۸ مرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
در پنجمین روز اعتصاب غذای جمعی، زندانیان سیاسی قزلحصار با وجود قرار داشتن در سلول انفرادی و محرومیت از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی، همچنان بر ایستادگی در برابر اعدام، سرکوب و خشونت سیستماتیک پای می‌فشارند
کانون حقوق بشر ایران، ۸ مرداد ۱۴۰۴ – اعتصاب غذای جمعی ده‌ها زندانی سیاسی در زندان قزلحصار که از روز شنبه ۴ مرداد آغاز شده، امروز وارد پنجمین روز خود شد. این اقدام اعتراضی در واکنش به یورش خشونت‌آمیز به سالن واحد ۴، تبعید و ضرب‌وشتم گسترده، و اعدام ناگهانی و بی‌خبر دو زندانی سیاسی، مهدی حسنی و بهروز احسانی اسلاملو، صورت گرفته است.
بنا گزارش‌های رسیده، این زندانیان که از اعضای فعال کارزار سراسری «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» هستند، پس از حمله وحشیانه مأموران گارد ویژه به بند محل نگهداری‌شان، با دستبند و پابند، کیسه‌های سیاه بر سر، و در شرایطی غیرانسانی، به سلول‌های انفرادی در واحد ۳ زندان منتقل شدند. همزمان، سعید ماسوری، از چهره‌های شناخته‌شده این کارزار، پس از ۲۵ سال حبس بی‌وقفه، به زندان زاهدان تبعید شد.
به گفته شاهدان عینی، یورش روز شنبه با حضور بیش از ۱۰۰ مأمور مسلح از نیروهای گارد زندان، اطلاعات سپاه و واحدهای امنیتی صورت گرفت. به نظر می‌رسد این سرکوب با هدف در هم شکستن مقاومت سیاسی داخل زندان، و در چارچوب سیاست کلی حکومت برای پایان دادن به صدای فزاینده مخالفت با اعدام در کشور، طراحی و اجرا شده است.
از مدت‌ها پیش، کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» به نماد اعتراض زندانیان در برابر خشونت قضایی و احکام اعدام تبدیل شده است. این کارزار که اکنون وارد هفتاد و نهمین هفته خود شده، در ۴۸ زندان کشور دنبال می‌شود و شعار «نه به اعدام» را به یکی از پرطنین‌ترین صداهای اعتراضی در جامعه ایران بدل کرده است.
بی خبری از سعید ماسوری و درخواست اقدام فوری خانواده وی از خانم مای ساتو
استمرار شکنجه خانواده مهدی حسنی و بهروز احسانی با پنهان نمودن محل دفن
بامداد یک‌شنبه ۵ مرداد، دو زندانی سیاسی مهدی حسنی و بهروز احسانی، که هر دو از حامیان این کارزار و از متهمان به عضویت در سازمان مجاهدین خلق بودند، بدون اطلاع قبلی خانواده‌ها و بدون رعایت فرآیند دادرسی عادلانه، اعدام شدند. این دو پیش‌تر در دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری به اعدام محکوم شده بودند، حکمی که دیوان عالی کشور نیز بدون برگزاری دادگاه تجدیدنظر آن را تأیید کرده بود.
خانواده‌های این زندانیان اعلام کرده‌اند که بارها برای پیگیری روند قضایی، درخواست اعاده دادرسی و اطلاع از محل نگهداری عزیزان خود به مراجع قضایی مراجعه کرده‌اند، اما با سکوت و بی‌پاسخی روبرو شده‌اند. در اقدامی شکنجه‌آمیز، مقامات حتی از اعلام محل دفن این دو جوان نیز به خانواده‌ها خودداری کرده‌اند؛ رفتاری که پیش‌تر نیز در مورد سایر اعدام‌شدگان سیاسی سابقه داشته است.
اعتصاب غذا؛ فریادی خاموش در انفرادی
زندانیان سیاسی قزلحصار، در شرایطی سخت و در سلول‌های انفرادی، اعتصاب غذا را ادامه می‌دهند. آنها اعلام کرده‌اند که این اقدام، نه تنها در اعتراض به سرکوب اخیر، بلکه پاسخی به روند گسترده اعدام‌های سیاسی، شکنجه، تبعید و رفتارهای غیرانسانی با زندانیان معترض است.
به گفته یکی از نزدیکان این زندانیان، وضعیت جسمانی تعدادی از اعتصاب‌کنندگان در روز پنجم به شدت نگران‌کننده توصیف شده است. با این حال، مقامات زندان نه تنها حاضر به گفت‌وگو یا پاسخ‌گویی نشده‌اند، بلکه تلاش‌هایی برای انکار این اعتصاب و جلوگیری از انتشار اخبار آن در بیرون از زندان در جریان است.
رفتار مقامات قضایی و امنیتی در زندان قزلحصار، مصداق آشکار نقض حقوق بشر است. مهم‌ترین موارد نقض به شرح زیر است:
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: ممنوعیت شکنجه و رفتار غیرانسانی؛ انتقال زندانیان به انفرادی با دستبند و کیسه بر سر، نقض آشکار این ماده است.
ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر: حق دادرسی عادلانه؛ اعدام بدون محاکمه شفاف و بدون تجدیدنظر، نقض صریح این اصل است.
ماده ۱۴ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: حق دسترسی به وکیل و اطلاع از روند محاکمه؛ این حق برای خانواده و وکلای مهدی حسنی و بهروز احسانی سلب شد.
اصل منع مجازات جمعی: سرکوب جمعی زندانیان، تبعید سعید ماسوری و ضرب‌وشتم ده‌ها زندانی، نمونه‌ای از مجازات دسته‌جمعی است که در قوانین بین‌المللی ممنوع است.
صدای مقاومت خاموش نخواهد شد
در حالی‌که نهادهای حقوق بشری از جامعه جهانی خواسته‌اند نسبت به نقض فاحش حقوق زندانیان سیاسی در ایران واکنش نشان دهد، زندانیان در قزلحصار و دیگر زندان‌ها همچنان با وجود فشارهای فیزیکی و روانی، بر خواسته‌های خود ایستاده‌اند. اعتصاب غذای جمعی این زندانیان، فریادی خاموش اما بلند است علیه چرخه خشونت، اعدام و بی‌عدالتی.
در پنجمین روز اعتصاب غذای جمعی، زندانیان سیاسی قزلحصار با وجود قرار داشتن در سلول انفرادی و محرومیت از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی، همچنان بر ایستادگی در برابر اعدام، سرکوب و خشونت سیستماتیک پای می‌فشارند. آنچه امروز در قزلحصار رخ می‌دهد، نمادی است از مقاومت زندانیان در دل تاریکی زندان؛ مقاومتی که علیرغم سرکوب خشن، همچنان زنده است و پژواک آن در گوش جامعه و افکار عمومی جهانی طنین‌انداز شده است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر