون حضور وکیل مدافع ـ به اعدام و سه ماه حبس محکوم شده است.

پیمان، مطلقه و پدر یک فرزند، اکنون در بند میثاق زندان لاکان محبوس است. شعر اخیر او تصویری روشن از وضعیت زندانیان سیاسی، فشارهای امنیتی، و روحیه مقاوم در برابر ظلم را به تصویر می‌کشد.

متن کامل سروده‌ پیمان فرح آور– تیر ۱۴۰۴ – بند میثاق زندان لاکان رشت:

به جرم زندگی باید بمیری

نباید حق خود را پس بگیری

امید روشَن خورشید در گور

امان از راهزن‌های شب کور

فقط شعر پریشان را سرودن

فقط مردن فقط زنده نبودن

شب اعدام ما در بند میثاق

و شادی وطن لبخند میثاق

درونِ انفرادی استقامت

در عمق بازجویی‌ها رشادت

برای مردم محکوم غم‌ها

به راه جنگ با حکم ستم‌ها

به جان و دل شهادت را خریدن

نَفَس بر دار آزادی کشیدن

رسیدن روی قافِ پَر گرفتن

شکنجه دیدن و چیزی نگفتن

هزاران فحش از ناکس شنیدن

دل از دنیای نامردان بریدن

خدا را دیده و خرسند رفتن

به روی دار با لبخند رفتن

پر از تشویش بودن توی زندان

برای روزهای تلخ ایران

خداوندا اگر فردا نبودیم

اگر فردا در این دنیا نبودیم

تو یار مردم محروم ما باش

پناه بی‌کسان بینوا باش

پیمان فرح آور 

سلاح کلمات در پشت میله‌های فریاد آزادی سر می‌دهد

این شعر که هم‌زمان هم پیام‌دار است و هم شاعرانه، روایتی است از زندگی در سایه مرگ، و از ایستادگی در مقابل ستم. پیمان فرح آور با زبان شعر، در دل سلول‌های انفرادی، به سلاح کلمات پناه برده و از پشت میله‌ها فریاد آزادی سر داده است.

منتشر شدن این شعر در شبکه‌های اجتماعی، بازتاب گسترده‌ای داشته و واکنش‌هایی از سوی فعالان حقوق بشر و هنرمندان را در پی داشته است. آنها ضمن اعتراض به صدور حکم اعدام برای این شاعر، خواهان توقف فوری روندهای قضایی غیرعادلانه و حفظ جان زندانیان سیاسی در ایران شده‌اند.

اعدام ۸ زندانی در زندان‌های شیراز، زنجان، اراک و مرکزی کرج

زندان قرچک ورامین؛ بزرگداشت قیام ۱۸ تیر، ایستادگی در بند، پژواک فریاد آزادی

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک


اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ