--> هشدار عفو بین الملل درباره خطر اعدام پیمان فرح‌آور و ده‌ها زندانی سیاسی دیگر در ایران ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

هشدار عفو بین الملل درباره خطر اعدام پیمان فرح‌آور و ده‌ها زندانی سیاسی دیگر در ایران

۳ مهر, ۱۴۰۴دسته‌بندی گزارش ویژه


عفو بین الملل به طور ویژه به پرونده پیمان فرح‌آور اشاره کرده و هشدار داده است که او پس از یک روند قضایی ناعادلانه به اعدام محکوم شده است

کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۳ مهرماه ۱۴۰۴ – سازمان عفو بین الملل در تازه‌ترین بیانیه خود نسبت به وضعیت بحرانی حقوق بشر در ایران هشدار داده و اعلام کرده است که ده‌ها نفر از جمله پیمان فرح‌آور در معرض خطر اجرای فوری حکم اعدام قرار دارند. این نهاد تأکید کرد که دادگاه‌های انقلاب با محاکمه‌های ناعادلانه و انگیزه‌های سیاسی، احکام مرگ را صادر می‌کنند و این روند نقض آشکار حقوق بنیادین انسان‌هاست.

چرا عفو بین الملل خواستار توقف فوری اعدام‌ها شد؟

به گفته عفو بین الملل ، اعدام‌ها در ایران نه تنها به عنوان مجازاتی قضایی بلکه ابزاری برای سرکوب سیاسی و ایجاد رعب در جامعه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سازمان یادآور شد که مقامات جمهوری اسلامی باید فوراً تمام احکام اعدام را متوقف کنند و به تعهدات بین‌المللی خود در زمینه حقوق بشر پایبند باشند.

بیانیه این سازمان همچنین تأکید می‌کند که خطر اعدام محدود به چند پرونده خاص نیست، بلکه هزاران نفر در زندان‌های ایران با همین تهدید روبه‌رو هستند.

پرونده پیمان فرح‌آور چه جایگاهی در گزارش عفو بین‌الملل دارد؟

عفو بین الملل به طور ویژه به پرونده پیمان فرح‌آور اشاره کرده و هشدار داده است که او پس از یک روند قضایی ناعادلانه به اعدام محکوم شده است. این نهاد می‌گوید صدور چنین احکامی نه بر اساس شواهد معتبر، بلکه بر پایه اعترافات اجباری و فشارهای امنیتی استوار است.

پرونده فرح‌آور، نمونه‌ای از نحوه عملکرد دادگاه‌های انقلاب در سرکوب مخالفان سیاسی و مدنی به شمار می‌رود و به همین دلیل در کانون توجه افکار عمومی بین‌المللی قرار گرفته است.

چه عواملی موجب نگرانی جامعه جهانی شده است؟

سازمان عفو بین الملل در بیانیه خود به چند نکته کلیدی اشاره کرده است:

افزایش موج اعدام‌ها در ماه‌های اخیر.

استفاده ابزاری از دادگاه‌های انقلاب برای حذف مخالفان.

صدور احکام مرگ بر اساس انگیزه‌های سیاسی.

محرومیت متهمان از حق دادرسی عادلانه و دسترسی به وکیل مستقل.

این عوامل در کنار هم باعث شده است که جامعه جهانی نسبت به وضعیت حقوق بشر در ایران بیش از پیش حساس شود.

واکنش فعالان حقوق بشر به هشدار عفو بین الملل

فعالان حقوق بشر در داخل و خارج از ایران ضمن استقبال از این بیانیه، تأکید کرده‌اند که سکوت جامعه جهانی در برابر موج اعدام‌ها می‌تواند به تداوم این روند کمک کند. آن‌ها خواستار فشارهای سیاسی و حقوقی بیشتر بر جمهوری اسلامی شدند تا اجرای احکام اعدام متوقف و زندانیان سیاسی آزاد شوند.

برخی از خانواده‌های محکومان به اعدام نیز از بیانیه عفو بین الملل به عنوان روزنه امید یاد کرده و تأکید کرده‌اند که انتشار چنین گزارش‌هایی می‌تواند توجه رسانه‌ها و افکار عمومی را به وضعیت فرزندانشان جلب کند.

‌اعدام ۲زندانی در زندان‌های اصفهان و کرمان

اعتراض زنان زندانی سیاسی قرچک به مرگ سمیه رشیدی؛ «سمیه بیدار، اونم شده سربدار» + کلیپ

اعدام؛ ابزاری سیاسی در دست حکومت

عفو بین الملل بارها هشدار داده است که جمهوری اسلامی ایران از اعدام نه به عنوان راهی برای اجرای عدالت، بلکه به عنوان ابزاری برای سرکوب مخالفان استفاده می‌کند. در این چارچوب، احکام مرگ بیشتر از آنکه جنبه قضایی داشته باشد، جنبه سیاسی و امنیتی پیدا کرده است.

گزارش‌های متعدد نشان می‌دهد که زندانیان سیاسی و عقیدتی بیشترین قربانیان این روند هستند و بسیاری از آن‌ها حتی از ابتدایی‌ترین حقوق قانونی مانند دسترسی به وکیل محروم‌اند.

ضرورت اقدام فوری جامعه جهانی

عفو بین الملل در پایان بیانیه خود از نهادهای بین‌المللی، دولت‌ها و سازمان‌های حقوق بشری خواست تا برای جلوگیری از ادامه این روند، فشارهای جدی‌تری بر مقامات جمهوری اسلامی وارد کنند. این سازمان تأکید کرد که سکوت یا واکنش‌های نمادین کافی نیست و باید اقداماتی عملی برای متوقف کردن چرخه مرگ در ایران صورت گیرد.

بیانیه تازه عفو بین الملل بار دیگر پرده از واقعیتی تلخ در ایران برداشته است: استفاده سیستماتیک از اعدام به عنوان ابزار سرکوب سیاسی. نام پیمان فرح‌آور اکنون به نمادی از قربانیان این سیاست‌ها تبدیل شده و جامعه جهانی در برابر مسئولیتی سنگین قرار دارد. توقف فوری اعدام‌ها، نخستین گام برای بازگرداندن امید به عدالت و کرامت انسانی در ایران است.

در باره زندانی سیاسی محکوم به اعدام پیمان فرح‌آور

روند بازداشت و محاکمه

پیمان فرح آور، شاعر و فعال فرهنگی ۳۷ ساله اهل گیلان، در مردادماه ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات منتقل شد. پس از پایان بازجویی‌ها، او را به زندان لاکان رشت انتقال دادند.

وی پس از هفت ماه بلاتکلیفی، در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ در دادگاهی به ریاست قاضی احمد درویش‌گفتار و بدون حضور وکیل، به اتهام «بغی» و «محاربه» به اعدام و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به سه ماه زندان محکوم شد.

اتهامات سنگین و پرونده‌سازی قضایی

این زندانی سیاسی در حالی با اتهاماتی همچون «بغی»، «محاربه» و «تبلیغ علیه نظام» روبه‌روست که عمده فعالیت‌های او در زمینه فرهنگی، ادبی و زیست‌محیطی بوده است. هم‌بندیان و نزدیکان او تأکید می‌کنند که این اتهامات بی‌اساس و بر پایه پرونده‌سازی امنیتی شکل گرفته‌اند.

وضعیت جسمانی بحرانی و بی‌توجهی پزشکی

پیمان فرح آور پیش‌تر تحت عمل جراحی کیسه صفرا قرار گرفته و پس از آن دچار حساسیت لنفاوی شده است؛ بیماری‌ای که موجب بروز دمل‌های دردناک در بدن او، به‌ویژه در ناحیه جراحی، شده و زندگی روزمره‌اش را مختل کرده است.

با وجود توصیه پزشکان مبنی بر لزوم انجام سونوگرافی و درمان تخصصی، مقامات زندان تنها به تجویز مسکن بسنده کرده‌اند و از اعزام او به مراکز درمانی خودداری می‌کنند. این اهمال عامدانه، نقض آشکار حقوق انسانی و قانونی او به‌عنوان یک زندانی است و خطر تشدید بیماری و آسیب‌های جبران‌ناپذیر را در پی دارد.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک


اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ