۳۰ شهریور, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
فضای روانی در بند قرنطینه زندان قرچک، به شدت سنگین و وحشتناک توصیف می‌شود. تعداد زیادی زندانی در اتاق‌های کوچک و فاقد امکانات انسانی نگهداری می‌شوند
کانون حقوق بشر ایران، یکشنبه ۳۰ شهریورماه ۱۴۰۴ – بند قرنطینه زندان قرچک ورامین یکی از مخوف‌ترین بخش‌های این زندان شناخته می‌شود. زندانیان تازه‌وارد بدون توجه به شرایط جسمانی یا بیماری‌هایشان، مدت‌ها در این بند نگهداری می‌شوند. هدف از قرنطینه، جداسازی موقت و بررسی وضعیت سلامتی است، اما عملاً به مکانی برای فشار روانی و جسمی بر زندانیان تبدیل شده است. زندانیان گزارش داده‌اند که این بند بسیار شلوغ بوده و فضای کافی برای استراحت وجود ندارد. فقدان امکانات اولیه و شرایط بهداشتی، بند قرنطینه را به یکی از کانون‌های بحران در زندان بدل کرده است.
نبود امکانات سرمایش و گرمایش
در بند قرنطینه زندان قرچک، هیچ سیستم سرمایشی و گرمایشی استاندارد وجود ندارد. در تابستان‌ها، زندانیان در گرمای طاقت‌فرسا بدون کولر یا تهویه مناسب رها می‌شوند و در زمستان‌ها بدون وسایل گرمایشی کافی از سرما رنج می‌برند. این وضعیت به‌ویژه برای زندانیان بیمار یا سالخورده غیرقابل تحمل است. بارها گزارش شده که زندانیان ناچارند از وسایل ابتدایی یا حتی پلاستیک برای مقابله با سرما استفاده کنند. نبود تجهیزات مناسب، نشان‌دهنده بی‌توجهی آشکار به حقوق اولیه زندانیان است.
مرگ یک زندانی زن در زندان قرچک ورامین؛ نبود امکانات پزشکی عامل اصلی
دادگاه کریم خجسته در رشت؛ اتهام «بغی» بدون مستندات و ادامه بلاتکلیفی
فقدان خدمات درمانی و دارویی
دسترسی به خدمات پزشکی در بند قرنطینه زندان قرچک، تقریباً غیرممکن است. زندانیان می‌گویند که برای دریافت دارو یا درمان، بارها به بهداری مراجعه می‌کنند اما عملاً تنها با وعده‌های توخالی روبه‌رو می‌شوند. در بسیاری از موارد، زندانیان ناچارند دارو را با هزینه شخصی تهیه کنند اما همان دارو‌ها هم توسط مقامات زندان به سرقت رفته یا تحویل داده نمی‌شوند. به این ترتیب روند درمان به شکل فرسایشی دنبال می‌شود. این وضعیت بارها به وخامت بیماری زندانیان و حتی مرگ منجر شده است. مسئولان زندان با انتقال مسئولیت درمان به زندانیان، عملاً از وظایف قانونی خود شانه خالی می‌کنند.
گزارش‌ها حاکی از حضور تعداد زیادی زندانی مبتلا به ایدز در بند قرنطینه زندان قرچک، است. نبود شرایط بهداشتی مناسب، نبود امکانات ضدعفونی و تراکم بالای زندانیان، احتمال انتقال بیماری را چندین برابر کرده است. خانواده‌ها بارها نسبت به این وضعیت هشدار داده‌اند، اما مسئولان زندان هیچ اقدام موثری انجام نداده‌اند. این شرایط نه تنها سلامت بیماران را تهدید می‌کند بلکه سایر زندانیان را نیز در معرض خطر جدی قرار می‌دهد.
جو روانی و ازدحام شدید
فضای روانی در بند قرنطینه زندان قرچک، به شدت سنگین و وحشتناک توصیف می‌شود. تعداد زیادی زندانی در اتاق‌های کوچک و فاقد امکانات انسانی نگهداری می‌شوند. این تراکم بیش از حد، همراه با کمبود وسایل و نبود فضای شخصی، فشار روحی شدیدی بر زندانیان وارد می‌کند. بسیاری از زندانیان دچار اضطراب، افسردگی و حملات عصبی می‌شوند. شرایط حاکم در بند عملاً نقض آشکار حقوق انسانی و کرامت زندانیان است.
زندانیان در بند قرنطینه زندان قرچک، همواره با آلودگی صوتی شدید روبه‌رو هستند. چراغ‌ها به صورت شبانه‌روزی روشن است و هیچ امکان استراحت در سکوت وجود ندارد. افزون بر این، تعداد دستگاه‌های تلفن برای تماس زندانیان بسیار محدود است و همین موضوع باعث درگیری و فشار روانی بیشتر می‌شود. بسیاری از زندانیان نمی‌توانند تماس‌های ضروری با خانواده برقرار کنند و این مسأله به افزایش استرس و مشکلات روحی آن‌ها منجر می‌شود.
غذا و تغذیه نامناسب
غذای بند قرنطینه زندان قرچک، در وضعیت بسیار نامناسبی قرار دارد. زندانیان می‌گویند که غذاها غیرقابل خوردن است و امکان پخت‌وپز شخصی نیز وجود ندارد. سهمیه میوه بسیار اندک است و با قیمت‌های بالا در فروشگاه زندان عرضه می‌شود که برای بسیاری از زندانیان قابل تهیه نیست. این وضعیت باعث سوءتغذیه گسترده میان زندانیان، به‌ویژه زنان بیمار، شده است.
شرایط خواب و بهداشت فردی
تخت‌های کوتاه و غیراستاندارد در بند قرنطینه زندان قرچک، برای تعداد بالای زندانیان کافی نیست. بسیاری مجبور به خوابیدن روی زمین سرد و آلوده هستند. همین امر باعث شیوع سریع بیماری‌های پوستی و عفونی در بین زندانیان می‌شود. زندانیان بارها درخواست بهبود وضعیت بهداشتی و شرایط خواب را به مقامات زندان داده‌اند اما پاسخی نگرفته‌اند.
یکی از تلخ‌ترین جنبه‌های وضعیت زندان قرچک، برخورد با اعتراض‌های زندانیان است. هرگونه شکایت درباره غذا، بهداشت یا شرایط زندان، بلافاصله با تنبیه و انتقال به انفرادی پاسخ داده می‌شود. این سیاست باعث ایجاد فضای رعب و وحشت در میان زندانیان شده است و آن‌ها عملاً از بیان مشکلات خود محروم می‌شوند. این روند به شکلی سیستماتیک برای سرکوب هر صدای اعتراضی در زندان دنبال می‌شود.
نبود مواد ضدعفونی و بهداشتی
در بند قرنطینه زندان قرچک هیچ‌گونه مواد ضدعفونی و وسایل بهداشتی در اختیار زندانیان قرار داده نمی‌شود. در شرایطی که ازدحام بالا و نبود تهویه کافی زمینه‌ساز شیوع بیماری است، این کمبود به سرعت به اپیدمی‌های گسترده منجر می‌شود. بیماری‌های پوستی، عفونی و حتی مسری مانند آنفلوآنزا در بندها شایع شده و هیچ تدبیر پیشگیرانه‌ای از سوی مسئولان برای مهار این وضعیت دیده نمی‌شود.
غذای فاسد و تنبیه معترضان
یکی از مشکلات اساسی در بندهای قرچک، توزیع غذای فاسد و غیرقابل مصرف است. بارها گزارش شده که سهمیه غذایی با کیفیت پایین و بوی تعفن بین زندانیان توزیع شده است. زندانیانی که به این وضعیت اعتراض می‌کنند، با برخوردهای شدید مواجه و به سرعت به سلول انفرادی منتقل می‌شوند. این رویه عملاً به ابزار فشار و تنبیه علیه زندانیان تبدیل شده و حق ابتدایی آن‌ها برای دسترسی به غذای سالم را نقض می‌کند.
وضعیت زندانیان در بند قرنطینه زندان قرچک، نمونه واضحی از نقض حقوق بشر است. در این زندان کرامت انسانی و رفتار طبق میثاق‌های بین‌المللل رعایت نشده و بی‌اعتنایی مقامات زندان نسبت به رنج زندانیان غیر قابل قبول است.
ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: منع شکنجه و رفتار غیرانسانی – در زندان قرچک با عدم رسیدگی پزشکی و شرایط غیرانسانی نقض می‌شود.
ماده ۱۰ همان میثاق: حق برخورداری زندانیان از رفتار انسانی و احترام به کرامت ذاتی – با شرایط غیربهداشتی، تراکم شدید و محرومیت‌ها نقض شده است.
ماده ۱۲ میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی: حق برخورداری از بالاترین سطح سلامت جسمی و روانی – با محرومیت از دارو، درمان و بهداشت نقض می‌شود.
قواعد نلسون ماندلا (قواعد حداقل استاندارد برای رفتار با زندانیان): الزام به فراهم‌سازی بهداشت، تغذیه و درمان مناسب – در بند قرچک به‌طور سیستماتیک نقض می‌گردد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر