۲۱ شهریور, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
حکم اعدام پژمان توبره ریزی به اتهام «افساد فی‌الارض» صادر شد؛ بازداشت، شکنجه و فشارهای قضایی بر وی و خانواده‌اش، ابعاد جدی نقض حقوق بشر را آشکار می‌کند
محاکمه و فشار قضایی
محاکمه پژمان توبره ریزی در تاریخ ۱۰ شهریور در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی عموزاد برگزار شد. پیش از این، در روز ۵ مرداد ۱۴۰۴، وی با دست‌بند و پابند به دادگاه منتقل شد و قاضی از او خواست اتهامات را بپذیرد و با وزارت اطلاعات همکاری کند تا به جای اعدام، به زندان سراوان تبعید شود؛ پیشنهادی که با مخالفت قاطع پژمان مواجه شد.
در ۲۵ مرداد ۱۴۰۴ نیز بدون حضور وکیل، دوباره به دادگاه احضار شد و از او خواسته شد زیر حکم اعدام را امضا کند، اما وی از پذیرش آن امتناع کرد. این روند نقض آشکار حق برخورداری از دادرسی عادلانه و حمایت قضایی مستقل است.
پرونده‌سازی تازه علیه زندانی سیاسی محمد آشتیانی؛ نقض آشکار حقوق بشر در سایه فشار نهادهای امنیتی
افشای عاملان اعدام مهدی حسنی و بهروز احسانی توسط شاهدان در زندان قزلحصار
پژمان توبره ریزی، ۳۱ ساله، متولد و ساکن کرمانشاه، در تاریخ ۹ بهمن ۱۴۰۳ توسط مأموران پلیس امنیت در تهران بازداشت شد. وی ابتدا به مقر پلیس امنیت در میدان هفت‌حوض منتقل شد و دو روز نخست را تحت بازجویی شدید، شوک الکتریکی و ضرب‌وشتم مداوم گذراند. بر اثر ضربات وارده، دو دندان وی شکسته و کبودی‌های شدید روی صورتش باقی ماند.
سپس به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات در زندان اوین منتقل شد و چند هفته در سلول انفرادی تحت فشار قرار گرفت. در این بازجویی‌ها دندان سوم او نیز شکسته و عفونت ایجاد شد، اما وی از دریافت مراقبت پزشکی محروم مانده است، موضوعی که نگرانی‌ها درباره وضعیت سلامت جسمی او را افزایش داده است.
در تاریخ ۲۳ تیر ۱۴۰۴، مأموران وزارت اطلاعات با یورش شبانه به منزل پدری پژمان، خانواده وی را تحت فشار روانی شدید قرار دادند. هدف اعلام شده بازداشت برادر کوچکتر پژمان به اتهام نگهداری سلاح بود، اما هیچ مدرکی یافت نشد و تنها دو تلفن همراه ضبط شد.
در جریان این یورش، فریبا احمدی، نامادری بیمار پژمان، که به سرطان مبتلا و در بستر بیماری بود، دچار سکته قلبی شد و همان شب جان باخت. خانواده پژمان تاکنون نتوانسته‌اند پاسخگویی مسئولان قضایی یا امنیتی را دریافت کنند. این رویداد نمونه‌ای از فشارهای روانی و اعمال خشونت غیرقانونی علیه خانواده زندانیان سیاسی است.
پرونده‌سازی و فشار مداوم
پرونده پژمان توبره ریزی نمونه بارزی از پرونده‌سازی‌های ساختگی است که با هدف اعمال فشار، تهدید و ارعاب زندانی و خانواده وی انجام شده است. این اقدامات شامل تهدید به اعدام، عدم دسترسی به وکیل، و محرومیت از خدمات درمانی می‌شود و نقض آشکار تعهدات حقوق بشری محسوب می‌شود.
ماده ۹: ممنوعیت بازداشت خودسرانه
ادامه بازداشت پژمان توبره ریزی و صدور حکم اعدام بدون فرآیند قضایی منصفانه، نقض مستقیم ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
ماده ۱۰: حق دادرسی عادلانه
محاکمه بدون حضور وکیل، فشار برای امضای حکم و دخالت مأموران امنیتی، استقلال قضایی و دادرسی منصفانه را نقض کرده است.
ماده ۵: منع شکنجه و رفتارهای بی‌رحمانه
شکنجه، ضرب‌وشتم، شوک الکتریکی و محرومیت از مراقبت پزشکی، مصداق رفتارهای بی‌رحمانه و تحقیرآمیز علیه زندانیان است.
ماده ۱۲: حق حریم خصوصی و خانواده
یورش به منزل و مرگ نامادری پژمان، نمونه‌ای از نقض حق حریم خصوصی و امنیت خانواده زندانیان است.
صدور حکم اعدام علیه پژمان توبره ریزی و فشارهای مداوم بر وی و خانواده‌اش، نمونه‌ای آشکار از نقض حقوق اساسی زندانیان سیاسی و محدودیت دادرسی منصفانه است. این پرونده نگرانی‌ها درباره وضعیت حقوق بشر در زندان‌های ایران را برجسته کرده و توجه جامعه جهانی و نهادهای بین‌المللی را بیش از پیش به ضرورت حمایت از حقوق اساسی زندانیان جلب می‌کند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر