۱۰ تیر, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
دو زندانی سیاسی، محمد حسنی و مهدی بیرامی، پس از وقایع جنگ اخیر، به سلول انفرادی در زندان مرکزی کرج منتقل شده و هیچ اطلاعی از وضعیت جسمی و روحی آنان در دست نیست
کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۱۰ تیرماه ۱۴۰۴ – دو زندانی سیاسی، محمد حسنی و مهدی بیرامی، پس از وقایع جنگ اخیر، به سلول انفرادی در زندان مرکزی کرج منتقل شده و هیچ اطلاعی از وضعیت جسمی و روحی آنان در دست نیست. این اقدام در ادامه روند افزایش فشارهای امنیتی و سرکوب زندانیان سیاسی در این زندان انجام شده است؛ جایی که گزارش‌های متعددی از شکنجه، ضرب و شتم و نقض گسترده حقوق انسانی منتشر شده است.
محمد حسنی، دانشجوی کارشناسی ارشد و اهل سنقر کرمانشاه، از دی‌ماه سال ۱۳۹۸ تاکنون در زندان مرکزی کرج به‌سر می‌برد. او از زمان بازداشت، هیچ‌گونه مرخصی نداشته و تمام دوران محکومیتش را در وضعیت امنیتی شدید گذرانده است. این زندانی سیاسی ابتدا به ۱۲ سال زندان محکوم شد که ۶ سال آن قابل اجرا بود؛ اما در پی دستور مستقیم وزارت اطلاعات، تجمیع پرونده‌اش لغو و حکم وی به ۱۲ سال افزایش یافت.
اتهامات انتسابی به محمد حسنی شامل “هواداری از مجاهدین خلق”، “تبلیغ علیه نظام” و “تخریب اموال عمومی” است. گفته می‌شود که وی در دوران بازداشت تحت بازجویی‌های فشرده و شکنجه‌های جسمی و روحی قرار داشته و آثار این خشونت‌ها همچنان بر سلامت وی تأثیرگذار است.
هفتاد و پنجمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۴۷ زندان مختلف
قضات مرگ؛ ستون سرکوب و انجماد سیاسی در ایران
مهدی بیرامی، دیگر زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی کرج، از اردیبهشت ۱۴۰۰ دوران محکومیت شش سال و یک ماهه خود را سپری می‌کند. در اردیبهشت ۱۴۰۲، وی دچار آسیب‌دیدگی شدید در ناحیه پا شد، اما مسئولان زندان نه‌تنها از اعزام او به بیمارستان جلوگیری کردند، بلکه حتی از ارائه ساده‌ترین داروها نیز خودداری نمودند. اعتراض بیرامی به این وضعیت، با تهدید به انتقال به انفرادی پاسخ داده شد.
او پیش از این نیز ۲۷ روز در بازداشتگاه اطلاعات تحت بازجویی بوده و همسرش به همراه کودک خردسالشان نیز برای بازجویی احضار و بازداشت شده بودند. نهایتاً او توسط شعبه ۱۲ دادگاه انقلاب به ۶ سال زندان محکوم شد.
زندان مرکزی کرج که به ندامتگاه کرج نیز معروف است، در سال‌های اخیر به یکی از مراکز فشار و شکنجه زندانیان سیاسی تبدیل شده است. گزارش‌های مختلف از ضرب و شتم، بازداشت انفرادی طولانی‌مدت، عدم دسترسی به خدمات درمانی و شرایط بهداشتی نامناسب حکایت دارد.
در اسفند ۱۴۰۱، مأموران گارد ویژه این زندان با یورش به بند هفت، محمد حسنی را به‌شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند. وی از ناحیه سر دچار آسیب جدی شد اما رسیدگی پزشکی مناسبی دریافت نکرد. انتقال اخیر او به انفرادی، بدون اطلاع‌رسانی به خانواده یا وکیل، نگرانی‌ها در خصوص سلامت و امنیت جانی‌اش را افزایش داده است.
تهدید به پرونده‌سازی مجدد علیه محمد حسنی
در ادامه روند فشارها بر محمد حسنی، وزارت اطلاعات تلاش کرده است با جلوگیری از تجمیع پرونده‌های قضایی وی، زمینه را برای صدور احکام جدید فراهم کند. گفته می‌شود پرونده‌سازی مجددی در جریان است که ممکن است تا ۸ سال دیگر به حبس فعلی او اضافه شود. این در حالی است که حسنی از سال ۱۳۹۸ تاکنون بدون حتی یک روز مرخصی در زندان به سر می‌برد.
وضعیت محمد حسنی و مهدی بیرامی تنها نمونه‌ای از نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر در زندان‌های ایران است. این روند که شامل بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه، عدم دسترسی به خدمات درمانی، تهدید خانواده‌ها و محرومیت از دادرسی عادلانه است، از سوی نهادهای بین‌المللی بارها محکوم شده است.
موارد مشخص نقض حقوق بشر:
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی؛ در مورد هر دو زندانی نقض شده است.
ماده ۹: ممنوعیت بازداشت خودسرانه؛ بازداشت اولیه و تداوم حبس بدون دادرسی شفاف مشمول این بند است.
ماده ۱۰: حق محاکمه علنی و عادلانه؛ دادگاه‌های انقلاب غالباً فاقد معیارهای دادرسی عادلانه‌اند.
ماده ۲۵ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: تضمین حقوق سیاسی، که با سرکوب فعالیت‌های مسالمت‌آمیز نقض شده است.
سکوت رسانه‌ای و بی‌اطلاعی خانواده‌ها
عدم اطلاع‌رسانی رسمی درباره وضعیت محمد حسنی و مهدی بیرامی، همراه با محرومیت خانواده‌ها از هرگونه تماس، ملاقات یا پیگیری حقوقی، بیانگر یک استراتژی هدفمند برای بی‌صدا کردن قربانیان است. خانواده این زندانیان بارها از بی‌پاسخ‌ماندن مراجعات خود به نهادهای قضایی و امنیتی خبر داده‌اند.
فراخوان برای اقدام فوری
در شرایطی که وضعیت جسمی و روانی هر دو زندانی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، فعالان حقوق بشر، سازمان‌های بین‌المللی و رسانه‌های آزاد فراخوان‌هایی برای اقدام فوری و نظارت بر وضعیت این زندانیان صادر کرده‌اند. جامعه جهانی موظف است تا با فشار بر حکومت ایران، حداقل‌های حقوق انسانی را برای زندانیان سیاسی تضمین کند.
آنچه در زندان مرکزی کرج می‌گذرد، تصویر واضحی از وضعیت بحرانی حقوق بشر در ایران را به نمایش می‌گذارد. سرنوشت مبهم محمد حسنی و مهدی بیرامی، نمادی از ظلمی است که هزاران زندانی سیاسی در سراسر کشور تجربه می‌کنند. استمرار این وضعیت، نه‌تنها نقض آشکار تعهدات بین‌المللی ایران است، بلکه تهدیدی جدی علیه کرامت انسانی و عدالت اجتماعی به شمار می‌رود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر