۲۳ شهریور, ۱۴۰۴دستهبندی حقوق بشر
فربد حسنوند در تاریخ ۲۸ خردادماه سال جاری توسط نیروهای اطلاعات بازداشت شد. او پس از دستگیری مستقیماً به زندان مسجدسلیمان منتقل گردید
کانون حقوق بشر ایران، یکشنبه ۲۳ شهریورماه ۱۴۰۴ – گزارشها از زندان مسجدسلیمان حاکی از تداوم بازداشت و بلاتکلیفی فربد حسنوند، جوان ۲۲ ساله و از معترضان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ است. او که از پای مصنوعی استفاده میکند، از ۲۸ خرداد ۱۴۰۴ تا امروز نزدیک به سه ماه را در شرایط دشوار زندان گذرانده و همچنان بدون تعیین تکلیف در قرنطینه زندان مسجدسلیمان نگهداری میشود.
بازداشت در خرداد و انتقال به زندان مسجدسلیمان
فربد حسنوند در تاریخ ۲۸ خردادماه سال جاری توسط نیروهای اطلاعات بازداشت شد. او پس از دستگیری مستقیماً به زندان مسجدسلیمان منتقل گردید. منابع مطلع میگویند در تمام این مدت، دادگاه او تشکیل نشده است.
اتهامات وارد شده
به گفته نزدیکان، اتهامات اصلی که به حسنوند تفهیم شده شامل «تبلیغ علیه نظام»، «توهین به خامنهای» و «توهین به مقامات حکومتی» است. این اتهامات بدون ارائه مدارک شفاف و صرفاً بر مبنای فعالیتهای سیاسی و اعتراضات او مطرح شدهاند.
زندگی شخصی و فعالیتهای اعتراضیفربد حسنوند متولد و ساکن مسجدسلیمان است. او تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم ادامه داده و به دلیل فشارهای سیاسی و امنیتی موفق به ادامه تحصیل نشد. پیش از بازداشت در یک سوپرمارکت مشغول به کار بود.
فعالیتهای اعتراضی او به سال ۱۳۹۶ بازمیگردد و در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ نقش فعالی ایفا کرد. پس از آن، برای مدتی تحت تعقیب قرار گرفت و نزدیک به دو سال در شرایط فراری زندگی کرد. در نهایت، با بازداشت در تابستان امسال دوباره در مرکز توجه دستگاه امنیتی قرار گرفت.
دشواریهای مضاعف به دلیل شرایط جسمی
آنچه وضعیت فربد حسنوند را از بسیاری از زندانیان سیاسی دیگر متفاوت میکند، محدودیت جسمی اوست. او از پای مصنوعی استفاده میکند و به همین دلیل شرایط زندان برایش به مراتب سختتر و طاقتفرساتر از دیگران است. نبود امکانات مناسب برای افراد دارای معلولیت در زندانها، مشکلات بهداشتی و محدودیت در جابهجایی از جمله مسائلی هستند که وضعیت او را بحرانیتر کردهاند.
یورش گارد زندان به بند زنان سیاسی زندان قرچک؛ اوج خشونت سیستماتیک علیه زنان زندانی
گزارش گاردین از محاکمه پرویز ثابتی شکنجهگر ساواک
پرونده در دزفول؛ بلاتکلیفی در مسجدسلیمان
به دلیل آنکه در مسجدسلیمان پروندههای سیاسی مورد رسیدگی قرار نمیگیرند، پرونده حسنوند به دادگاه انقلاب دزفول فرستاده شده است. با این حال، روند قضایی همچنان متوقف مانده و هیچ تصمیم روشنی درباره او اتخاذ نشده است. این بلاتکلیفی، نه تنها بر شرایط روحی و جسمی حسنوند اثر منفی گذاشته بلکه خانواده او را نیز در نگرانی و بیخبری قرار داده است.
ادامه بازداشت در قرنطینه بدون تماسمنابع حقوق بشری گزارش میدهند که فربد حسنوند همچنان در قرنطینه زندان مسجدسلیمان نگهداری میشود. او برخلاف بسیاری از زندانیان از امکان تماس تلفنی با خانوادهاش محروم است و همین موضوع نگرانیها درباره وضعیت او را افزایش داده است.
نقض اصول دادرسی عادلانه
حقوقدانان و نهادهای حقوق بشری معتقدند بازداشت طولانیمدت بدون تشکیل دادگاه، بلاتکلیفی سهماهه و سلب امکان دسترسی به وکیل انتخابی یا تماس با خانواده، نمونه بارز نقض اصول دادرسی عادلانه است. وضعیت خاص جسمی حسنوند نیز ایجاب میکند که دستگاه قضایی برای رسیدگی به پرونده او تسریع کرده و امکانات پزشکی و رفاهی لازم را فراهم سازد؛ اما شواهد نشان میدهد که این حقوق اولیه به کلی نادیده گرفته شده است.
نقض حقوق بشر در پرونده فربد حسنوندپرونده بازداشت و بلاتکلیفی فربد حسنوند با چندین مورد آشکار از نقض حقوق بشر همراه است.
نقض ماده ۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی (حق آزادی و امنیت فردی):
بازداشت طولانیمدت بدون حکم قضایی روشن و بلاتکلیفی سهماهه در زندان مسجدسلیمان، نقض مستقیم این ماده است.
نقض ماده ۱۴ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی (حق دادرسی عادلانه):
محرومیت از وکیل انتخابی، عدم برگزاری دادگاه علنی و صدور اتهامات مبهم از جمله مصادیق نقض دادرسی عادلانه هستند.
نقض ماده ۱۰ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی (رفتار انسانی با زندانیان):
شرایط دشوار زندان و نبود امکانات ویژه برای فرد دارای معلولیت جسمی، نقض صریح این ماده محسوب میشود.
نقض ماده ۱۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی (آزادی بیان):
اتهامات حسنوند صرفاً بر پایه فعالیتهای اعتراضی و اظهارنظرهای سیاسی او شکل گرفته است، در حالی که بیان عقیده حق بنیادین هر فرد است.
پرونده فربد حسنوند بار دیگر نشان میدهد که سیستم قضایی ایران در برخورد با فعالان سیاسی و معترضان نهتنها حقوق بنیادین آنان را رعایت نمیکند، بلکه حتی حداقل استانداردهای انسانی برای زندانیان دارای محدودیتهای جسمی نیز نادیده گرفته میشود. این جوان ۲۲ ساله با وجود پای مصنوعی، اکنون سومین ماه بازداشت خود را بدون محاکمه، بدون دسترسی به وکیل و بدون تماس با خانواده در قرنطینه زندان مسجدسلیمان میگذراند؛ وضعیتی که نگرانیهای جدی درباره آینده او برانگیخته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر