۲۸ تیر, ۱۴۰۴دسته‌بندی گزارش ویژه
بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی فشافویه و قرچک ورامین در محکومیت تبعید احتمالی سعید ماسوری به مکان نامعلوم
جمعی از زندانیان سیاسی در زندان فشافویه و زنان زندانی سیاسی در قرچک ورامین در اعتراض به دستور تبعید برنامه ریزی شده سعید ماسوری بیانیه ای صادر کرده و آن را محکوم کردند.
«ما ضمن محکوم کردن تبعید احتمالی سعید ماسوری به مکان نامعلوم و فراخوان به مجامع حقوق بشری، به رژیم یادآوری می کنیم که: “مقاومت سترگی که با خون شهیدان و رنج و رزم اسیران در سراسر میهن و زندانهای آن ریشه دوانده است، نمیتوانید «تبعید» کنید! آب در هاون می کوبید!».
متن کامل بیانیه زندانیان سیاسی فشافویه و زنان زندانی سیاسی قرچک ورامین را در زیر می خوانید:
دژخیمان رژیم درمانده‌ی ولایت فقیه که در ماههای اخیر زندانیان سیاسی هوادار مجاهدین بهروز احسانی، مهدی حسنی، میریوسف یونسی و علی یونسی را نیز رذیلانه ربودند، اخیرا و پس از جنگ، فشارها بر مردم ایران و زندانیان را شدت بخشیده اند تا در برابر قیام و نبرد نهایی مردم سد ببندند.
تبعید یکی از قدیمی ترین زندانیان سیاسی ایران نیز در چنین زمینه ای صورت می گیرد و به نظر می رسد پیش درآمدی بر جنایاتی قریب الوقوع باشد.
اما هیهات اگر چنین سرکوبهایی باعث شود که زندانیان سیاسی مقاوم،گامی در مسیر عاشورایی آزادی و آزادگی به عقب بردارند!
ما ضمن محکوم کردن تبعید احتمالی سعید ماسوری به مکان نامعلوم و فراخوان به مجامع حقوق بشری، به رژیم یادآوری می کنیم که: “مقاومت سترگی که با خون شهیدان و رنج و رزم اسیران در سراسر میهن و زندانهای آن ریشه دوانده است، نمیتوانید «تبعید» کنید! آب در هاون می کوبید!
جمعی از زندانیان سیاسی هوادار مجاهدین – زندان قرچک
۲۷ تیر ۱۴۰۴»
۲۵ سال زندان بدون مرخصی؛ سعید ماسوری زیر فشارهای امنیتی و تهدید تبعید
سعید ماسوری، زندانی سیاسی متولد ۱۳۴۴ در خرم‌آباد، یکی از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی ایران است که از دی‌ماه ۱۳۷۹ تاکنون، بدون حتی یک روز مرخصی در زندان به‌سر می‌برد.
پیش از بازداشت، او دانشجوی رشته پزشکی در آلمان و نروژ بود. در زمان بازگشت به ایران، در شهر دزفول توسط نیروهای امنیتی و به اتهام «همکاری با سازمان مجاهدین خلق» بازداشت شد. پس از ۱۴ ماه بازجویی در سلول‌های انفرادی اداره اطلاعات اهواز و بند ۲۰۹ اوین، سعید ماسوری از سوی دادگاه انقلاب ابتدا به اعدام و سپس به حبس ابد محکوم شد.
طی ۲۵ سال گذشته، او همواره هدف فشارهای امنیتی، تبعیض، و محرومیت از حقوق اولیه قرار داشته؛ از جمله عدم دسترسی به درمان، تماس تلفنی، تحصیل و حتی مرخصی. وی بارها در اعتراض به این شرایط و برخوردهای غیرانسانی با زندانیان سیاسی، دست به اعتصاب غذا زده است.
در روزهای اخیر، تلاش برای تبعید ناگهانی او به مکان نامعلوم، نگرانی‌ها درباره وضعیت جسمی و امنیتی‌اش را افزایش داده است. این اقدام که با مقاومت زندانیان سیاسی واحد ۴ زندان قزلحصار ناکام ماند، بخشی از فشارهای فزاینده نهادهای امنیتی علیه زندانیان سیاسی به‌ویژه در شرایط حساس کنونی کشور به شمار می‌رود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر