--> وخامت شرایط زندانیان در زندان زاهدان؛ حذف وعده‌های غذایی و قطع تماس زندانیان ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

وخامت شرایط زندانیان در زندان زاهدان؛ حذف وعده‌های غذایی و قطع تماس زندانیان

۲۲ شهریور, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر


همزمان با بحران غذا، تلفن‌های بند سیاسی زندان زاهدان نیز قطع شده است. این اقدام موجب شده زندانیان امکان تماس با خانواده‌های خود را از دست بدهند

کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۲۲ شهریورماه ۱۴۰۴ – زندان زاهدان، یکی از مخوف‌ترین زندان‌های ایران، با محروم‌سازی عمدی زندانیان از غذا، ارتباط با خانواده و رسیدگی‌های اولیه انسانی، به کانون نقض حقوق بشر و نماد فساد ساختاری تبدیل شده است.

گزارش‌های رسیده از زندان زاهدان نشان می‌دهد که شرایط معیشتی و بهداشتی زندانیان به‌شدت بحرانی شده است. حذف وعده‌های غذایی، قطع تماس‌های تلفنی در بند سیاسی، گسترش شبکه‌های فساد و قاچاق مواد مخدر درون زندان و فقدان نظارت قضایی، چهره‌ای آشکار از شکنجه سیستماتیک و بی‌توجهی به کرامت انسانی را به نمایش گذاشته است.

حذف وعده‌های غذایی زندانیان در زندان زاهدان

منابع مطلع تأیید کرده‌اند که در هفته‌های اخیر، مسئولان زندان زاهدان توزیع غذای گرم ظهرگاهی را متوقف کرده‌اند. پیش‌تر، تنها یک وعده خورش قرمه‌سبزی در هفته میان زندانیان توزیع می‌شد، اما اکنون همان سهمیه نیز حذف شده است. در عوض، تنها یک قوطی تن ماهی برای سه نفر در نظر گرفته می‌شود.

همچنین، وعده شام به‌طور کامل حذف شده و زندانیان عملاً از دریافت غذای کافی محروم مانده‌اند. خانواده‌های زندانیان معتقدند این سیاست آگاهانه اجرا می‌شود تا زندانیان تحت فشار جسمی و روانی بیشتری قرار بگیرند

قطع ارتباط زندانیان با خانواده‌ها

همزمان با بحران غذا، تلفن‌های بند سیاسی زندان زاهدان نیز قطع شده است. این اقدام موجب شده زندانیان امکان تماس با خانواده‌های خود را از دست بدهند. خانواده‌ها که تنها از طریق تماس‌های کوتاه تلفنی از وضعیت عزیزانشان مطلع می‌شدند، اکنون در بی‌خبری و نگرانی مطلق فرو رفته‌اند.

قطع ارتباط زندانیان با دنیای بیرون یکی از روش‌های رایج برای تشدید فشار بر آنان و منزوی کردن زندانیان سیاسی است؛ روشی که بارها در سایر زندان‌های ایران نیز گزارش شده است.

زینب جلالیان؛ هجدهمین سال زندان با محرومیت از درمان

تایید حکم اعدام ناصر بکرزاده توسط دادگاه انقلاب ارومیه

زندان مرکزی زاهدان؛ نماد فساد ساختاری

زندان زاهدان سال‌هاست به‌عنوان یکی از مراکز مخوف بازداشت در ایران شناخته می‌شود. نقض گسترده حقوق زندانیان، شکنجه‌های مکرر، فقدان رسیدگی پزشکی و حالا گسترش فساد درونی و همکاری مسئولان زندان با شبکه‌های قاچاق مواد مخدر، این زندان را به نماد ناکارآمدی دستگاه قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی تبدیل کرده است.

گزارش‌های متعددی نشان داده‌اند که مواد مخدر به‌طور آزادانه در زندان زاهدان توزیع می‌شود و حتی برخی مقامات زندان در این شبکه‌ها نقش مستقیم دارند. این فساد ساختاری باعث شده است که زندانیان نه‌تنها از شرایط حداقلی انسانی محروم باشند، بلکه سلامت جسمی و روانی آنان نیز به‌شدت تهدید شود.

تاثیر مواد مخدر و محرومیت‌ها بر وضعیت زندانیان

حضور آزادانه مواد مخدر در زندان زاهدان پیامدهای مخربی بر زندگی زندانیان گذاشته است. بسیاری از آنان به دلیل فشار هم‌بندی‌ها یا تهدیدهای مستقیم، ناچار به مصرف مواد شده‌اند. این وضعیت، سلامت جسمی و روانی زندانیان را به‌شدت در معرض خطر قرار داده است.

از سوی دیگر، نبود امکانات درمانی، کمبود پزشک متخصص و روان‌شناس، و عدم نظارت نهادهای مستقل بر وضعیت زندان، بحران را تشدید کرده است. در چنین شرایطی، زندانیان نه تنها از حق درمان محروم‌اند، بلکه عملاً در معرض شکنجه‌ای مضاعف از طریق اعتیاد اجباری و سوءاستفاده قرار می‌گیرند.

نقض حقوق بشر در زندان زاهدان

شرایط حاکم بر زندان زاهدان به‌طور مستقیم با تعهدات بین‌المللی و قوانین حقوق بشر در تضاد است. موارد نقض‌شده عبارت‌اند از:

حق برخورداری از غذا و آب کافی (ماده ۱۱ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی)؛ حذف وعده‌های غذایی مصداق آشکار نقض این ماده است.

حق ارتباط با خانواده (ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی)؛ قطع تلفن‌ها زندانیان را از این حق محروم کرده است.

حق سلامت و درمان مناسب (ماده ۱۲ میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی)؛ نبود امکانات پزشکی و فشار برای سوق دادن زندانیان به اعتیاد، نقض آشکار این حق است.

ممنوعیت رفتار بی‌رحمانه و غیرانسانی (ماده ۷ میثاق مدنی و سیاسی و کنوانسیون منع شکنجه)؛ سیاست محروم‌سازی سیستماتیک در زندان زاهدان، مصداق شکنجه روانی و جسمی است.

زندان مرکزی زاهدان به‌عنوان یکی از نمادهای بارز نقض حقوق بشر در ایران، بار دیگر در کانون توجه قرار گرفته است. حذف وعده‌های غذایی، قطع تماس‌ها، گسترش فساد ساختاری و حضور آزادانه مواد مخدر، شرایط زندانیان را به مرز فاجعه رسانده است.

این وضعیت نه تنها مسئولیت مستقیم مقامات زندان و دستگاه قضایی را نشان می‌دهد، بلکه سیاست کلی حکومت در برخورد با زندانیان سیاسی و عقیدتی را آشکار می‌سازد: محروم‌سازی، فشار، و شکستن روحیه. در حالی‌که تعهدات بین‌المللی ایران بر حفظ کرامت انسانی تأکید دارد، آنچه در زندان زاهدان جریان دارد چیزی جز نقض سیستماتیک حقوق بشر و ادامه چرخه سرکوب نیست.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک


اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ