--> وخامت حال حسین رونقی در چهارمین روز اعتصاب غذای خشک ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

وخامت حال حسین رونقی در چهارمین روز اعتصاب غذای خشک

۶ مهر, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر


خانواده حسین رونقی شامگاه جمعه چهارم مهرماه خبر دادند که او در پی شدت گرفتن ضعف جسمانی و با اصرار هم‌بندی‌هایش تنها یک بار سرم دریافت کرده و یک لیوان آب نوشیده است

کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۶ مهرماه ۱۴۰۴ – حسین رونقی، زندانی سیاسی و فعال مدنی، در حالی وارد چهارمین روز اعتصاب غذای خشک خود شده است که گزارش‌ها از زندان نشان می‌دهد وضعیت جسمانی او به شدت بحرانی است و خطر مرگ هر لحظه او را تهدید می‌کند.

رونقی که پیش‌تر ۲۲ روز در اعتصاب غذای تر بود، از روز سه‌شنبه دوم مهرماه تصمیم گرفت برای افزایش فشار و رساندن صدای اعتراضش به اعتصاب غذای خشک دست بزند؛ اقدامی که هم‌زمان خودداری از مصرف غذا و آب را شامل می‌شود و یکی از خطرناک‌ترین اشکال اعتراض مدنی به شمار می‌رود.

وخامت وضعیت جسمی

خانواده حسین رونقی شامگاه جمعه چهارم مهرماه خبر دادند که او در پی شدت گرفتن ضعف جسمانی و با اصرار هم‌بندی‌هایش تنها یک بار سرم دریافت کرده و یک لیوان آب نوشیده است. با وجود این، رونقی تأکید کرده که همچنان بر ادامه اعتصاب غذای خشک پای می‌فشارد.

طبق گزارش‌ها، از روز گذشته علائم هشداردهنده‌ای در وضعیت جسمی او ظاهر شده است؛ مهم‌ترین آن خون‌آلود بودن ادرار اوست که با توجه به سابقه بیماری‌های کلیوی‌اش، خطری جدی برای جان او محسوب می‌شود. پزشکان بارها هشدار داده‌اند که چنین نشانه‌هایی می‌تواند منجر به نارسایی حاد کلیوی، عفونت شدید و در نهایت مرگ ناگهانی شود.

گزارش ویژه از وضعیت بحرانی ابوالحسن منتظر؛ زندانی سیاسی محروم از درمان

محمدعلی اکبری منفرد؛ قربانی بی‌توجهی عامدانه در زندان فشافویه

اعتصاب غذا به عنوان آخرین ابزار اعتراض

اعتصاب غذا در ایران به‌ویژه میان زندانیان سیاسی، یکی از ابزارهای ناگزیر برای بیان اعتراض به شرایط غیرانسانی زندان‌ها، محرومیت از حقوق اولیه و فشارهای امنیتی است. حسین رونقی نیز در سال‌های گذشته بارها اعلام کرده که دستگاه قضایی و امنیتی به شکایت‌ها، درخواست‌های درمانی و اعتراضات او توجهی نکرده‌اند و به همین دلیل ناچار شده است از جان خود به عنوان آخرین ابزار مقاومت استفاده کند.

اعتصاب غذای خشک، که خطرناک‌تر از اعتصاب غذای تر است، به سرعت می‌تواند موجب از کار افتادن اندام‌های حیاتی بدن شود. کارشناسان تأکید دارند که چنین اعتصابی معمولاً ظرف چند روز فرد را در معرض مرگ قرار می‌دهد.

بی‌توجهی به وضعیت زندانیان بیمار

خانواده و نزدیکان رونقی بارها نسبت به وضعیت او هشدار داده‌اند، اما تاکنون مقامات قضایی و امنیتی واکنشی در جهت درمان یا آزادی مشروط وی نشان نداده‌اند. این در حالی است که سازمان‌های حقوق‌بشری، از جمله عفو بین‌الملل و گزارشگران ویژه سازمان ملل، همواره از جمهوری اسلامی خواسته‌اند زندانیان بیمار را فوراً آزاد کرده یا دست‌کم امکان دسترسی آنان به خدمات درمانی کافی را فراهم کند.

محروم‌کردن زندانیان بیمار از درمان پزشکی، سال‌هاست که به عنوان ابزاری برای فشار و شکنجه روانی و جسمی علیه مخالفان سیاسی در ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد.

واکنش‌ها و نگرانی‌های بین‌المللی

اعتصاب غذای حسین رونقی بازتاب گسترده‌ای در میان فعالان مدنی، خانواده‌های زندانیان سیاسی و نهادهای حقوق‌بشری داشته است. این نگرانی‌ها تنها محدود به داخل ایران نیست؛ در سطح بین‌المللی نیز فعالان حقوق‌بشر هشدار داده‌اند که مرگ احتمالی حسین رونقی می‌تواند نشانه‌ای دیگر از نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران باشد.

نقض حقوق بشر در پرونده حسین رونقی

پرونده حسین رونقی نمونه‌ای بارز از نقض چندین اصل بنیادین حقوق بشر است:

ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر: حق زندگی؛ جان او به دلیل محرومیت از درمان در معرض تهدید است.

ماده ۵: منع شکنجه و رفتار غیرانسانی؛ محرومیت عامدانه از خدمات درمانی مصداق شکنجه تدریجی است.

ماده ۱۰: حق دادرسی عادلانه؛ او بدون امکان دسترسی کافی به وکیل و محاکمه منصفانه در زندان نگه داشته شده است.

این موارد نشان می‌دهد که وضعیت حسین رونقی نه‌تنها مسئله‌ای فردی، بلکه بخشی از الگوی گسترده نقض حقوق زندانیان سیاسی در ایران است.

توجه به شرایط غیرانسانی در داخل زندان‌ها

وخامت حال حسین رونقی بار دیگر توجه افکار عمومی را به شرایط غیرانسانی زندان‌ها در ایران جلب کرده است. او که اکنون در چهارمین روز اعتصاب غذای خشک قرار دارد، با خطری جدی برای جان خود روبه‌روست. فعالان مدنی و نهادهای بین‌المللی تأکید دارند که مسئولیت جان او مستقیماً بر عهده حکومت ایران است و ادامه این روند می‌تواند پیامدهای سنگینی در سطح داخلی و جهانی داشته باشد.

اعتصاب غذای حسین رونقی نه‌تنها فریادی برای حق درمان و زندگی، بلکه نمادی از مقاومت در برابر سرکوب و بی‌عدالتی است؛ مقاومتی که شاید بهای آن از دست دادن جان باشد، اما بار دیگر چهره واقعی نقض حقوق‌بشر در ایران را بر جهانیان آشکار می‌سازد.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک


اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ