۱ مهر, ۱۴۰۴دسته‌بندی اعدام
https://youtu.be/ICA6Dzy1PyY
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» امروز به صدایی قدرتمند علیه مجازات مرگ در ایران تبدیل شده است. این حرکت از سطح یک اعتراض شهری فراتر رفته و به مطالبه‌ای ملی بدل شده که هم مشروعیت سیاسی حکومت را به چالش کشیده و هم توجه جهانیان را به وضعیت حقوق بشر در ایران جلب کرده است
کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه اول مهرماه ۱۴۰۴ – کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» به نقطه عطفی در جنبش‌های اجتماعی و سیاسی علیه مجازات مرگ در ایران تبدیل شده است. این حرکت مدنی که از بیش از یک سال و نیم پیش آغاز شد، روز سه‌شنبه اول مهرماه ۱۴۰۴ وارد هشتاد و هفتمین هفته متوالی خود شد. استمرار این کارزار نشان می‌دهد که مخالفت با اعدام دیگر محدود به یک اعتراض مقطعی یا هیجانی نیست، بلکه به یک مطالبه پایدار و سراسری بدل شده است.
در این هفته نیز همانند هفته‌های گذشته، شهروندان در تهران، یاسوج، مشهد، گرمسار، قوچان، فیروزکوه، شهرضا، شاهرود، سنندج، زهک، رباط‌کریم، جیرفت، بیرجند، اسلامشهر و کرج با وجود فشارهای امنیتی و تهدیدهای پی‌درپی، خیابان‌ها را به صحنه فریاد علیه سیاست مرگ بدل کردند.
شعارهای معترضان؛ نه فقط یک جمله، بلکه بیانیه‌ای سیاسی
معترضان با در دست داشتن تصاویر زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، بار دیگر شعارهایی سر دادند که به روشنی از عمق نارضایتی اجتماعی حکایت داشت:
نه به اعدام
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
لغو فوری حکم اعدام
آتش جواب اعدام
به کمپین سه‌شنبه‌های نه به اعدام بپیوندید،
این آخرین پیامه، اعدام کنی قیامه
سرخم قدغن
طناب دار جلاد بر گردن دماوند دیگر اثر ندارد
این شعارها نشان می‌دهد که مسئله اعدام در ایران فراتر از یک حکم قضایی تلقی می‌شود و به موضوعی سیاسی و اجتماعی تبدیل شده که مشروعیت کل ساختار حاکمیت را به چالش کشیده است.
نقش خانواده ها در تقویت کارزار ((نه به اعدام ))
از نخستین روزهای شکل‌گیری این حرکت، خانواده‌های زندانیان سیاسی و محکومان به اعدام نقش اساسی ایفا کرده‌اند. مادران، پدران، همسران و فرزندان این زندانیان نه‌تنها به خیابان آمده‌اند، بلکه به این کارزار چهره‌ای انسانی و عاطفی بخشیده‌اند.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»؛ صدای مداوم علیه سیاست مرگ در ایرانبه‌ویژه مادران زندانیان با شجاعت در برابر فشارها و تهدیدهای امنیتی، به نماد مقاومت تبدیل شده‌اند. آنها بارها اعلام کرده‌اند که هیچ تهدیدی نمی‌تواند صدای آنان را خاموش کند. به گفته یکی از مادران حاضر در تجمع: «ما برای زندگی فرزندانمان آمده‌ایم. هر طناب داری که بالا می‌رود، دل یک مادر را می‌سوزاند و جامعه را زخمی‌تر می‌کند.»
خانواده‌ها در تجمعات اخیر پیام‌های روشنی داشتند:
اعدام هرگز و برای هیچ‌کسی
لغو فوری حکم اعدام
نه به اعدام
جوانان ما را اعدام نکنید
از سه‌شنبه‌های نه به اعدام حمایت کنید
نه به اعدام هیچ‌کس
هشتاد و هفتمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۵۲ زندان مختلف
اعتصاب غذای بیژن کاظمی در بازداشتگاه اطلاعات قم؛ روایت مادر
فشارهای امنیتی و پایداری معترضان
حکومت طی ماه‌های گذشته تلاش کرده است با تهدید، احضار و بازداشت برخی شرکت‌کنندگان، از گسترش کارزار جلوگیری کند. با این حال، استمرار حضور معترضان در بیش از ۸۰ هفته گذشته نشان می‌دهد که این حرکت ریشه‌دار شده و بخشی از حافظه جمعی جامعه ایران را شکل داده است.
تحلیلگران معتقدند ناکامی حکومت در توقف این تجمعات، نشانه‌ای از تغییر در موازنه قوا میان مردم و حاکمیت است. هرچه فشارها افزایش می‌یابد، صدای «نه به اعدام» رساتر می‌شود و جمع بیشتری از اقشار جامعه به آن می‌پیوندند.
تأثیر اجتماعی و سیاسی کارزار «نه به اعدام»
این کارزار اکنون تنها یک تجمع خیابانی نیست، بلکه به جنبشی اجتماعی و سیاسی بدل شده است. در بعد اجتماعی، «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» توانسته همبستگی میان اقشار گوناگون جامعه را تقویت کند؛ از کارگران و دانشجویان تا زنان، فعالان حقوق بشر و خانواده‌های قربانیان.
در بعد سیاسی، این حرکت نشان داده است که مجازات مرگ دیگر تنها یک ابزار قضایی نیست، بلکه ابزاری سیاسی برای سرکوب مخالفان است. معترضان با شعارهایشان نشان داده‌اند که مخالفت با اعدام به معنای مخالفت با سازوکار سرکوب و استبداد نیز هست. به همین دلیل است که این کارزار به یکی از جدی‌ترین چالش‌ها برای مشروعیت حکومت تبدیل شده است.
نه به اعدام؛ مطالبه‌ای فراتر از مرزها
جنبش «نه به اعدام» تنها در داخل ایران بازتاب نداشته است. نهادهای بین‌المللی حقوق بشر و سازمان‌های مدافع آزادی‌های فردی نیز در هفته‌های اخیر بر اهمیت این کارزار تأکید کرده‌اند. گزارش‌های متعددی از سازمان ملل و عفو بین‌الملل درباره افزایش اعدام‌ها در ایران منتشر شده که هم‌راستا با شعارهای این کارزار است.
به گفته یکی از فعالان حقوق بشر مقیم خارج از کشور: «سه‌شنبه‌های نه به اعدام پلی است میان جامعه ایران و افکار عمومی جهانی. این کارزار نشان می‌دهد که جامعه ایران نه‌تنها مخالف سرکوب سیاسی است، بلکه خواهان تغییرات اساسی در نظام قضایی و حقوقی کشور است.»
صدایی که خاموش نخواهد شد
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» امروز به صدایی قدرتمند علیه مجازات مرگ در ایران تبدیل شده است. این حرکت از سطح یک اعتراض شهری فراتر رفته و به مطالبه‌ای ملی بدل شده که هم مشروعیت سیاسی حکومت را به چالش کشیده و هم توجه جهانیان را به وضعیت حقوق بشر در ایران جلب کرده است.
ادامه این حرکت، بار دیگر یادآور این واقعیت است که مجازات مرگ نه تنها مانع گسترش اعتراضات نمی‌شود، بلکه خود به عاملی برای اتحاد، مقاومت و مطالبه‌گری بیشتر تبدیل شده است.
در شرایطی که ده‌ها زندانی سیاسی و اجتماعی در ایران با خطر اعدام روبه‌رو هستند، تداوم کارزار «نه به اعدام» نشان می‌دهد که جامعه ایران دیگر این سیاست مرگ را برنمی‌تابد و مصمم است صدای مخالفتش را بلندتر و گسترده‌تر سازد.
کارزار «نه به اعدام» بارها بر این موضوع تأکید کرده که استفاده ابزاری حکومت ایران از مجازات مرگ، نقض آشکار اصول بنیادین حقوق بشر است. در این زمینه می‌توان به چند ماده مهم از اسناد بین‌المللی اشاره کرد:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر: «هر کس حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد.» اجرای مداوم اعدام‌ها در ایران، به‌ویژه علیه زندانیان سیاسی، نقض مستقیم این اصل اساسی است.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: «هیچ‌کس نباید شکنجه شود یا تحت مجازات‌ها و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرکننده قرار گیرد.» شرایط بازداشت، اعترافات اجباری و اجرای ناگهانی اعدام‌ها، مصداق بارز نقض این ماده است.
ماده ۱۰ و ۱۱ اعلامیه جهانی حقوق بشر: «هر کس حق دارد که به‌طور کامل و برابر در دادگاهی مستقل و بی‌طرف محاکمه شود» و «هیچ‌کس جز بر اساس قانون و پس از محاکمه عادلانه محکوم نمی‌شود.» محرومیت زندانیان سیاسی از وکیل مستقل و محاکمه‌های غیرعلنی، این اصول را به‌طور سیستماتیک نقض می‌کند.
فعالان حقوق بشر تأکید دارند که تداوم اعدام‌ها نه‌تنها مغایر با تعهدات بین‌المللی ایران است، بلکه نشان‌دهنده استفاده حاکمیت از مجازات مرگ به‌عنوان ابزاری برای ارعاب و سرکوب سیاسی است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر