۲۲ تیر, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
هدی مهرگانفر به همراه پدرش، محمدعلی مهرگانفر، در تاریخ ۱ آبان ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی در زرقان فارس بازداشت و پس از ۵۸ روز بازجویی در بازداشتگاه اطلاعات سپاه، به زندان عادل‌آباد منتقل شدند
کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۲۲ تیرماه ۱۴۰۴ – هدی مهرگانفر، زندانی سیاسی محبوس در زندان عادل‌آباد شیراز، بیش از هشت ماه است که بدون برگزاری دادگاه در وضعیت بلاتکلیف به‌سر می‌برد. این مهندس الکترونیک ۳۸ ساله که از بیماری شدید شکمی رنج می‌برد، در شرایطی نگران‌کننده از دسترسی به خدمات درمانی محروم مانده و با فشارهای مضاعف جسمی و روانی مواجه است. وضعیت وی نمادی از نقض سیستماتیک حقوق زندانیان سیاسی در ایران به‌شمار می‌رود.
طبق گزارش‌های رسیده از منابع مطلع، هدی مهرگانفر به یک کیست شکمی مبتلاست که نیاز فوری به سونوگرافی و ارزیابی تخصصی دارد. باوجود هشدارهای پزشکی درباره ضرورت بررسی این بیماری، قاضی ناظر زندان و عوامل امنیتی به‌ویژه وزارت اطلاعات، از اعزام وی به مراکز درمانی خارج از زندان جلوگیری کرده‌اند. حتی دسترسی او به امکانات محدود درمانی داخل زندان نیز به‌شدت کاهش یافته است.
این محرومیت درمانی در حالی صورت می‌گیرد که هدی مهرگانفر پیش از بازداشت تحت عمل جراحی قرار گرفته و در حال گذراندن دوران نقاهت بوده است. عدم رسیدگی پزشکی در محیط آلوده و غیربهداشتی زندان باعث شده تا او به عفونت‌های قارچی و پوستی نیز دچار شود؛ موضوعی که شرایط جسمی‌اش را بیش از پیش وخیم کرده است.
شکنجه سفید و بلاتکلیفی قضایی
ممانعت از درمان برای هدی مهرگانفر، در کنار بی‌خبری از روند قضایی، نوعی شکنجه سفید به‌شمار می‌آید؛ چرا که نه تنها وضعیت جسمی او بحرانی شده، بلکه بی‌اطلاعی از وضعیت حقوقی، فشارهای روانی شدیدی بر وی وارد کرده است. پرونده این زندانی سیاسی به شعبه یک دادگاه انقلاب شیراز، به ریاست قاضی سیدمحمود ساداتی ارجاع داده شده، اما پس از گذشت ماه‌ها، هنوز تاریخ برگزاری دادگاه مشخص نیست.
قاضی ساداتی پیش‌تر به دلیل صدور احکام اعدام و حبس‌های طولانی‌مدت برای معترضان سیاسی، از جمله در پرونده نوید افکاری، مورد انتقاد شدید نهادهای حقوق بشری قرار گرفته است. با توجه به سابقه قضایی این قاضی، نگرانی‌ها نسبت به عادلانه بودن دادرسی هدی مهرگانفر افزایش یافته است.
فشار و محدودیت مضاعف بر هاشم خواستار در زندان وکیل‌آباد مشهد
«تعزیر تا شکستن استخوان»؛ محمدی گیلانی و کشتار هیستریک مخالفان در دهه شصت
هدی مهرگانفر به همراه پدرش، محمدعلی مهرگانفر، در تاریخ ۱ آبان ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی در زرقان فارس بازداشت و پس از ۵۸ روز بازجویی در بازداشتگاه اطلاعات سپاه، به زندان عادل‌آباد منتقل شدند. هر دوی آن‌ها از زمان انتقال به زندان در وضعیت بلاتکلیف به‌سر می‌برند و بدون دسترسی به وکیل، همچنان در انتظار تعیین تکلیف پرونده هستند.
محمدعلی مهرگانفر، پدر ۶۶ ساله هدی، سابقه زندانی سیاسی در دهه ۶۰ را دارد و از بیماری قلبی و مشکلات بینایی رنج می‌برد. او نیز مانند دخترش، نیازمند درمان تخصصی است و با وجود شرایط بحرانی جسمی، از دریافت خدمات پزشکی محروم مانده است.
اتهام رسمی این پدر و دختر “ظن ارتباط با مجاهدین خلق” عنوان شده است، اما هیچ سند یا مدرکی برای اثبات این ادعا ارائه نشده است. خانواده این دو زندانی بارها نسبت به فشارهای امنیتی، تهدید به اعتراف‌گیری، و محرومیت‌های حقوقی آنان هشدار داده‌اند.
سیدمحمود ساداتی، رئیس شعبه یک دادگاه انقلاب شیراز، که مسئول رسیدگی به پرونده هدی مهرگانفر است، یکی از چهره‌های شناخته‌شده در سرکوب قضایی معترضان به شمار می‌رود. وی به همراه قاضی مهرداد تهمتن در پرونده نوید افکاری نقش مستقیم داشت و با صدور حکم اعدام برای نوید و احکام سنگین حبس برای برادرانش، با انتقادهای گسترده بین‌المللی مواجه شد.
این سابقه قضایی، احتمال صدور حکم‌های سنگین برای هدی مهرگانفر و پدرش را تقویت کرده و نگرانی خانواده و نهادهای حقوق بشری را دوچندان کرده است.
پرونده هدی مهرگانفر، نمونه‌ای از نقض آشکار حقوق اولیه زندانیان سیاسی در ایران است. از جمله حقوق نقض‌شده می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
حق دسترسی به درمان (ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر): جلوگیری از درمان ضروری، به‌ویژه برای بیماری‌هایی که نیاز به بررسی تخصصی دارند، نقض صریح حقوق بشر محسوب می‌شود.
حق برخورداری از وکیل (ماده ۱۴ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی): محروم‌کردن متهمان از حضور وکیل در طول بازجویی و مراحل قضایی، مانع از دادرسی عادلانه می‌شود.
حق دادرسی عادلانه و علنی (اصل ۳۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران): بلاتکلیفی و عدم تعیین زمان دادگاه، خلاف اصل دادرسی عادلانه و منصفانه است.
ممنوعیت شکنجه (ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر): اعمال فشارهای روانی، جسمی، و بی‌توجهی به وضعیت درمانی، مصداق شکنجه غیرمستقیم یا «شکنجه سفید» است.
هدی مهرگانفر، یکی از ده‌ها زندانی سیاسی در ایران است که به دلیل بی‌عدالتی‌های ساختاری، در معرض آسیب جدی قرار گرفته است. بلاتکلیفی طولانی‌مدت، منع درمان، تهدیدات امنیتی و فقدان یک فرآیند قضایی عادلانه، جان او را در معرض خطر جدی قرار داده است. جامعه بین‌المللی، سازمان‌های حقوق بشری و نهادهای نظارتی داخلی، باید نسبت به وضعیت وی و سایر زندانیان سیاسی توجه جدی داشته باشند و برای توقف روند غیرقانونی سرکوب تلاش کنند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر