۱۰ تیر, ۱۴۰۴دستهبندی گزارش ویژه
https://www.youtube.com/shorts/kuF_uONp7Vw?feature=share
https://www.youtube.com/shorts/UGg9ZWMzt-M?feature=share
https://www.youtube.com/shorts/ckB2fiRbQMQ?feature=share
زندانیان سیاسی را آزاد کنید صدایی که در هفتاد و پنجمین هفته از کارزار سراسری «سهشنبههای نه به اعدام» در خیابانها بلند است
کانون حقوق بشر ایران، سهشنبه ۱۰ تیرماه ۱۴۰۴، در هفتاد و پنجمین هفته از کارزار سراسری «سهشنبههای نه به اعدام»، صدای مخالفت با احکام اعدام و آزادی زندانیان سیاسی بار دیگر در خیابانها و فضاهای عمومی شهرهای مختلف ایران طنینانداز شد. این کارزار که اکنون به یکی از پایدارترین و گستردهترین حرکتهای اعتراضی علیه مجازات اعدام تبدیل شده، روز سهشنبه ۱۰ تیرماه ۱۴۰۴، با شرکت گسترده خانواده زندانیان سیاسی و مردم در شهرهایی نظیر تهران، بابل، بابلسر، فومن، سنقر، قائمشهر، شهریار، تبریز، رشت ادامه داشت. برروی تراکتها و بنرها نوشته شده بود:
زندانی سیاسی آزاد باید گردد،
این آخرین پیامه اعدام کنی قیامه
آتش جواب اعدام
نه به اعدام
اعتراض خانواده زندانیان سیاسی وحید بنیعامریان و پویا قبادی به صدور حکم اعدامخانواده زندانیان سیاسی وحید بنیعامریان و پویا قبادی با انتشار ویدئویی خواستار آزادی زندانیان سیاسی شدند.
در این ویدئو، خانواده زندانی سیاسی وحید بنیعامریان، با در دست داشتن پلاکاردهایی با شعارهایی همچون «نه به اعدام»، «زندانیان سیاسی را آزاد کنید» و «اعدام نکنید»، نسبت به تشدید شرایط غیرانسانی در زندانها، بهویژه زندان فشافویه، اعتراض کردند. آنها گفتند زندانیان در وضعیت فاجعهبار بهداشتی، غذایی و امنیتی قرار دارند و حتی از حداقلهای یک زندان استاندارد نیز محروماند.
در این کلیپ، والدین وحید بنیعامریان و پویا قبادی با صدایی متحد و آشکار اعلام کردند:
«نه به اعدام
اعدام نکنید
زندانیان سیاسی را آزاد کنید
مخصوصاً در این برهه آزاد کنید
زندانیان در شرایط سختی به سر میبرند آنها را آزاد کنید
در این شرایط زمانی، زندانیان را لااقل آزاد کنید
از سهشنبههای نه به اعدام حمایت کنید.»
این جملات که مستقیماً در ویدئو گفته میشود، بخشی از کارزار گستردهای است که هر هفته در قالب «سهشنبههای نه به اعدام» برگزار میشود؛ کارزاری که هدفش افزایش آگاهی عمومی و توقف موج اعدامها در ایران است.
انتقال خشونتبار زندانیان سیاسی از اوین به فشافویه و قرچکاین کلیپ در حالی منتشر شد که تنها چند روز پیش، پس از حمله موشکی به زندان اوین، بخشهایی از این زندان از جمله بند ۲۰۹ و ساختمان اداری بهشدت آسیب دید و بلافاصله دستور تخلیه صادر شد. به دنبال این دستور، نیروهای گارد ویژه با خشونت، زندانیان سیاسی مرد را به فشافویه و زنان زندانی را به زندان قرچک ورامین منتقل کردند.
طبق گزارشها، این انتقال ناگهانی با یورش شبانه، تهدید و خشونت همراه بوده و زندانیان فرصت هیچگونه آمادگی نداشتهاند. خانوادهها در کلیپ اعتراضی خود با خشم اعلام کردند که حکومت زندانیان را بدون هیچ حمایتی در شرایط جنگی، در زندانهای خطرناک و بیامکانات رها کرده است.
بیخبری از وضعیت محمد حسنی و مهدی بیرامی در زندان مرکزی کرج
هفتاد و پنجمین هفته کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در ۴۷ زندان مختلف
وضعیت بحرانی زندانها؛ خانوادهها هشدار میدهند
خانوادههای معترض در این کلیپ اعلام کردند که فرزندان و عزیزان آنها در زندانهایی چون فشافویه، در شرایطی بسیار وخیم زندگی میکنند. این زندان فاقد تهویه مناسب، بهداشت اولیه، امکانات درمانی و تغذیه استاندارد است.
آنان با اشاره به محرومیت زندانیان از ارتباط با خانواده، عدم امکان تماس، ملاقات یا حتی اطلاعرسانی حقوقی، تأکید کردند که حکومت با ایجاد فضایی از بیخبری و انزوا، در تلاش است زندانیان سیاسی را از حمایت اجتماعی و رسانهای محروم کند.
بازداشتهای جدید و ادامه سرکوبدر ادامه این گزارش، نهادهای حقوق بشری هشدار دادهاند که همزمان با بحران امنیتی و جنگی اخیر، حکومت ایران موج تازهای از بازداشتهای پیشگیرانه را آغاز کرده است. افراد بسیاری به دلیل فعالیت در فضای مجازی، انتشار پستهای اعتراضی یا ارتباط با رسانهها، با اتهاماتی همچون «تبلیغ علیه نظام» و «تشویش اذهان عمومی» بازداشت شدهاند.
ناظران میگویند این رویکرد بخشی از تلاشهای حکومت برای پیشگیری از شکلگیری خیزشهای مردمی جدید در واکنش به وضعیت بحرانی کشور است.
وظیفه جامعه جهانی؛ حمایت از صدای معترضان
انتشار این کلیپ اعتراضی، تنها بازتابی از یک اعتراض شخصی یا محدود نیست؛ بلکه فریادی است از سوی بخشی از جامعه ایران که حقوق اولیهشان زیر پا گذاشته شده است. آنان با شجاعت، سکوت تحمیلی را شکستهاند و بار دیگر تأکید کردهاند که زندانیان سیاسی باید فوراً آزاد شوند و احکام اعدام لغو گردد.
کلیپ منتشرشده توسط خانوادههای زندانیان سیاسی، سندی زنده از وضعیت دردناک و بحرانی حاکم بر زندانهای ایران است. این تصویر تلخ اما واقعی، بار دیگر بر وظیفه اخلاقی جامعه جهانی، نهادهای حقوق بشری و افکار عمومی تأکید میکند:
نه به اعدام، آزادی فوری زندانیان سیاسی، و توقف سرکوب سازمانیافته.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر