۸ مهر, ۱۴۰۴دسته‌بندی اعدام
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» با حضور گسترده شهروندان در شهرهای مختلف ایران وارد هشتاد و هشتمین هفته خود شد؛ خانواده‌های زندانیان سیاسی همچنان در صف نخست این حرکت قرار دارند
کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۸ مهرماه ۱۴۰۴ – کارزار سراسری «نه به اعدام» که با نام «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» شناخته می‌شود، روز سه‌شنبه اول مهرماه ۱۴۰۴ هشتاد و هشتمین هفته متوالی خود را پشت سر گذاشت. تداوم این حرکت نشان می‌دهد مخالفت با مجازات مرگ دیگر محدود به اعتراض‌های مقطعی نیست، بلکه به یک مطالبه پایدار و جمعی در سراسر ایران تبدیل شده است
در هفته جاری نیز مانند هفته‌های گذشته، شهروندان در شهرهای مختلف از جمله کرج، تهران، نطنز، کنگاور، دلیجان، رفسنجان، سنندج، شیراز، نجف‌آباد، مشهد، گنبدکاووس، قوچان، اهر، درگز، اهواز، برازجان و صومعه‌سرا به خیابان آمدند. معترضان با وجود فشارهای امنیتی و تهدیدهای پی‌درپی، خیابان‌ها را به صحنه فریاد علیه سیاست مرگ بدل کردند. حضور گسترده و تکرارشونده مردم نشان می‌دهد که این جنبش اجتماعی نه‌تنها فروکش نکرده بلکه به‌طور پیوسته در حال گسترش است.
شعارهای خیابانی؛ صدای اعتراض علیه مجازات مرگ
در تجمعات این هفته، معترضان با در دست داشتن تصاویر زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، شعارهایی سر دادند که به روشنی از عمق نارضایتی اجتماعی حکایت داشت. برخی از شعارهای آنها عبارتند از:
قسم به خون یاران ایستاده‌ایم تا پایان،
فریاد ما از ایران، لغو مجازات اعدام، خواست همگانی
از سه‌شنبه‌های نه به اعدام حمایت می‌کنیم
پیمان فرح‌آور را اعدام نکنید
آزادی زندانیان سیاسی
لغو حکم اعدام در ایران
فریاد ما بلندتر از طناب‌های دار شماست
ما خواهان لغو حکم اعدام هستیم
طناب دار جلاد بر گردن دماوند دیگر اثر ندارد
این آخرین پیامه، اعدام کنی قیامه
لغو فوری حکم اعدام
این شعارها علاوه بر تاکید بر مطالبه لغو مجازات مرگ، نشان‌دهنده پیوند میان خواست آزادی زندانیان سیاسی و مطالبه سراسری «نه به اعدام» است.
نقش پررنگ خانواده‌های زندانیان سیاسی
از نخستین روزهای شکل‌گیری این حرکت، خانواده‌های زندانیان سیاسی و محکومان به اعدام نقشی محوری داشته‌اند. حضور مادران، پدران، همسران و فرزندان زندانیان سیاسی، کارزار «نه به اعدام» را از یک اعتراض صرف به حرکتی انسانی و عاطفی تبدیل کرده است.
در تجمعات اخیر، خانواده‌ها شعارهایی همچون
زندانیان سیاسی را آزاد کنید
ادامه کارزار «نه به اعدام»
نه به اعدام
اعدام نکنید
اعدام هرگز و برای هیچکس
از سه‌شنبه‌های نه به اعدام حمایت کنید
لغو حکم اعدام
را سردادند. این حضور نمادین خانواده‌ها باعث شده تا حرکت اعتراضی بُعدی مردمی‌تر و عمیق‌تر به خود بگیرد.
هشتاد و هشتمین هفته کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در ۵۲ زندان مختلف
روایت کامل از جمعه خونین زاهدان و پیامدهای داخلی و بین‌المللی
«نه به اعدام»؛ از حرکت مقطعی تا مطالبه پایدار
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بیش از یک سال و نیم است که به‌طور مستمر ادامه دارد و اکنون وارد هشتاد و هشتمین هفته خود شده است. استمرار این حرکت نشان می‌دهد که مخالفت با اعدام در کشور دیگر محدود به واکنش‌های کوتاه‌مدت و هیجانی نیست، بلکه به یک خواست اجتماعی گسترده و پایدار بدل شده است.
تحلیلگران معتقدند که تداوم چنین کارزارهایی در شرایط فشار امنیتی به معنای رشد مقاومت اجتماعی و افزایش انسجام میان اقشار مختلف مردم است.
از منظر حقوق بشر، ادامه موج اعدام‌ها نقض آشکار «حق حیات» است که در اسناد بین‌المللی از جمله ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی تضمین شده است. همچنین صدور احکام اعدام در دادگاه‌های غیرعلنی و مبتنی بر اعترافات اجباری، ناقض اصل دادرسی عادلانه (ماده ۱۴ همان میثاق) و اصل منع شکنجه (ماده ۷) محسوب می‌شود.
خانواده‌های قربانیان اعدام نیز عملاً تحت فشارهای روانی، اقتصادی و اجتماعی قرار می‌گیرند که این امر مصداق نقض حقوق بنیادین آنان است. کارشناسان حقوق بشری تأکید دارند که کارزار «نه به اعدام» پاسخی مستقیم به این نقض‌ها و تلاشی برای بازگرداندن عدالت به جامعه است.
حق حیات (ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی)
اجرای گسترده اعدام‌ها نقض آشکار حق حیات محسوب می‌شود و ادامه این سیاست نشان‌دهنده عدم احترام به اصلی‌ترین حق بشری است.
حق دادرسی عادلانه (ماده ۱۴ میثاق)
بسیاری از احکام اعدام در دادگاه‌های غیرعلنی صادر می‌شوند و متهمان از دسترسی به وکیل و دفاع مناسب محروم هستند، که اصول دادرسی منصفانه را زیر سؤال می‌برد.
ممنوعیت شکنجه و رفتار یا مجازات ظالمانه (ماده ۷ میثاق)
در موارد متعدد، اعتراف‌های اخذشده تحت فشار و شکنجه مبنای صدور حکم اعدام قرار گرفته‌اند، که نقض صریح این ماده است.
حقوق خانواده زندانیان
اعمال فشارهای روانی، اقتصادی و اجتماعی بر خانواده‌های محکومان به اعدام، از جمله مصادره دارایی و تهدیدهای مستقیم، موجب نقض حقوق بنیادین خانواده‌ها می‌شود.
حق آزادی بیان و اعتراض مسالمت‌آمیز
محدودیت تجمعات و سرکوب فعالان و معترضان «نه به اعدام»، مانع از بیان حقوق مشروع مردم می‌شود و این حق بنیادین را نقض می‌کند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر