۳ مهر, ۱۴۰۴دستهبندی حقوق بشر
پرویز منصوری در طول بازداشت دچار حملههای عصبی و مشکلات جدی جسمانی شده است. با این حال، نهتنها دسترسی به پزشک و امکانات درمانی برای او فراهم نشده، بلکه مسئولان بازداشتگاه به طور عامدانه از انتقال او به مراکز درمانی خودداری کردهاند
پرویز منصوری کیست و چرا بازداشت شد؟
کانون حقوق بشر ایران، پنجشنبه ۳ مهرماه ۱۴۰۴ – پرویز منصورینژاد، وکیل دادگستری ۴۴ ساله و اهل اهواز، از تاریخ ۲۷ خرداد ۱۴۰۴ توسط نیروهای اطلاعات سپاه در تهران بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده است. او از جمله وکلایی است که در سالهای اخیر در پروندههای حقوقی فعالیت داشته است.
بر اساس گزارشها، اتهام مطرحشده علیه این وکیل دادگستری «نشر اکاذیب» عنوان شده است؛ اتهامی مبهم که بارها برای سرکوب و حذف صداهای مستقل، وکلا و فعالان اجتماعی به کار گرفته شده است.
وضعیت سلامت پرویز منصوری چگونه است؟منابع مطلع خبر دادهاند که پرویز منصوری در طول بازداشت دچار حملههای عصبی و مشکلات جدی جسمانی شده است. با این حال، نهتنها دسترسی به پزشک و امکانات درمانی برای او فراهم نشده، بلکه مسئولان بازداشتگاه به طور عامدانه از انتقال او به مراکز درمانی خودداری کردهاند.
به گفته نزدیکانش، شرایط جسمی او به حدی وخیم است که جانش در خطر قرار دارد. این موضوع، بار دیگر نشان میدهد که محرومیت زندانیان سیاسی و عقیدتی از درمان در ایران بهعنوان ابزاری برای فشار و شکنجه روانی استفاده میشود.
چرا مکان بازداشت پرویز منصوری پنهان نگه داشته میشود؟
از زمان بازداشت تاکنون، هیچ اطلاع دقیقی از محل نگهداری پرویز منصوری در دسترس خانواده و وکیل او قرار نگرفته است. نگهداری در بازداشتگاههای نامعلوم و غیررسمی، یکی از روشهای همیشگی نهادهای امنیتی برای افزایش فشار و ایجاد ترس و بلاتکلیفی است.
به گفته حقوقدانان، این وضعیت نقض آشکار اصول دادرسی عادلانه است. طبق قوانین داخلی ایران نیز بازداشتشدگان باید در اختیار سازمان زندانها و در محدوده حوزه قضایی مشخص نگهداری شوند؛ اما در پرونده پرویز منصوری این اصل کاملاً نادیده گرفته شده است.
انتقال بابک دادبخش به سلول انفرادی پس از اعتراض به وضعیت زندان فشافویه
انتقال بیژن کاظمی به بند ۷ زندان اوین؛ ۸ماه بلاتکلیفی و نقض آشکار حقوق بشر
استفاده از شبکههای اجتماعی او چه پیامدهایی دارد؟
منابع نزدیک به خانواده تأیید کردهاند که حسابهای اینستاگرام، تلگرام و ایتای پرویز منصورینژاد در اختیار نیروهای امنیتی قرار گرفته است. این مسئله میتواند به سوءاستفاده و پروندهسازی علیه اطرافیان، همکاران و حتی موکلان او منجر شود. دسترسی به اطلاعات شخصی و حرفهای یک وکیل، علاوه بر نقض حریم خصوصی، تهدیدی جدی برای امنیت دیگر فعالان اجتماعی و سیاسی محسوب میشود.
نقض حقوق بشر در پرونده پرویز منصوریپرونده پرویز منصوری نمونه بارز نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران است:
ماده ۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی: ممنوعیت بازداشت خودسرانه.
ماده ۱۰ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی: حق برخورداری از رفتار انسانی و احترام به کرامت انسانی.
ماده ۱۴ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی: حق محاکمه عادلانه و دسترسی به وکیل.
ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: حق برخورداری از خدمات درمانی.
نادیده گرفتن این اصول، نشاندهنده بهرهگیری حکومت از ابزار قضایی و امنیتی برای سرکوب وکلایی است که وظیفه اصلیشان دفاع از عدالت و حقوق شهروندان است.
سابقه حرفهای و جایگاه اجتماعیپرویز منصورینژاد پیش از بازداشت، در دفتر وکالت خود در اهواز ـ واقع در کیانپارس، نبش ۱۹ غربی، ساختمان رامین، طبقه سوم، واحد ۱۱ ـ به فعالیت مشغول بود. حوزههای کاری او شامل پروندههای کیفری، خانواده، ثبتی و مالی میشد. همکاران و موکلان او از وی به عنوان وکیلی جدی، متعهد و دقیق یاد میکنند که همواره تلاش داشت در چارچوب قانون از حقوق موکلانش دفاع کند.
به گفته نزدیکانش، او نه تنها به دلیل دانش حقوقی بلکه به واسطه برخورد انسانی و پایبندی به اصول اخلاقی در میان جامعه وکلا و شهروندان اهواز شناخته شده و مورد احترام بود. بازداشت چنین فردی، به اعتقاد کارشناسان، میتواند نشانهای نگرانکننده از فشار فزاینده بر بدنه وکالت و محدودسازی استقلال کانون وکلا باشد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک










هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر