۲۳ شهریور, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
مریم شهرکی، زن ۴۰ ساله و مادر دو کودک خردسال، تنها به دلیل ناتوانی در پرداخت ۳۰۰ میلیون تومان در زندان فردیس محبوس بود. او پس از بی‌توجهی کادر درمان و تشخیص اشتباه پزشک زندان، بامداد ۲۱ شهریور ۱۴۰۴ جان باخت
کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۲۳ شهریورماه ۱۴۰۴ – زندان فردیس کرج بار دیگر به صدر اخبار نقض حقوق بشر در ایران بازگشته است. مرگ دلخراش مریم شهرکی، زندانی مالی که به دلیل نپرداختن ۳۰۰ میلیون تومان زندانی شده بود، نمونه‌ای آشکار از بحران درمانی در زندان‌های ایران است؛ بحرانی که سال‌هاست جان زندانیان را می‌گیرد و هیچ‌گونه پاسخگویی از سوی مسئولان دیده نمی‌شود.
به گزارش منابع مطلع، شامگاه پنجشنبه ۲۰ شهریور ۱۴۰۴، مریم شهرکی با احساس درد شدید در قفسه سینه به بهداری زندان فردیس منتقل شد. او علائم جدی بیماری قلبی داشت، اما پزشک کشیک زندان به نام «دکتر نصیر» درد را ناشی از معده تشخیص داد و بدون انجام آزمایش‌های لازم یا ارجاع به مرکز درمانی تخصصی، تنها چند قرص برای او تجویز کرد.
مریم شهرکی به بند بازگردانده شد؛ اما چند ساعت بعد، حدود ساعت ۴ بامداد روز جمعه ۲۱ شهریور، دچار افت شدید فشار خون شد و پیش از انتقال به بیمارستان جان خود را از دست داد. شاهدان می‌گویند اگر او در همان شب به یک مرکز درمانی مجهز منتقل می‌شد، این مرگ قابل پیشگیری بود.
زندانی سیاسی فرشاد اعتمادی فر کیست؟
بلاتکلیفی ۹۰ روزه فربد حسنوند؛ زندانی سیاسی ۲۲ ساله با پای مصنوعی در زندان مسجدسلیمان
مرگی که قابل پیشگیری بود
مریم شهرکی تنها یک زندانی مالی بود؛ زنی ۴۰ ساله، متأهل و مادر دو کودک خردسال. او به دلیل ناتوانی در پرداخت ۳۰۰ میلیون تومان در زندان به سر می‌برد و همسرش نیز به دلیل همان پرونده در ندامتگاه مرکزی کرج زندانی است. مرگ او نشان داد که بدهکاران خرد در زندان‌های ایران همچنان گرفتارند، در حالی که بدهکاران کلان بانکی و مالی، به پشتوانه ارتباطات سیاسی، آزادانه زندگی می‌کنند.
این نخستین بار نیست که بهداری زندان فردیس و پزشک مسئول آن به بی‌توجهی و قصور در درمان متهم می‌شوند. زندانیان بارها گفته‌اند که «دکتر نصیر» بارها شکایت‌ها و علائم جدی بیماران را نادیده گرفته و داروهایی ناکافی یا درمان‌های سطحی ارائه کرده است. مرگ مریم شهرکی، تنها یکی از موارد آشکار این بی‌توجهی‌هاست و بیم آن می‌رود که موارد مشابه بسیاری در سکوت باقی مانده باشد.
شرایط دشوار در زندان فردیس
زندان فردیس کرج به دلیل ازدحام جمعیت، کمبود امکانات بهداشتی و وضعیت وخیم بهداری، بارها مورد انتقاد فعالان حقوق بشری قرار گرفته است. خانواده زندانیان می‌گویند حتی در مواقع ضروری، زندانیان باید ساعت‌ها و گاه روزها برای انتقال به بیمارستان منتظر بمانند و در بسیاری موارد، پزشک زندان به‌طور کلی اعزام را رد می‌کند. این وضعیت، زندانیان را در برابر بیماری‌های عفونی، حملات قلبی و دیگر مشکلات جدی بی‌دفاع گذاشته است.
ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (حق حیات): دولت موظف است از جان افراد تحت بازداشت محافظت کند. بی‌توجهی مستقیم به علائم حیاتی مریم شهرکی نقض آشکار این ماده است.
ماده ۱۰ همان میثاق (رفتار انسانی با زندانیان): محروم‌سازی زندانیان از خدمات درمانی مناسب نقض جدی اصل رفتار انسانی و کرامت زندانیان است.
اصول اساسی سازمان ملل برای رفتار با زندانیان: این اصول بر حق برابر زندانیان برای دسترسی به خدمات درمانی مشابه شهروندان آزاد تأکید دارد. مرگ مریم شهرکی نشان داد این اصول در زندان فردیس عملاً نادیده گرفته می‌شوند.
مرگ مریم شهرکی تنها یک «اتفاق تلخ» نیست، بلکه زنگ خطری جدی درباره وضعیت بحرانی زندان فردیس کرج و بی‌مسئولیتی سیستماتیک در قبال سلامت زندانیان است. او تنها به دلیل ناتوانی در پرداخت ۳۰۰ میلیون تومان زندانی شده بود، اما کم‌کاری پزشک زندان و ساختار معیوب خدمات درمانی جانش را گرفت. این مرگ بار دیگر تضاد آشکار میان بدهکاران خرد زندانی و ابربدهکاران آزاد را به نمایش گذاشت. تا زمانی که پاسخگویی جدی در قبال این فجایع صورت نگیرد، زندان‌های ایران همچنان به محل مرگ خاموش زندانیان بدل خواهند شد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر