۱ مهر, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
سالن ۶ زندان قرچک
کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه اول مهرماه ۱۴۰۴ – سالن ۶ زندان قرچک محل نگهداری زندانیانی است که اغلب با اتهامات سنگین روبه‌رو هستند. تنها در این سالن دست‌کم ۱۲ نفر با حکم قصاص در انتظار اجرای حکم قرار دارند. حضور این تعداد از زندانیان قصاصی، فضای سنگین و پرتنشی ایجاد کرده است که نه‌تنها بر روحیه سایر زندانیان، بلکه بر شرایط کلی بند نیز سایه انداخته است. بسیاری از این افراد سال‌ها در بلاتکلیفی به سر می‌برند و همین امر موجب تشدید فشارهای روحی، درگیری‌های ناگهانی و شکل‌گیری جو روانی ناپایدار در سالن شده است.
یکی از مشکلات مهم سالن ۶ زندان قرچک، نبود هیئت صلح و سازش برای رسیدگی به پرونده‌های دانیان به‌ویژه زندانیان قصاصی است. در شرایطی که امکان گفت‌وگو و میانجیگری می‌تواند از اجرای بسیاری از احکام سنگین جلوگیری کند، عدم وجود چنین نهادی باعث طولانی شدن روند پرونده‌ها و بی‌پناهی بیشتر زندانیان شده است. خانواده‌ها نیز در نبود سازوکاری قانونی برای پیگیری حقوق خود، ناچارند هزینه‌های سنگینی برای ملاقات و پیگیری بپردازند، در حالی‌که نتیجه‌ای ملموس در مسیر کاهش مجازات یا یافتن راه‌حل‌های جایگزین به دست نمی‌آید.
تجاوز و سوءاستفاده جنسی
یکی از تکان‌دهنده‌ترین گزارش‌ها از سالن ۶ زندان قرچک مربوط به معاونت قضایی زندان، علی کولیوند است. او متهم به تجاوز و سوءاستفاده جنسی از زندانیان است. این اتهام در حالی مطرح شده که قربانیان عملاً هیچ مرجع امنی برای شکایت یا پیگیری ندارند. چنین رفتارهایی علاوه بر نقض آشکار حقوق انسانی، باعث رعب و وحشت در میان زندانیان شده و فضای بی‌اعتمادی عمیقی را در سالن ایجاد کرده است.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»؛ صدای مداوم علیه سیاست مرگ در ایران
هشتاد و هفتمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۵۲ زندان مختلف
کیفیت و کمیت نامناسب غذا
در سالن ۶ زندان قرچک کیفیت و کمیت غذا به‌شدت پایین است. وعده‌های غذایی نه تنها از نظر ارزش غذایی ضعیف‌اند، بلکه حجم آن‌ها برای جمعیت بالای زندانیان کافی نیست. بیشتر غذاها بی‌مزه، نیم‌پز یا مانده هستند و زندانیان اغلب با کمبود مواد پروتئینی و میوه مواجه‌اند. این وضعیت موجب بروز سوءتغذیه، ضعف جسمانی و حتی بیماری‌های گوارشی در میان زندانیان شده است. بسیاری از زندانیان ناچارند مواد غذایی را از فروشگاه زندان با قیمت‌های بالا تهیه کنند که این خود فشار مضاعفی بر آن‌ها و خانواده‌هایشان تحمیل می‌کند.
یکی دیگر از مشکلات اساسی در سالن ۶ زندان قرچک نبود امکانات اولیه همچون لباس زیر است. زندانیان نه تنها از توزیع لباس رایگان محروم‌اند، بلکه مجبور می‌شوند این اقلام ضروری را با قیمت چند برابر از فروشگاه زندان تهیه کنند. بسیاری از خانواده‌ها توان پرداخت چنین هزینه‌هایی را ندارند و زندانیان ناچارند با لباس‌های کهنه یا غیر بهداشتی روزگار بگذرانند. این شرایط نه تنها باعث بروز بیماری‌های پوستی و عفونی شده، بلکه حس تحقیر و بی‌عدالتی عمیقی را نیز در میان زندانیان ایجاد کرده است.
قیمت‌های چند برابری در فروشگاه
فروشگاه سالن ۶ زندان قرچک به یکی از معضلات اصلی زندانیان تبدیل شده است. اجناس معمولی با قیمتی بیش از دو برابر نرخ بازار به زندانیان فروخته می‌شود و هیچ نهاد نظارتی برای کنترل این وضعیت وجود ندارد. به دلیل کیفیت پایین غذا، بسیاری از زندانیان ناچار به خرید از این فروشگاه هستند و همین مسئله بار سنگینی از هزینه‌ها را به دوش خانواده‌ها گذاشته است. این روند عملاً به نوعی استثمار اقتصادی زندانیان و خانواده‌هایشان منجر شده و نارضایتی عمیقی در سالن ایجاد کرده است.
سرویس‌های بهداشتی آلوده و ناکافی
سالن ۶ زندان قرچک از نظر امکانات بهداشتی در وضعیت اسف‌باری قرار دارد. سرویس‌های بهداشتی محدود و به‌شدت آلوده‌اند و امکان استفاده بهداشتی از آن‌ها وجود ندارد. نبود سیستم مناسب نظافت و شست‌وشو باعث تجمع آلودگی و شیوع بیماری‌های پوستی و عفونی میان زندانیان شده است. علاوه بر این، تعداد کم سرویس‌ها نسبت به جمعیت زیاد بند موجب صف‌های طولانی و درگیری‌های روزانه میان زندانیان می‌شود. این شرایط بارها اعتراض زندانیان را به دنبال داشته اما پاسخی از سوی مسئولان دریافت نشده است.
هزینه‌های درمان و مشکلات دارویی
در سالن ۶ زندان قرچک، مسئولیت درمان عملاً بر عهده زندانیان گذاشته شده است. در صورت نیاز به اعزام پزشکی، روند اداری بسیار طولانی و فرسایشی است و هزینه‌های درمانی باید توسط خود زندانی یا خانواده‌اش تأمین شود. حتی داروهای حیاتی مانند داروهای دیالیزی تنها در صورت پرداخت هزینه‌های بالا در دسترس قرار می‌گیرد. این وضعیت باعث شده زندانیان بیمار در معرض خطرات جدی سلامتی قرار گیرند و بسیاری از آن‌ها بدون درمان مناسب به مرور زمان با تشدید بیماری مواجه شوند.
کمبود ویلچر
در سالن ۶ زندان قرچک تنها یک ویلچر برای حدود ۱۲۰۰ زندانی وجود دارد. این کمبود شدید، مشکلات جدی برای زندانیان بیمار و کم‌توان جسمی ایجاد کرده است. بسیاری از زندانیان که نیاز به جابه‌جایی با ویلچر دارند، ناچارند به کمک دیگر زندانیان حرکت کنند یا در اتاق‌ها محبوس بمانند. این موضوع علاوه بر آسیب به سلامت جسمی آن‌ها، به کرامت انسانی‌شان نیز ضربه زده است. نبود امکانات اولیه برای بیماران، نشانه‌ای از بی‌توجهی کامل به استانداردهای حداقلی زندان است.
محدودیت تردد
زندانیان سالن ۶ زندان قرچک اجازه تردد آزاد تنها در محدوده داخل بند را دارند، اما خروج از سالن برایشان به‌طور کامل ممنوع است. این محدودیت شدید باعث می‌شود آن‌ها در محیطی کوچک و بسته برای مدت‌های طولانی حبس شوند که به مشکلات روحی و روانی دامن می‌زند. در حالی که امکان دسترسی به فضای باز می‌تواند بخشی از فشار روانی را کاهش دهد، زندانیان از این حق محروم هستند و حتی برای مراجعه به بهداری یا ملاقات با موانع سخت مواجه‌اند.
سیستم زندان قرچک در سالن ۶ با استفاده از ابزارهای مختلف از جمله رسیدگی‌های پزشکی، میان زندانیان اختلاف ایجاد می‌کند. برخی زندانیان به‌طور تبعیض‌آمیز به خدمات پزشکی یا امکانات دسترسی پیدا می‌کنند، در حالی که دیگران از حداقل‌ها هم محروم‌اند. این رویکرد آگاهانه باعث ایجاد بی‌اعتمادی، درگیری و شکاف میان زندانیان شده است. چنین سیاستی عملاً به ابزاری برای کنترل جمعیت زندانیان و جلوگیری از اتحاد و اعتراض آنان تبدیل شده است.
نبود گرمخانه برای آشپزی
سالن ۶ زندان قرچک فاقد هرگونه امکانات برای آشپزی یا گرم کردن غذا است. زندانیان نه تنها به غذاهای بی‌کیفیت زندان وابسته‌اند، بلکه امکان تهیه یا گرم کردن غذای جایگزین را نیز ندارند. نبود گرمخانه موجب شده بسیاری از زندانیان با غذای سرد و بی‌مزه روزگار بگذرانند. این مسئله به‌ویژه برای زندانیان بیمار که نیازمند رژیم غذایی خاص هستند، مشکلات جدی ایجاد کرده است و سلامت آن‌ها را به خطر انداخته است.
نبود سرمایش و گرمایش
سالن ۶ زندان قرچک به‌طور کامل از امکانات سرمایش و گرمایش محروم است. در تابستان، گرمای شدید و نبود وسایل خنک‌کننده، شرایط طاقت‌فرسایی ایجاد می‌کند و در زمستان نیز سرمای استخوان‌سوز به دلیل نبود سیستم گرمایشی به شدت زندانیان را آزار می‌دهد. نبود آب گرم نیز مشکلات بهداشتی زیادی ایجاد کرده است. این شرایط نه تنها سلامت زندانیان را تهدید می‌کند بلکه نشان‌دهنده بی‌توجهی مطلق مسئولان به ابتدایی‌ترین نیازهای انسانی زندانیان است.
در سالن ۶ زندان قرچک مواد مخدر به وفور یافت می‌شود و این امر به‌طور سیستماتیک و با چشم‌پوشی و همکاری مقامات زندان و مسئولین سالن صورت می‌گیرد. دسترسی آسان به مواد مخدر، سلامت زندانیان را به شدت تهدید کرده و بسیاری را به اعتیاد کشانده است. این روند نه تنها موجب تشدید مشکلات جسمی و روحی زندانیان شده، بلکه ابزاری برای کنترل و تضعیف آن‌ها نیز به شمار می‌رود. گزارش‌ها نشان می‌دهد که توزیع این مواد اغلب توسط زندانیان وابسته به سیستم مدیریت می‌شود.
استثمار زندانیان
استثمار زندانیان توسط زندانیان حکومتی در سالن ۶ زندان قرچک امری رایج است. زندانیانی که به نوعی با مسئولان همکاری دارند، بر دیگران سلطه پیدا کرده و آن‌ها را به انجام کارهای مختلف وادار می‌کنند. این روند در بسیاری موارد با خشونت و زور همراه است. چنین شرایطی باعث افزایش نابرابری، بی‌عدالتی و احساس ناامنی در میان زندانیان شده است. استثمار زندانیان توسط هم‌بندی‌های وابسته به حکومت، نمونه‌ای آشکار از مدیریت سرکوبگرانه و غیرانسانی در این سالن است.
وضعیت زندانیان در سالن ۶ زندان قرچک، نمونه واضحی از نقض حقوق بشر است. در این زندان کرامت انسانی و رفتار طبق میثاق‌های بین‌المللل رعایت نشده و بی‌اعتنایی مقامات زندان نسبت به رنج زندانیان غیر قابل قبول است.
ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: منع شکنجه و رفتار غیرانسانی – در زندان قرچک با عدم رسیدگی پزشکی و شرایط غیرانسانی نقض می‌شود.
ماده ۱۰ همان میثاق: حق برخورداری زندانیان از رفتار انسانی و احترام به کرامت ذاتی – با شرایط غیر‌بهداشتی، تراکم شدید و محرومیت‌ها نقض شده است.
ماده ۱۲ میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی: حق برخورداری از بالاترین سطح سلامت جسمی و روانی – با محرومیت از دارو، درمان و بهداشت نقض می‌شود.
قواعد نلسون ماندلا (قواعد حداقل استاندارد برای رفتار با زندانیان): الزام به فراهم‌سازی بهداشت، تغذیه و درمان مناسب – در بند قرچک به‌طور سیستماتیک نقض می‌گردد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر